Zayıflama/MOTİVASYON

Ne Oldu Bu 2 Ayda?

Selamlar, size baştan söylemek istediğim bir konu var. Eskisi kadar sık bölüm atabilir miyim bilmiyorum ama haftada en az 2 bölüm geleceğine emin olabilirsiniz. Malum son sınıf oldum, okullarımız bu hafta açılıyor ve stajım başladı. Okul, staj ve sınav hazırlığı derken sanırın kafayı yiyeceğim bana dua edin ndmwmsmsms

Şimdi konumuza geçebiliriz, dün gece dönüş bölümümü yazdım ama birkaç konuya değinmemişim. Bunu kitabımda önceden de birkaç kere söyledim ama tekrar söylemek istiyorum ki "artık eskiden o çok sevdiğim yiyeceklerden keyif alamıyorum." Neden yediğimi bilmiyorum ama cidden artık sevmemeye başladım, olmasa aramam.

Mesela ben pastayı hiç sevmem ama pasta olursa ölmüş gibi pasta yerim bunu neden yaptığımı inanın kaç aydır ben dahi çözemedim. Sevmediğim ve kilo aldırıcı şeyleri artık yemeyeceğim.

Bu başlamada sanırım tekrar cidden kafada bitirdim -2 kere yiyeceklere "hayır" deyip yemedim zaten istemiyordum- önemli olan meselenin de bu olduğunu düşünüyorum. Biz düşüncelerimizle hayatlarımızı şekillendiririz eğer ben "tekrardan başladım ama kesin bozarım, ben zayıflayamam" dersem evet ben bozup, kilo falan veremem.

Tam tersi "ben başladım ve kilo vereceğim" dersek o zaman bu işi öyle ya da böyle devam ettirip kilo verdiğimizi gözlemleyebiliriz. Tabi her şeyin olacağına %100 inanın demiyorum (ama inanırsanız çok daha güzel olur) kuşku duyup kendinize "acaba olacak mı, yapabilecek miyim, kilo verecek miyim?" diyeceğiz. Bu gayet normal, zaten bir zaman sonra hem ayna, hem tartı, hem mezura size zaten başardığınızı gösterecekler.

Size yakın zamanda yaşadığım bir olayı anlatmak istiyorum benim bu staj işi için okula gitmem gerekti -ben dahil bütün 12. sınıflar- belki bileniniz vardır hem sözleşme veriyorlar hem de gerekli konuları size anlatıyorlar. Bu arada ortamda korona horon tepiyordu ama bu kimsenin umrunda değildi.

Okula gittiğinde garip bakışlara ve bana bakılıp konuşulmalara maruz kaldım, kendimi çok garip hissettim. Acaba bir yerimde bir şey mi var diye bin kere saçımı, üstümü başımı düzelttim ama sorun ben de değildim gayet normalim bir şeyim yoktu.

Bunu kendime kabullendirdiğimde hiç kimseyi umursamadan okulda, bahçede dolaşmaya başladım. Ve tam o sırada yanımdan neredeyse "eski" kilosu benimle aynı olan bir kız geçti. Arkadaşlar maşAllah kız incecik kalmış, hatta bildiğiniz kızın göbeği bile dümdüzdü. Bu kitapta o kızdan bahsedeceğimi hiç tahmin etmezdim..

Konumuz ben olduğum için o kızı kısa kesiyorum ve gelelim bana. Okulda ki arkadaşlık ilişkilerim pek iyi değil, başta arkadaş olduğum herkesle şuan bir sorunum var. Ve onlar bana öyle bir baktılar ki işte başta anlamadığımı bu sefer anlamıştım, ben değişmiştim.

Sadece kilo bakımından mı aslında evet her yol ona çıkıyor ama onunla kalmamıştım evet tan 13 kilo vermiştim, bunun yanı sıra tarzım da değişmişti. Çünkü kiloluyken bildiğiniz gibi kabinlerde ağlıyor ve kıyafet pek almıyor hatta bu konuyu umursamıyordum.

Sonra tekrar topladılar bizi herkesin bölüm şefi sınıflarda konuşmalar yapacaktı bana sınıftan birkaç kişi hatta birini çok iyi tanıyorsunuz kitapta bahsetmiştim tekrar hatırlatayım bana "biraz koş da kilo ver" diyen bir erkek. :)

Bana sürekli bakıp durdu, yine bizim sınıftan birkaç kişiye bana bakıp bakıp bir şey dedi sonra dayanamadı ve benimle konuşmaya geldi. Dediklerine inanamayacaksınız "sen bu sınıfta mısın? Kimsin sen?" dedi. BSOWNDKWIDBWMDNWKNSMWDJSBMZ

İşte o an dedim ki "Deniz kızım sen başarmışsın!"

Ve konuşma devam etti "Ben Deniz." Çocuk şaşkınlıkla bakakaldı "Ne kadar değişmişsin, ne olmuş sana? Karantina sana yaramış.." tarzı şeyler dedi. "Evet öyle oldu" deyip bu sefer gülmek bana düştü ve yanından uzaklaştım.

Ve geliyorum size ikinci bir bombayla bölüm şefimiz geldi bizimle konuşmaya ve ben genelde pür dikkat dinlerim insanları o yüzden hocanın gözlerinin içine bakıp dinlerken hoca bana garip garip bakmaya başladı, o an yine bana bir salaklık geldi ve yine "acaba ben de bir sorun mu var?" deyip kaldım.

