deadline: decipher |jenmin| [Tamamlandı]

|26|

Keyifli okumalar⚘🙉
.
.
💢

...
Tüm gücünü kullanmaya karar vererek parmaklarından müthiş bir ışık patlaması ve kan çanağına bürülü gözlerinden kırmızının en can alıcı rengini o kara buluta göndermiş karartısını parçalara ayırmıştı.

Önce dizleri üzerine çöktü acıyla. Daha sonra iliklerine kadar hissettiği o acıya dayanmaya çalışarak derince nefesler alıp vermeye çalıştı. Fakat gücünü öyle kuvvetli kullanmıştı ki değil uyuyarak dinlenmek nefes dahi alamıyordu artık.

Yok olacaktı.

Tüm gerçeklerin ağırlığıyla hak etmediği bir şekilde yok olacaktı.
...

"Huh?"

Terler tenimden enseme doğru kayarken sıklaşan nefeslerimi düzene sokmaya çalıştım. Beynim öylesine zonkluyordu ki biraz önce ne gördüğümü anlayamamıştım. Sarhoş olan aklımdan ötürüydü belkide fakat gördüğüm o beden ona aitti.

Oydu.

O ne yapmıştı?

"Neydi bu şimdi..."

Mırıldanarak başımı ellerim arasına alıp saçlarımı birbirine katarken aklıma yeni yeni düşen gördüklerimi zihnimde tekrar ettim. Jennie... bir şey mi olmuştu?

Saat kaçtı?

Yerimden kalkarak salona ilerleyip duvardaki asılı saate baktığımda dört buçuğa geldiğini görmüştüm. Pekâlâ bu saatte neden böyle bir şey görmüştüm? Bu bir rüya mıydı? Ah, kafam karışmıştı.

Sıkıntıyla nefesimi bırakarak aklıma gelen ilk şeyi yapmaya karar verip üzerime montumu aldığım gibi evden çıktım. Içimden bir ses ağacın yanına gitmem gerektiğini söylüyordu. Ya da oda benden beter iyice sarhoş olmuştu.

Neden oraya gitmek istediğimi bilmiyordum ama gitmem gerektiğini hissediyordum. Bu normal bir rüya olamazdı. Üstelik ağır uykumdan uyanmama bile neden olmuştu.

Huzursuz olmaya başlamıştım.

Sıkıntılı bir nefes daha bırakıp adımlarımı hızlandırarak yaklaşık on dakikanın sonunda ağacın olduğu yere yaklaşmıştım fakat gördüklerim hızlı olan adımlarımı aniden durdurmuştu.

Bu mümkün olamazdı.

Jennie tüm gücünü kullanarak şu anda karşısında olan o kara buluta karşı gelmeye çalışıyordu.

Gördüğüm rüya, değil miydi?

Sikeyim! Gördüğüm rüya falan değildi. (!) Bu yaşananları görmüştüm ben.

Beynimi ağrıtan o uğultular, içkinin etkisi de değildi. Buydu ve ben bunu anlamamıştım. Neler oluyordu? Jennie böylesine gücünü kullanırsa fazlasıyla güç tüketmiş olurdu ve bu da yeniden uyumak zorunda bırakırdı onu.

...
Fakat gücünü öyle kuvvetli kullanmıştı ki değil uyuyarak dinlenmek nefes dahi alamıyordu artık.
...

Hayır.

"Jennie! Dur!"