Zayıflama/MOTİVASYON

ZAYIFLADIM! -2-

Bu bölümün ikincisini yazacağımı inanın düşünmemiştim, biraz geç kaldım tam bu ayın birinde yazıp atmam lazımdı ama inanın çoktan unutmuştum. Tesadüfen aklıma geldi, ben neydim ve ne olmuştum..?
Derken aklıma bunu daha önce "hayal" adı altında adlandırıp yazıya dökmüştüm, şimdi gerçek oldu ve o gerçekleri yazıya dökeceğim. Size de yazın demiştim, umarım o gün benimle birlikte siz de yorumlara, evde bir deftere, telefonunuzun notlar bölümüne vs yazmışsınızdır.

Bölüme geçmeden önce ben diğer bölümde açlık otundan bahsetmiştim, hatırladınız bence. Onu nasıl yapacağınızı kısacık, hemencecik anlatmak istiyorum. İnanın anlattım mı hatırlamıyorum ve ben asla yazdığım bir bölümü okumam (dedi bu bölümü diğer bölümü okuyarak yazan Deniz) yani normalde okumam, yoksa silesim geliyor.

Açlık otu çayını size verilen ölçülerde bardağınıza katın mesela benim ölçüm 12 ve bu esnada su kaynatın, su kaynayınca gidin bunun üzerine dökün ve demlenmesini bekleyin bi 5 dakika falan sonra tüketin. Soğuk içmenizi tavsiye etmem, tadı b*k gibi oluyor :)
Suyun içine katıp sakın kaynatmayın, nedenini bilmiyorum ama öyle olmaması lazımmış yapmayın.

Şimdi size iyi okumalar..

27.11.2020

"Bu sefer başlığı görüp refleks olarak "nasıl olur ya" demediğine eminim, çünkü ben, sen, biz zayıfladık! Bu sefer tartıldığım için size kilomu söyleyeceğim 59, en son bu rakamı 4. sınıfta falan görmüşümdür belki daha az da olabilir. Ben de şaşkınım.

Cidden bu kiloya nasıl geldim bilmiyorum ama kendimden asla beklemezdim, yolun başında o yol o kadar uzun geliyordu ki gözüme diyordum kendime "kızım sen yapamazsın ya" cidden asla gerçek olmayacakmış geliyordu.

İstikrarlı bir şekilde ilerledim diyemem, başlarda evet çok istikrarlıydım her gün spor, sağlıklı beslenme vs o kadar iyiydim ki tam gaz ilerliyordum. Sonra malumunuz ben biraz cozuttum, Allah utandırmasın topladım sonunda.

Artık ben de zayıfım ya da balık etli! Yaşasın balık etlilik! Balık etlere özgürlük! Şu an durumumdan inanın çok mutluyum, kendimi beğeniyorum, fiziğimi beğeniyorum, vücudumu seviyorum şükürler olsun.. 🙏 (tabi biraz daha bir şeyler olursa fena olmaz neyse konumuz şu anki ben)

Artık kabinlerde ter dökmüyorum, hatta her kabine girdiğimde bu da oldu deyip kendime aynada gülüp duruyorum ama asla aklımdan 8. dar gelen pantolonun bir büyüğünü nasıl isteyeceğim utancından ağladığımı unutanamıyorum, her kabinde aklıma o an geliyor. Travma oldu arkadaşlar..

Bir sürü alışveriş yaptım, deli dumrul gibi bir oraya gittim, bir buraya gittim ve beni güzel gösteren her şeyi aldım, giydim! Hayatım boyunca en mutlu olduğum, en unutamadığım anlardan birisi oldu.

"Abartıyorsun!" demenizden çok korkuyorum bu kıyafet meselesinde ama beni anlayın lütfen, bu da benim en güzel ilkim.

Eskiden iki adım atsam çok yorulurdum, şimdi daha gezmiyor muyuz, nereye gitsek diye sorar oldum. Hareketlerimi kısıtlamıyorum, daha doğrusu hareketlerimi kısıtlayacak bir kiloya sahip değilim artık. Spor yapmaktan nefret ediyordum başlarda, sırf yorulduğumdan dolayı tabi. Şu an yapınca hiçbir şey hissetmiyorum, sadece spor, sadece hareket ekstra bir yorgunluk asla olmuyor. Aksine daha dinç oluyorum.

Kış ayını, soğuğu falan hiç sevmem ama geldiğine hep mutlu olurdum, kilomu montlarla, kazaklarla gizlediğimi düşünüp kendimi kandırırdım çünkü. Öyle bir şey yokmuş ben kışı sevmiyormuşum, ben kendimi gizlemeyi seviyormuşum. Ve kendimi kandırmaktan başka bir şey yapmıyormuşum, kilo kıyafetlerle veya renklerle hiçbir zaman gizlenmez.