Sensiz Asla

70. Bölüm Sensiz Asla

Höllö 🧚‍♀️

Zamanında gelen yeni bir bölümle daha sizlerleyim.

Adım adım sonlara giderken gelişmeler de devam ediyor. Hem aşk hem olaylar ikisi bir arada gidecek bir süre.

Balkon konuşması uzamasın diyorum ve multimedya bu kadar mı efsane olur diye de soruyorum. Olur diyor cevabı ben veriyorum. Eskilerden ama çok eskilerden harika bir şarkı ama burada multimedyada enstrümantali var. Dinleyerek okumanızı tavsiye ediyorum. Açıp dinlemeyenlerin ekranı kırılsın derdi bu vatandaş bir zamanlar.

Sensiz Asla kahvelerimiz hazır biliyorum müzik de benden. Buyrun bölüm sizlerin keyifle okuyun. 🧚‍♀️

Duyduğu sözlerden sonra zaman durdu, kalbiyle beraber. Aldığı nefesi veremedi. Dünya dönmez oldu, esen rüzgar durdu, yağmurla birlikte. Kulağını çınlatan derin bir sessizliğin içinde kalırken, bakışları buğulandı. Gözleri kısık, yüzünde daha önce hiç olmayan bir tebessüm, ağzı yarı açık sevdiği kadına bakıyor, tepki veremiyordu. Onun gözlerinden ardı ardına akan yaşları izliyor, konuşamıyordu.

Zaman ilerlemeye başladı, dünya dönmeye. Rüzgar esmeye başladı, yağmurla birlikte. Duran kalbi yeniden çarpmaya başlayınca, içinde kalan nefesini verdi, sessizce. Gözlerinden akan yaşları fark ettiğinde, kesik bir gülüş döküldü dudaklarından. Boyutu değişti, dağ bayır savrulurken, Peri'nin sevgiyle bakan gözlerine mühürlendi. Elini tutup yaklaştı, biraz. Saçlarını okşarken, parmağı gözyaşlarını buldu. Peri'de kendi yüzündeki yaşları parmağıyla silince, alnını alnına dayadı gözlerini kapattı. O kadar ağır gelmişti ki bu itiraf. O kadar beklemediği bir o kadar hasretini çektiği... Gözlerini açıp aşk dolu gözlerde kaybolurken, Peri'nin elini tutup deli gibi çarpan kalbinin üzerine koydu.

"Gidemezdim senden, benden gidemeyen sevgin, kalbim durana dek burada yaşayacak. Seni içeri aldım kapı kapandı, bakışların mührü vurdu itirafın beni de içeri aldı. Seni seviyorum Peri'm. Seni seviyorum demek o kadar basit ki anlatacak kelime bulamıyorum. Şunu bil yeter, seni sevdiğim için yaşıyorum, beni sevdiğin için nefes alıyorum. Öyle bağlandım öyle sevdim ki gidersen ölüm günümdür."

Peri, duyduğu sözlerin etkisiyle kendini kaybederken ağıdı sessizleşti, Yiğit'in elini dudaklarına götürdü. Gözyaşlarıyla ıslanmış dudaklarına değdirip parmaklarını yüzüne sürdü.

"Daha yeni kavuştuk ölümden bahsetmeni istemiyorum. Bir şey yaşamadık, ben seninle yaşamak, yaşlanmak istiyorum. Kalbimden öyle sözler çıkıyor ki dilime dökülmüyor. Sevgimi kendime bile yeni itiraf etmişken senin gibi olamıyorum. Sanırım biraz zaman alacak. Tek ifade edebildiğim-"

Gözlerini gözlerinden ayırmadan elini tutup deli gibi çarpan kalbinin üzerine koydu.

"Seni sevdiğimi anladığımdan beri böyleyim. Nefret dedim, korku dedim ama sevginden dolayı böyle olduğumu bilemedim. Seni seviyorum Yiğit. Öyle seviyorum ki sildim her şeyi, geçmişi, gelecekte olacak olanları, hepsini. Senden bir isteğim var."

Yiğit'in nefesleri hızlandı, kalp atışları tepetaklak oldu, göğüs kafesi hızla inip çıkarken, Peri'nin elini sıkıp alnını alnına dayadı, gözlerini kapattı. Ağır gelmişti ama bir daha duymayı daha zor kaldırmıştı. Boğazı kururken zorla nefes almaya çalıştı. Şu an böyle kalsa, hiç geçmese zaman. Peri'nin sıcaklığı, kokusu, sevgiyle çarpan kalbini dinlese bir ömür. Bir kez daha zorla yutkunup gözlerini açarak çekildi.