LET'S MEET AGAIN (COMPLETE)

034:

Life is joy.
Joy is love
Love is joy.

▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫⭐ Vianna POV ⭐▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫

Lumapag na kami ng Masbate makatapos ang ilang oras na nasa himpapawid. Wala akong ibang ginawa kundi ang matulog. Matulog ng matulog at kumain. No phone, no soundtrip kaya naman kaysa mainip ako ay tinulog ko nalang tutal ay kulang din naman ako sa tulog. Ni hindi ko nga namalayan na lumapag kundi lang ako tinapik ni Naynay sa balikat. Siya yung katabi ko sa eroplano.

Si Naynay ay uuwi sa pamilya niya tapos kami naman ay sama-samang sasalubungin ng pasko magkakapamilya. At panigurado na may reunion nanaman na magaganap. Ang sabi nilang hanggang Pasko lang kami dito pero nang tignan ko ang ticket na inabot nila kanina ay December 26 palang ang balik namin.
So four days akong nasa Masbate?
Four days? Four days!!
Ano naman kaya ang gagawin ko dito?

At ngayon kasalukuyan kaming nasa sasakyan ni Papsie. Sa van niya at mga alipores niya ang sumundo samin. 

"Here" abot ni Papsie ng..

*YUNG PHONE KO*

Nagulat akong mapatingin sa kamay niya na may hawak ng phone tsaka ako nagtatakang bumaling sa mukha niya.

"Hindi kita matiis eh. Nag eemote lang si Papsie pero hindi talaga kita matiis. Hahahhahaa."nakangsi na sabi niya at inabot muli sakin ang phone ko. Tumingin ako sakanya at niyakap siya sa gilid. Magkatabi kasi kami.

"Uwaaahhh Papsie!! Kala ko po galit ka talaga sakin" sambit ko at nag-angat ng tingin sakanya habang nakayakap parin sakanya.

"Pasalamat ka at may tiwala ako sa binatilyo na yun na panigurado na  hindi siya gagawa ng kalokohan. At may tiwala din ako sayo pero hindi na tayo magiging bate kapag may nangyari sa inyo dahil sa kalokohan mong bata ka!! Salbahe ka ah!! Haha"nakangiti na sabi niya at kumalas na ako sa pagkakayakap sakanya.

'Ako pa tuloy yung salbahe ngayon'

"Mabait nga po ang batang yun, Ser. Napapasunod ng apo niyo kahit na siya yung lalaki. Hahahaha" biglang singit sa usapan ni Naynay habang nakadungaw sa upuan. Nasa likuran siya nakaupo.

"Napansin ko nga. Mukhang may pagka Andres ang bata yun kapag naging sila. Hahahhaha. Pero teka hindi pa nga ba kayo?" mapangusisa na tanong ni Papsie habang makahulugan na nakatingin sakin.

'Sasabihin ko ba na sinagot ko na siya? Pero baka magalet sila kasi parang ang mabilis masyado.'

"Bawal ang magsinungaling apo. Nakita daw kayo ng alipores ko na magyakap kanina sa ilalim ng puno" dagdag naman niya. At hinihintay ang sagot ko.

'Tsk!! No choice. Aamin na nga lang ako'.

Tinignan ko si Naynay tapos ay bumaling ako kay Mama tsaka ako humarap kay Papsie.

"Kasi po--Papsie." nahihiya na sambit ko sakanya habang nakatingin siya sakin at tsaka ako tumango nung nagtama ang paningin namin.
Matapos ay ngumiti siya.

'So na gets niya? At hindi siya galet?!!'.

"Tsk!! Alam na. Hahahhahaa. Wag kang
mag-alala hindi ako magagalet. Alam kong responsable kang bata at mukhang ganun din siya. Kaya may tiwala ako sa inyo. Haahaha. Hindi ba Mely noh?" nakangiti na sabi niya at parang maiiyak naman ako. Hindi ko expect kasi nung pinagsabihan niya ako kanina nung kinuha niya ang phone ko ay sobrang seryoso niya.

FLASHBACK

"Nak, pinapapatawag ka ng Lolo mo after nating kumain." bulong sakin  ni Naynay habang katabi ko siya at nilagay ang pagkain sa mesa.