~ When The Enemies Loved Each Other ~

Chapter 45 ( Goodbye Philippines, See You Soon )

~ When The Enemies Loved Each Other ~

-- Chapter 45 –

( Goodbye Philippines, See You Soon )

Reina's POV:

** I need to get up early today, dapat eii. Kasi naman, mamayang hapon na ang alis namin, Nilibot ko na naman ang aking kwarto at umupo na nga sa aking kama, tanging mga empty picture frames nalang ang nakikita ko. Ilang oras nalang, I will be leaving this room na, this house and this place. Lalo akong nanghinaan ng loob at naisip ko na naman si Do, napahagulgol nalang akong mag'isa.

** Pinahid ko na ang aking mga luha at bumaba na nga para makapag'umagahan at naligo na rin nga ako pagkatapos. I checked my things again and arranged all those. Tatlong malaking maleta ang sa akin at isang bag pack at sling bag. Oo, ganyan karami ang mga gamit ko. Ewan ko nalang kung ipagsama ang lahat ng mga gamit namin. Ang daming bagahe talaga.

** Mga 12:00 noon na nang makarating ang barkada, alas 2:00 ng hapon kasi ang biyahe namin. At dahil nandito na rin naman sila, ibibigay ko na sa kanila yung mga pictures at cd's, nasa tig'iisang long envelope yun, one by one to each and every one. Isa'isa naman nila akong niyakap pagkatapos nun.

Khen: So, this was the reason why. Ito ang rason kung bakit ka pumunta kina bff parr kagabi.

Ako: Oo, oo Khen. Isa din ito sa mga rason kung bakit ako nagpupumilit pumunta kagabi and another thing is, yung makaharap si Do for the last time.

( Napayuko nalang ako't napaupo sa sala )

Magie: Sisteret, be strong. We know na nahihirapan ka, kayo ni Do to be exact but at least, nasabi mo na rin sa kanya ang lahat ng mga gusto mong sabihin diba?

Mm: Oo, tama si Magie, Reina. At kami na rin ang humihingi ng paumanhin sa'yo sa inasal ni parr Do kagabi. Hindi rason na kilala na natin sya at na iba s'ya kung magalit, what he did last night was really unbelievable. Kung hindi lang sana ako napigilan ni baby, nasuntok ko na sana s'ya ng di oras. Oo, galit na galit s'ya pero hindi ka n'ya dapat pinagtaasan ng boses, tinulak at kung ano pa man. Reina, we are really sorry for what parr Do did to you.

Ako: Mm, you don't have to be sorry. At yung sa inasal ni Do kagabi, as expected na yun eii and I also accepted it. Hindi naman sana mangyayari ang lahat ng 'to eii kung di rin dahil sa'ken at isa pa nun, pinaasa ko pa talaga si Do kaya ---

( Hindi ako nakatapos kasi biglang hinawakan ni Mommy Hannah ang mukha ko, di ko kasi namalayan na nandito na pala s'ya )

Mommy Hannah: Kaya, ano anak? Sige, just let it out. We are here to listen; Mommy is here is to listen. You know what anak, if there is someone to be blame here, it's not you, it's me. Sorry if we have to do this anak, but just like what I told you before, this is for your own good. Sorry if I have to separate you from your friends. (Humarap s'ya sa mga kaibigan ko) Mga iho, mga iha, pasensya na talaga kayo kung mailayo namin ang kaibigan n'yo for how many years. But we know naman na you will understand. Right?

( Kusang lumapit si Prinxess kay Mama at nagsalita )

Prinxess: To be honest Tita, it's hard at first, malapit na malapit si Reina sa'men eii, she's like a sister to us pero alam naman po namin na you are doing everything for her future, for her betterment kaya kahit mahirap Tita, ok lang po. Lilipas lang din naman ang panahon eii but we will surely miss Reina.

Daddy John: (Hawak'hawak n'ya ang kanyang mga kamay) Pasensya na talaga sa inyo ha. Don't worry, we promise you na right after Reina's graduation, babalik at babalik na rin kami ulit dito sa Pilipinas.