Yıllarca kendimi mutlu etmek için en güzel şeyleri yedim, bıkmadan, usanmadan ve doymadan.
Hep bu yiyeceklerin beni ben ettiğini, iyi yaptığını düşündüm. Kilom yüzünden ağlarken bile yine yiyeceklere sığındım.
Bir yandan yedim, bir yandan ağlayıp neden bu durumda olduğumu düşündüm. Neden hiç o zayıf insanlardan biri olamadım diye düşündüm, keyfine bir şeyler yerken.
Bugün son, yarın daha az yerim, bu son bunu yedikten sonra bitecek diye hep kendimi kandırdım. Doyumsuzdum, doymuyordum.
Yemek yerken bile diğer öğünümü düşünecek ya da daha fazla ne yiyebilirim diye düşünüyordum. Asla bir yerlerden başlamak aklıma gelmiyordu, aynalardan kaçıyordum çünkü ben neyim, ne değilim goremiyordum.
Ki baksam bile yine kendimi kandırmaktan başka bir şey yapmıyordum sadece biraz fazlalığım var deyip yemeye devam ediyordum.
Zayıf birini görünce ise neden ben böyle değilim diye yakınıyordum. Oysa ki cevabı çok kolay ama her defasında çıkan sonuçtan, duyacağım şeylerden kaçtım ve kendime itiraf edemedim.
Arada bir başlama kararı alırdım ama bu konu o kadar çok uzadı ki artık 1 ayda 5 kere yeniden başlayacağım dediğim zamanları biliyorum.
İradem çok güçlü ama bir o kadar da zayıf, gerçekten kafamda bitirseydim şuan çoktan zayıftım ama işte bir anlık bırakmada ipin ucu kaçıyordu her defasında.
Birçoğumuz da böyle, belki bu satırları okurken bile hâla bir şeyleri eksik yapıyorsun, yanlış yapıyorsun, kim bilir belki de daha hiçbir şeyi yapmıyor sadece okuyarak kendi vicdanını rahatlatıyorsun.
Biliyorum ve anlıyorum seni çok zor bir yol gibi geliyor banada öyle geliyor, ne zaman kilo vereceğimi bilmeden bir yola başlıyorum. Bazen umutsuzluğa düşüp ya ben zayıflayabilir miyim diye düşünüyorum.
Neden yapamayalım? Bizim neyimiz eksik? Bunca insan, asla veremem diyen insanlar bile zayıflamışken biz neden yapamayalım?
Ne zaman kilo veren insanların bir videosuna ya da bir insana rastlasam dedikleri tek şey "ben bile verdiysem siz haydi haydiye verirsiniz" herkes, zayıflayan insanlar bile kendini öyle bir kalıba sokmuşlar ki asla zayıflayamam diye ilerlemişler.
Sonuç alınca böyle sözler söyleyip, açıklama yapmaya çalışıyorlar. Kim olursan ol, vücut tipin ne olursa olsun, yok genetik, yok hastalık, o, bu şu...
Bırak artık bahane üretmeyi, herkes umutsuzdu ama olabileceği ihtimaline bile inanmak çok güzel bir şey.
Çok değil sadece 1 kez dene, dene ve gor bu kitapları hiçbir şey yapmayarak okuma, bir şeyler yap ondan sonra daha çok motive olmak için oku.
Zaten birkaç kilo vermeye başladığında göreceksin, başarabildiğini yapabildiğini göreceksin.
Kilo vermen başlarda o kadar kolay olacak ki inan bana 2, 3, 5, 10 anlamayacaksın bile tamam onu verdiğin zamanlar gözüne uzun bir yol gibi gelecek ama sonradan geriye bakınca kendinle gurur duyacaksın.
Sonrasında ise yani ideal kilona yaklaşmana az kaldığında biraz zorlanacaksın, evet bunu bilerek yola koyulmalısın. Hemen pes edip artık kilo veremiyorum deyip, pes edip öylece yaptığın şeyleri çöpe atamazsın.
