deadline: decipher |jenmin| [Tamamlandı]

|43|

Keyifli akşamlar💜💙
Iyi okumalar⚘🙉
.
.

Saat: 20:03
🌃

Gün içinde birçok şey yapmıştım ve kafamı kurcalayan tüm düşüncelerden bir şekilde sıyrılmaya çalışmıştım. Şimdi ise Boss ile birlikte bulaşık makinesini boşaltıyorduk. Tanrım, iyice ev hanımına dönmüştüm.

"Görüyorsun değil mi Boss? Kimse senin gibi değil. Şunlara bak resmen yatıyorlar." dedim gülerek. Boss ise dilini çıkarıp sevimli bir şekilde gülmüştü bana. Gün içinde olmayan Jungkook ise eve geldiğinde oldukça normal davranmıştı. Bizimle olan sohbeti sanki ağacın konuştuğunu ve Jennie'yi görmemiş gibiydi.

"Ah, bende adımı ne zaman düşünürsün de yanına gelirim diye bekliyordum."

Tezgahın üzerine oturmuş tabaklara kaşıklara bakan Jennie'yi gördüğümde çocukların aklıma gelmesiyle içeriği hemen kontrol ettim.

"Artık görünüyor olduğunu biliyorsun değil mi? Aniden biri gelse yine korkacaklar Jennie."

"Biliyorum." Elinde ilgiyle baktığı tabağı kenara bırakıp bakışlarını bana çevirirken, "Bugün Jungkook ile konuştum." demişti ve o an şaşkınlığıma engel olamadım. "Nasıl yani?"

Yoksa Jungkook'un böyle sakin olması... "Evet benimle konuştu, yani anlayacağın artık sorun kalmayacak." Boşluğa dalan gözlerim tezgahtan inmesiyle ona çevrildiğinde yere çömelerek Boss'u sevdiğini görmüştüm. Onunla öyle ilgiliydi ki tıpkı sahibi gibiydi.

"Hayvanları seviyorum." Gülümseyerek düşüncelerime yanıt verirken elimdeki tabakları dolaba yerleştirerek makineyi boşaltmaya devam ettim fakat aniden aklıma takılan şeyle bakışlarım hızla onu bulmuştu.

"Bekle sen-sen..."

"Ne?"

Anlamamış bir ifadeyle yüzüne bakarak ayağa kalktığında düşüncelerimi toparlamak için birkaç saniye sessiz kaldım. Sevmeyi hissedebiliyor demek mi oluyordu bu? Çünkü sevmeyi hissedebiliyorsa bu bir duygusunun farkına vardığını gösteriyordu.

Bakışlarım onu bulurken düşüncelerimi duyduğunu belli edecercesine irice açılmıştı gözleri. Tam o an konuşmak için dudaklarımı aralamamla birlikte içeri aniden giren Seokjin Hyung ve bağırmasıyla söyleyeceklerim dilimde kalmıştı.

Korkuyla geri çekilen Hyung hem bana hem ona doğru öylece bakıyordu. Saniyeler içinde arkasından gelen Jungkook ise bu sefer üçümüze bakmaya başlamıştı.

"H-Hoşgeldin..." Jungkook ne söyleyeceğini bilememiş bir halde mırıldanırcasına konuştuğunda hemen arkasında oldukça normal davranan Hoseok Hyung gelerek gözlerime inanamayacağım bir şekilde Jennie ile el sıkışmıştı.

Jennie ile... Jennie ile el sıkıştı.

Hoseok Jennie'ye dokundu!

"Yok artık..."

Şaşkınlığıma engel olamamış bir şekilde öylece ikisine bakakalmıştım. Hoseok ile kesinlikle ne konuştuğunu bilmek istiyordum. Hepimizden en çok korkan oyken şimdi onu korkusuzca selamlayan da o olmuştu.