deadline: decipher |jenmin| [Tamamlandı]

|27|

Keyifli akşamlar💙💜
Iyi okumalar⚘🙉
.
.

Sözlerini kafamda birer birer tekrar etmeye çalıştım. Fakat boşluğa düşmüş gibi hissediyordum. Ben... beni yanlışıkla kurtarmak... neyden bahsediyordu?

"Nasıl kanabildim ona..?"

Kendince mırıldandığını işittiğimde kendime gelmeyi başararak başımı ona kaldırdım.

"Ne dedin az önce sen? Ne demek istiyorsun?"

Bende uzaklaşmaya başlayan bedenine her adım atışımda kendini geri çekmesi bir oldu.

"Jennie-"

Ve konuşmama dahi izin vermeden arkasına dönüp koşmaya başlamıştı. Beni böyle cevapsız bırakmaya ne hakkı vardı?

"Jennie!"

Peşinden koşmak için hareket ettiğim sırada ağacın esrarengiz ses tonu adımlarımı durdurmuştu.

"Bırak yalnız kalsın. Inan o bile bilmiyordu."

"Neyi bilmiyordu- dur biraz. Sen biliyor musun?"

"Jennie neyi biliyorsa bende onu biliyorum."

"Lanet olsun bana neden hiç bir şey anlatmadın!"

Öfkeyle bağırarak ona olan yakınlığıma mesafe koydum. "Bana yalan söyledin, anlatmalıydın!" Neler oluyordu şimdi? Ben... ölmek üzere kurtarılmış mıydım? Jennie beni kurtarmış mıydı? Ama ne zaman?(!)

'Jimin dinle bak-"

"Ikinizde bana karşı bilerek sustunuz! Delirtmeye çalıştığınız şu aklım şimdi delirdi rahatladınız mı!"

Öfkemi kontrol etmeyi bırakarak arkama döndüğüm gibi eve yürümeye başladım. Hiç bir şey düşünmek istemiyordum. Kafam yeteri kadar karışmıştı ve şimdi ise ne düşünmem gerektiğini dahi bilmiyordum.

Ne zaman beni kurtarmıştı ben neden hatırlamıyordum? Lanet olsun ona ait hiç bir şey hatırlamıyordum. Öfkemin adımlarıma verdiği kuvvetle hızlıca yürümeye devam ederken aniden aklıma düşen sözlerle durdum.

"Geçmişi hatırlıyor olsaydın şuracıkta canını alırdım."

"Fakat hiç bir şey hatırlamıyorsun."

Bilerek söylemişti bunları o gece. Hiç birşey hatırlamadığımı oda çok iyi biliyordu. Beni öldürecek kadar nasıl bir zarar vermiştim ona?

"...eğer nasıl bu hale geldiğini ve neden canını zevkle almak istediğimi söylersem hoşuna gider..."

Hoşuma nasıl gidebilirdi Tanrı aşkına? Eğer benim yüzümden böylesine kin doluysa hoşuma gidebileceğini nasıl söyleyebildi?

Hatalıydım o zaman. Benim yüzümden gelmişti bu hale. Peki ya ölümü? Oda benim yüzümden olduğu için miydi bu kini?

Belkide bir şeylere çoktan geç kalmıştım.

💢

Ertesigün

Saat:10: 56
⛅

Sersem kafayla saatlerdir yattığım koltuktan toparlanarak dirseklerimi dizlerim üzerine yerleştirdim. Gün ayana kadar gram uyku girmemişti gözüme. Onun sözleri aklımı öylesine kurcalamıştı ki, bu saate kadar sadece onu düşünüp durmuştum. Tabii aynı zamanda dün gece dağılan etrafı da toplamayı ihmal etmedim. Onlar hala uyuyordu hepsinin işe gitmesi gerekti aslında fakat ne kadar uyandırsamda kendilerini, hala uyanamamışlardı.