Kilo vermen duracak evet bünyen çünkü seninle oyunlar oynayacak, bakalım şimdi hâla devam mı ediyor yoksa pes mi edecek diye.
İşte tam bu noktada düzen değiştireceksiniz bu zamana kadar dans mı ettiniz, artık spor yapacaksın, yoğurt kürleri mi yaptın, yeşil çaylar ve detokslar içeceksin, her kahvaltında yulaf mı yiyordun artık yumurta yiyeceksin vs vs...
Böyle böyle vücudunu bu düzene alıştırıp şaşırtacaksın ve sonrasında ta taaaa! İdeal kilondasın tebrikler.
Ama maalesef daha her şey bitmiş değil eğer sen kilo verdikten sonra, ideal kilona ulaşınca her şeyi bırakırsan, sporunu, diyetini, beslenme, uyku düzenini ve su içmeyi geri alırsın hatta belki mislisiyle.
Kilo verdim hâla rahat değilim değil tabii ki de her şeyden azar azar yapmaya başlayacaksın bundan sonra mesela sporunu günde 4 gün yapıyorsan 2-3e indireceksin, arada kaçamakların daha fazla olacak, sabahları yulaf değil normal kahvaltı yapacaksın ama sınırını aşmadan.
Su içeceksin patateslerim, suyu her zaman içeceksiniz o çok önemli inanın bana bu yüzden sürekli sürekli su için demeyeceğim. Çoktan anlayıp, sizin uygulamanız lazım. Su için. :))
Çok diyen var su içemiyorum, midem bulanıyor, başım dönüyor, karnım ağrıyor, çok tuvalete gidiyorum diye.
Öncelikle normal olarak su içince tuvalete fazla gideceksiniz bnskwmdksmdk
En çokta başlarda sonradan biraz daha az gitmeye başlıyorsunuz. Ve eklemem gerekirse suyunuzu değiştirebilirsiniz, derken musluk suyu içemiyorsanız hazır su için, hiçbirini içemiyorsanız bazı bölgelerde sular oluyor yani öyle bildiğiniz yerler varsa gidip oralardan doldurup öyle için.
Komple probleminiz su ise, size çok yavan geliyor ise tatlandırın suyunuzu. Yani meyvelerle mesela çilek ezip içine koyabilirsiniz ya da sevdiğiniz bir meyveyi fark etmez. Tarçın ekleyebilirsiniz, nane ekleyebilirsiniz, limon ekleyebilirsiniz, salatalık ekleyebilirsiniz.
Yani bahane üretmiyoruz, çözüm üretiyoruz.
Kilolu olunca zor oluyor her şey, hareket etmek zor oluyor, giyinmek zor oluyor aklınıza ne geliyorsa işte hep zorlanıyorsunuz. Ve o kendimizi mutlu etmek için yediklerimizi yersek daha çok mutsuz olacağız ve zor olacak.
Yapacağın, giyeceğin şeyler, hayal ettiğin vücut daha fazla aklında kalmasın. Bir yerlerden başlamanın sırası çoktan geldi.
Zor gibi görünecek ama başarınca ne kadar kolay olduğunu fark edeceksin. Bunu ben, sen, biz bahanesiz bir şekilde ve en önemlisi kendimize güvenerek başaracağız.
Daha fazla oyalanma, kendini kandırma nerden ve zaman başlaman gerekiyor hemen başla. Kararını ver ve sakın geri dönme.
Kendini mutlu edecek kararlar verip uygulaman dileğiyle, görüşürüz. 🦋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zayıflama/MOTİVASYON
ChickLitBen başardım, benimle olanlar da başarmış ve sıra sizde! Birgün buraya "ben başardım, benimle olanlar da başardı ve sıra sizde" yazacağım. Günlük 1-2 bölüm atıyorum ve lütfen sizde sadece günde 1-2 bölüm okuyun ki her gün o motivasyonu koruyabilin...