"Kuya!" narinig ni Alejandro na tawag sa kanya ni Alexander. He remained lying there in the entertainment room and pretended to be sleeping."KUYA!"
Hindi pa rin siya natinag. He heard him entered the room. Naramdaman niyang nakatingin sa kanya ang kakambal. May ibinulong itong mga salita pero hindi niya naintindihan.
Bigla na lang nitonh hinablot ang gamit niyang kumot dahilan para mapabalikwas siya ng bangon.
"What do you think you're doing?"
"It's unusual for you to wake up late. Naunahan ka pa ng araw sa paggising." Natigilan ito sa pagsasalita at napadako ang tingin sa sout niya. "And what are you wearing? You slept on those clothes?" Napansin niyang suot niya pa din ang painting clothes niya.
"Wag mo akong pakialaman. I want to sleep more. Kung wala kang importanteng sasabihin, you can leave me for a while."
"I came home immediately because Dad called me. Susunod daw tayo sa sa kanila kina Lola. And that reminds me, hindi mo raw sinasagot ang kanyang mga tawag." Napangiti ito. "And what I saw this morning explains why. May-" Natigilan ito sa mga litanya nito nang mapadako ang tingin sa kinahihigaan niya kanina. Maging siya ay napatingin doon. He silently cursed himself. Halata kasing dalawang tao ang natulog doon.
Binigyan siya ni Alexander ng nang-aakusang tingin. Lumapit ito sa kanya and looked straightly at his eyes. "Sinong kasama mo kagabi?"
Pinantayan niya ang pagiging seryoso nito. "None."
"Huwag mo akong lokohin. Bakit dalawa ang kumot at unan?"
"Bakit masama bang matulog nang dalawa ang unan at dalawa ang kumot?"
Alexander gave him a mocking smil. "Wag mo akong lokohin Alejandro. Bakit may falling hair ng babae sa unan?"
"Don't be silly. You're-" Hindi niya naituloy ang sana ay sasabihin nang makita niya na mayroon ngang naiwang buhok sa unan. White kasi ang cover kaya kitang-kita ang kahit na maliliit na bagay na maaring malaglag doon.
"So, may explanation ka sa mga buhok na ito." He inquired habang nasa hintuturo nito ang ilang strands ng buhok.
"I told you, wala akong kasama kagabi. And I don't know where the heck did those come from."
"You know what to do with that big fat butt. Wiggle. Wiggle. Wiggle."
Naputol ang pagtatalo nila nang makarinig sila ng tumutunog na cellphone. Pareho silanh nagkatinginan.
"No!" Bigla niyang naibubulalas nang marealize na cellphone ni Evelyn ang nagriring. Agad siyang tumalon sa foam at hinanap ang pinanggalingan ng tunog. Ibinulsa niya kaagad nang mahanap niya iyon sa ilalim ng kumot. Tumayo siya at nagulat nang mapansin ang kapatid na gulat na gulat sa ginawa niya. May hint pa ng kakaibang amusement sa mga mata nito.
"Whoah! That was a show." natatawang komento ni Alexander. "Hindi ko alam na mahilig ka pala sa ganyang kanta."
Tsss! Tumaas ang level ng iritation niya kay Evelyn sa pagkakataong iyon.
"Stop it!" sermon niya sa kapatid.
Natatawa pa rin ito. "Oh come on. That's already a big shift from you."
"Ewan ko sa iyo." paalam niya dito at tinungo ang pintuan. Tuluyan na siyang nakaiwas sa pagiging mausisa ng kapatid tungkol sa mga buhok.
"Sasama ka ba sa akin?"
BINABASA MO ANG
John Alejandro: STERN
Fiksi RemajaGaya ng boyfriend niyang si Alex, si Evelyn ay makulit, maingay at fun-loving na tao. Iyon ang dahilan kung bakit sila nag-click kaagad. They are very similar in many ways. They are just perfect for each other. Came Andro, ang boring, moody at masu...