Sensiz Asla

58. Bölüm Çarmıh

Höllö🌷

Hop Hoş geldiniz🌷

Bölüm erken geldi. Asude senin yorumunla oldu bunlar🤗

Eğer bu bölüme yorum ve tahmin çok gelirse hafta sonu  da bölüm atacağıma söz veriyorum. O size kalmış. Az yorum olursa anlarım ki istek yok diğer hafta atarım. Siz nasıl isterseniz öyle olacak🌷🌷🌷🌷

Size aksiyon dolu bir bölüm getirdim. Yiğit'in geçmişinde ne var tahmin edeceğiniz ip uçları bıraktım. Bıraktım ki yorumlara yazın diye🌷

Multimedyadaki müziğin adını bilmiyorum. Burada bölüm isimleri yazılı müzikler dolu ama bunun adı yok. Açarsanız bölümle ne kadar uygun olduğunu anlarsınız. Wattpad bize böyle bir olanak sunmuş madem bizler de kullanalım.

Yiğit'in geçmişini merak ediyorum dediniz önce onu yazdım. Bu yüzden bol yorum istiyorum ve şimdiden teşekkür ediyorum.

Sensiz Asla kahvelerimiz hazır biliyorum🌷

Müzik de benden buyrun bölüm sizlerin 🌷

Gözlerini kırpmadan Peri'ye bakıyor, onun korku dolu gözlerinden gözlerini ayıramıyordu. Onu tanıdığından beri bu korkuyu, bir kendinin vurulduğunda, bir de şimdi görüyordu. Nihayet gözlerini kırpıp onun karşısındaki kişiye baktı. Kurumuş boğazından dolayı zorla yutkunup dolu gözlerine sabitlendi. Kaç yıl olmuştu görmeyeli, görüşmeyeli... Keşke şu anı görmeseydi, yaşamasaydı, en azından bu kadar yıkılmaz, sırtına aldığı hançer darbelerine bir yenisi daha eklenmezdi.

"Yiğit" dedi Peri, korku dolu titrek sesiyle. Yiğit, bakışlarını Hanzade'den çekip ona döndüğünde ifadesizdi, yüzü.

"Akşama kadar gelmeyeceğimden çok emindin" dedi. Aslında böyle başlamayacaktı söze. Aslında hiçbir şey söylemeyecek, çekip gidecekti.

"Yiğit, konuşalım mı" diye sordu Peri. Yiğit başını sağa-sola çevirip "her şeyi görüyorum ne konuşacağız" diye sordu. Ağır birkaç adım atıp tam yanlarına geldi.

"Peri'nin bir suçu yok oğlum. Aramadan geldim, o da saygısından bana bir şey söylemedi."

Yiğit'in bakışları öfke dolarken gözlerini kısıp Hanzade'ye döndü.

"Habersiz geldin? Habersiz gelecek kadar samimisiniz o zaman?"

Hanzade ayağa kalkıp hasret ve özlem dolu gözlerle Yiğit'e baktı.

"İlk seninle görüşmek için geldim oğlum. Sen yoktun ama Peri evdeydi."

Yiğit, başını ellerinin arasına alıp beyninin zonklamasını dindirmeye çalıştı. Gözleri dolu ve kıpkırmızı olurken "evimden gider misin" dedi zor çıkan sesiyle. "Ne açıklama istiyorum, ne seni görmek, sesini duymak, ne de Peri'yi dinlemek istiyorum."

Hanzade, bir adım atıp Yiğit'e yaklaşınca; onun, dur dercesine elini kaldırmasıyla olduğu yerde kaldı.

"Birkaç dakika konuşsak oğlum. Tamam, anne deme, tek kelime etme ama beni bir dinle."

Yiğit, gözlerini kısıp alay karışık acı ifadesiyle gülümsedi.

"Gizli kapaklı iş çevirmeyi hala bırakmamışsın" dedikten sonra nutku tutulmuş bir şekilde duran Peri'ye baktı bir an, sonra Hanzade'ye döndü.