Cam kenarında yatağın üzerindeki telefonuma kısa bir bakış attım. Biliyordum aslında ne mesaj atanım, nede arayanım olurdu. Tek kişilik bir dünyada gibiyim. Nefes alışım, huzur bulduğum, diğer yanım dediğim adam artık yoktu hayatımda.
Yoluma bakmam gerekliydi. Onu unutup hafızamdan silmek. Ama unutmaya çalışmak da bir hatırlamak değilmidir.
Günler geçiyordu geçmesinede içimdeki ateş sönmüyordu. Ne kadar zormuş insanın sevdiğinin başkasıyla evli olması. O her gece eşiyle mutlu mesut bir şekilde devam ederken hayatına. Ben gecelerce ağladım. Rabbime dua ettim. Bitsin bu aşk. Sök at onu kalbimden diye.
Dayanamıyordum. Katlanmak, nefes almak zor geliyordu. Çaresizlik tüm bedenimi işlerken tek düşündüğüm oydu. Ona yazmak özlemimi dile dökmek. Bilsin istiyordum.
O mutluyken benim mutsuzluğumu.
O mutluyken benim tükendiğimi.
O mutluyken imkansız olduğunu bile bile sevmeye devam ettiğimi.
Dayanacağım son ana kadar dayandım. Ama olmuyor du. Telefonu elime aldığım gibi mesaj bölümüne girdim. İçimdekileri bir bir yazdım. Düşüncesizce biliyorum. Olmaması gerek, yasak uzak, tuzak biliyorum. Kalbime söz geçiremiyorum ki. Seviyorum.
"Nasıl başlasam bilmiyorum. Ne dersem kızmazsın. Yada kızarmısın onuda bilmiyorum. Seni çok özledim. Yapamıyorum sensiz olmuyor alışamıyorum Aras sensizlik yokuş gibi çıktıkça yoruluyorum ama bitiremiyorum."
Mesajımı yolladıktan sonra bekledim. Cevap verir diye ama düşündüğüm olmamıştı. O artık kendi yolunda kendi hikayesini yazacaktı
Ben ise kalbimde onu saklayarak yoluma devam edicektim. Onsuz ama onunla.
Bölüm sonu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Tutku (+18)
Teen FictionSeni seviyorum Beni sevmen umrumda mı? Değil mi? Değil. O zaman neden bırakmıyorsun beni. Bitmedimi intikamın bitmedimi beni yaralayışın. Ne kadar daha yanacak canım.. Üzülme laz kızı zamanı geldiğinde.. Seni üzdüğüm gibi sende beni üzmene izin vere...
