Karanlık Tutku (+18)

Umrumda Değil

Yolun kenarında ki uçurumda oturmuş iki ayağımı sarkıtıyordum. Karşımda mavi bir deniz ve kıyıya vuran huzur veren dalgaların sesi. Yanımda oturmuş bir adet Savaş vardı. Beni buraya neden getirdi, ne için burada oturmuş bekliyorduk hiç bir fikrim yoktu. Onun konuşmayacağını anladığımda sessizliği ben bozmuştum.

Başımı hiç ona dönmeden denize bakmaya devam ettim. Ona bakarsam konuşamayacakmış gibi hissediyordum. Kelimeler yetkisini yitiriyordu dilimde.

"Buraya neden geldiğimizi söyleyecekmisin, yoksa ben gideceğim. Manzara hoş bir ömür bekleyebilirdim. Yanımdaki sen değil başkası olsaydı eğer."

Temiz havayı derin bir nefesle içine çekerken gözlerime baktı.
" Senden bir kaç şey isteyeceğim ve sen tereddütsüz yapacaksın. "

Güldüm.. Tabiki hemen yaparım ne demek.

" Başka emriniz varmıydı paşam."

" Aslında.. Var. Ama şimdi konumuzdan kopmayalım değil mi."

Hızlı bir şekilde toparlanıp ayağa kalktım. "Senin dediğin hiç bir şeyi yapmam ben."

Tek kaşını kaldırarak konuştu. "Büyük lokma ye büyük söz konuşma derler."

"Büyük konuştuğu yerden imtihan olurmuş insan." Ben çokmu büyük konuştum ki senin gibi bir belayı gönderdi bana Yaradan. "

Güldü. Ama öyle gerçek bir gülüş değildi. Gözlerindeki ateşi hissedebiliyordum.

" Benimle olabilmek için sıraya girmiş o kadar kız varki. Sen kalkmış bana bela diyorsun. Tüm kızların kalbi kırıldı şuanda." Deyip göz kırpmayıda ihmal etmemişti.

" Bu onların salaklığı."

"Bu salaklıksa sende onlara katılacaksın demektir."

"Ne demek istiyorsun."

"Cazibeme hiç kimse dayanamadı bu zamana kadar diyorum."

Aniden bana yaklaşınca kalbim dört nala at koşturur gibi atmaya başlamıştı. Hayır olamaz etkilenmiş olamam. Ben bu zorbayı sevemem. Peki kalbim niye dilimin tam tersi yönünde hareket ediyordu.

Ellerimi kaslı vücuduna yaslayıp onu geri itmeye çalıştım. Ama milim gerilemiyor, daha çok bana yaklaşıyordu. Ellerini göğsümün üzerine koyup hınzırca sırıttı.

"Kalbimiz dışarı çıkmak için yer arıyor gibi."

"O onun ibneliği.."

Etrafda bir sessizlik hakim oldu. Gözlerimin içine öyle derin bakıyorduki. Haklıydı Savaş'tan etkilenmeyecek kimse yoktu. Hak vermiştim ona artık kaçışım yoktu sanırım. Elimden geldiğince belli etmemeye çalışacaktım. Belki dalga geçerdi hislerimle. Belkide oynardı. İşte o zaman dayanabileceğimi sanmıyordum. Yıllardır aşkından kavrulduğum insanı bile unutturmuştu bana. Eğer ilerde Savaş'ı seversem ve o beni bırakırsa ölürdüm. En iyisi uzak durup hislerimi bloke etmek.

"Kalbinin hızlı atacağı birşey daha var aslında." Deyip geri çekilmişti. Aramızdaki bir adımlık mesafe az da olsa içimi rahatlatmıştı. Konuşması için tek kaşımı kaldırarak hadi söyle der gibi baktım yüzüne. Merak ediyordum kalbimi attıracak o cümleyi. Yine o sinir bozucu gülüşünü takıntı.

" Annen elimde ve sen ya istediklerimi yaparsın yada annene ben istediklerimi yaptırırım."

"Çok kötü bir şakacısın."

Elindeki telefonda birşeyler yapıp bana doğru çevirdi. Gördüklerimle şoka uğramıştım. Kalbim atmayı kesmişti sanki. Donmuş gibiydim. Neden herşey üst üste gelirdiki.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun. Demek annem elinde öylemi." Ne yapacağımı bilemez bir halde sağa sola yürüyordum. Böyle olmamalıydı. Annem ve ben bunları haketmiyorduk.

"Ne yaptın ona söyle ne yaptın." Deyip iki elimle ceketine yapıştım. Nasıl olur ya nasıl kaçırırdı annemi. Annem çok korkmuştur. Hayır olamaz ya hemen yanına gitmeliydim. Bunu nasıl yapardı bana. Bana bana Nazar adalı ya.

Ellerimin üzerinden tutup kollarımı  indirdi.

" Annen iyi merak etme.. En azından şimdilik."

"Ne olur tamam bak Ne istersen yapmaya hazırım annemi bırak. Ben yanındayım zaten."

"Annenle bir işim yok zaten. Onu sana isteklerimi yaptırmak için yanımda tutacağım."

"Ne olur bak tamam yapacağım istediğini. Bırak annemi bak üzülürüm. Ağlarsam taşımak zorunda kalırsın beni."

"Yoo taşımam. Ve sanırım ağlaman umrumda değil."

"Bak ben ağlayınca nefesim daralıyo nefes alamıyorum." Deyip gözlerimden bir damla firar etti yanaklarıma doğru.

"Sence bayılıp bayılmaman umrumda mı?"

"Değil mi?"

"Değil."

Evet. Kısa ama burda bitirmek zorundayım. Akşam belki yine yazabilirim. Akşam olmazsa yarın inşallah yeni bölüm gelecektir. Okuyan varmış gibi ama gerçekten okuyorsanız yorum yapabilirmisiniz. Ona göre davranır daha uzun bölümler atardım.