Sonra hocanın birine "bu kim?" dediğini duydum. BİR DAKİKA NE? utandım ve geri geri adım atmaya başladım ama şefimiz bana doğru gelmeye başladı "kimsin sen, yanlış sınıfa mı geldin" diye sordu başta ben hala inanamıyorum "yok ben Deniz bu sınıftayım" dedim. Sınıfta cidden kilolu olduğum halde görünmez bir varlıkmışın.

Büyük bir heycanla şefimiz devam etti "yok artık, nasıl ya? Deniz sen ne kadar değişmişsin, ne kadar zayıflamışsın, ne kadar kilo verdin? -bunları arka arkaya söyleyip sorduğu için ben cevap vermeye fırsat bulamıyordum- Daha yeni e-okul fotoğrafına baktım, cidden çok değişmişsin, çok güzelleşmişsin"

E-okul fotoğrafımda seri katil gibiyim ona bakıp sonradan böyle demesi normal skalsmwlsnks "Evet kilo verdim, teşekkürler" demekle yetindim. Bu tepkilerle karşılasacağımı sanmazdım, hiç beklemiyordum. Ama size söyleyeceğim tek bir şey varsa o da bu duygu çok güzel ve insanı çok mutlu ediyor 2 gün boyunca gülmemi durduramadım.

Neyse anlatmaya devam edeyim ben okuldan hep hızlı çıkarım, hatta ilk ben çıkarım. Son kattayım ama 1. kattakilerden de önce ben çıkarım, bunu neden yapıyorum ben de bilmiyorum. Okulda yine o şekilde büyük bir hızla ilk ben giderken yanıma kim geldi dersiniz?

"BOROZ KOŞ DA KOLO VOR" diyen şahıs. Benimle konuşmak için, benim gibi hızlıca okuldan çıkmış?! Yanımda yürümeye ve benimle konuşmaya başladı -kısa ve net cevaplar vererek bu sefer ben onunla konuşmadım- "çok değişmişsin..." diye yine aynı şeyleri tekrar etti ben de "evet" deyip geçiştirdim ve yanından uzaklaştım.

Kiloluydum ama salak değildim başta beni sırf bu yüzden yanında istemeyen, konuşmayan ve bunu yüzüme herkesin içinde vurarak dalga geçmeye çalışan birine neden samimi davranayım ki? Ahan da ağzına sıçtım deme şeklimdi bu da benim. Kendimi tebrik ederim, iyiki de yapmışım. İyiki de o kiloyu vermişim, iyiki de tarzımı değiştirmişim. Ve iyiki de öyle insanları sadece arkamdan bakmalarını ve konuşmalarını sağladım.

İşte tam bu yüzden, tam ideal kiloma gelinceye kadar bu sefer pes etmeyeceğim. Yine sizden baska kimseye bir şey anlatmayacağım, sadece sizi ve kendimi motive edip bu işe devam edeceğim. Çünkü biz kiloluyuz diye dışlanmayı hak etmiyoruz, çünkü biz kendimizi beğenmeyi hak ediyoruz.

Yapamazsın, edemezsin deyip dalga geçenlere tek cevabımız görünüşümüz olacak. Biz susacağız zaten çünkü öyle insanlarla konuşmayı bu sefer biz istemeyeceğiz :)

Size söz veriyorum ben bu işi başarıp daha güzel tepkiler aldığımı buraya yazacağım ve sizden de aynı sözü bekliyorum. Sizinle yorumlarda, mesajlarda buluşmak istiyorum. Sizi motive eden bensem, beni motive eden de sizlersiniz. Bana bu tarz olaylarınızı lütfen anlatın çünkü sizin adınıza inanın ben de çok mutlu oluyorum.

2 aydır kendimi salmama rağmen hep en ufak çizikle bu süreçten çıkmaya çalıştım yani nerden kurtarsam kardır diye düşündüm normalde paramı bilirsiniz hep yemeye harcayan biriydim, yemeğe asla acımaz çatır çutur para harcardım.

Bu süreçte kendime "madem saldın ama bir yerlerden de dikkat et ki sonunda üzülmeyesin" tarzında konuşmalar yaptım. Ve bunun sonucunda bir karar aldım kendi kendime yine :D Madem paranı yemeğe harcamayacaksın biriktir o halde dedim ve size yemin ediyorum belki sadece 1 ay olmuştur 250 tl biriktirdim nskamsmsms

Tabi bunun bir kısmını arkadaşlarımla dışarı çıktığımda ya da bir şeye ihtiyacım varsa o zaman kullandım ama elimde güncel 250 tl var. Parayı böyle tüm görünce kendime oha bununla bir aile market görür 1 ay geçinir sen tek günde mi gömüyordun diye kendimle çelişip ufak tartışmlar yaşıyorum.

Bence çok güzel bir yöntem, gidin para biriktirin ama yemeğe yatırmayın en azından bir köşede elinizde para bulunur zayıflayınca kıyafet alırsınız ya da başka bir şeye harcarsınız. Bu süreçte hep dediğim gibi sizin kararınıza bağlı her şey, dost olmak, düşman olmak tamamiyle sizin elinizde. Bu süreçte bir tek siz kendi elinizden tutarsanız kendinizi yürütebilirsiniz. :)

Hepinizi çok seviyorum, kendinize güzel davranın 🌸