Başarı mı, Başarısızlık mı?

202 17 8
                                    

Selamlar, havanın bu kadar sıcak oluşuna dayanamıyorum. O kadar sıcak ki şuan kan ter içindeyim ve yeni spor yaptım bu dünyanın en kötü ve en güzel duygusunun birleşimi gibi bir şey oldu.

Kaç gündür yazmıyorum çünkü kaç gündür inanın ne yaptığımı ben de bilmiyorum, kendime engel olmaya çalışmıyorum. Dengeliyorum ama engel olmuyorum, sporu cozutuyorum falan. Şu 25 günlük bacağı bırakmıştım daha doğrusu ara vererek çalışıyordum.

Dinlenme günü olmayınca içime hiç sinmiyor ben de baştan aldım ve 4 gündür düzenli yapıyorum hatta artık dışarıya yürüyüşe çıkıyorum. Yani hem o spor, hem de yaklaşık 10 bin adım atıyorum.

Ay arkadaşlar valla sinirim bozuldu normalde böyle yapmam biliyorsunuz, kendime sende insansın diyorum ama bilemiyorum yahu. Diyorum "Deniz sen ne yapıyorsun be kızım bir düzel!" vallahi elimden geleni yapıyorum arada tökezliyorum böyle.

Şimdi diyeceksiniz bir açık konuş ne oldu hemen anlatayım benim yerimde başka birisi olsa pişman olur günde 1 çikolata falan yemeye ama bende olmuyor bu çünkü dengelediğimi biliyorum. Ama bu kadar sık yememeliyim bunu biliyorum, bunu dert ediyorum sorun bu ve böyle işte bunu düzeltmem lazım. Düzelteceğim söz veriyorum.

Bir de yemeyeceğimi söylemiştim bir-iki bölüm öncesinde ama yapamadım işte, bir şey oldu bana hem size dediğim için, hem de onu konuştuğum arkadaşımdan yapamadığım için özür dilerim. :/

Onun haricinde dediğim gibi sporumla yeniden sahalara döndüm, ara vermeksizin yapıyorum ve harika gidiyor! Ama o kadar sıcak ki pişiyorum cidden, yılmak yok devam patates dostlarım.

Ve şu var normalde benim yerimde başka birisi olsa şuan kilo aldığını falan düşünür ama ben verdiğimi düşünüyorum, bilmiyorum aynaya bakınca tamam hala benim vücudumda bulunan ama bana ait olmayan, gitmesi gereken kilolar var ama aynaya bakınca mutluyum ve kendimi daha çok zayıflamış artık normal seviyeme yaklaşmış, gelmişim gibi hissediyorum.

O hep bahsettiğim kabinde ağlayarak aldığın pantolonları giyip duruyorum sürekli, bokunu çıkardım denilebilir. Ama içine girebildiğime o kadar mutlu oluyorum ki anlatamam size!!! Beni çok motive ediyorlar, giyince içinde kendimi rahat hissediyorum, düğmelerini kolayca kapatabiliyorum, oturunca kendimi kasmıyorum.

Ve bu durum o pantolonlarda gün geçtikçe arttı gibi hissediyorum, sanki git gide daha bir tam oluyor hatta neredeyse yakında büyük gelecekmiş gibi. Ah bazen sorguluyorum bu özgüven nerden, bir de zayıflasam hiç geçilmeyecek havamdan pü bana. Ama mutlu oluyorum, umarım sizide biraz olsun motive eder.

Ve dahasına geliyorum köprücüklerim belli olmaya başlıyor, o kemiğe bağlılığımdan, ergen fetişliğinden falan değil bunca zaman hep zayıf kızlarda zarif durduğuna, kolye takınca bile güzel olduğuna inandığımdan kaynaklanıyor. Sırf boynum kalın, köprücüğüm yok diye kolyeyi çok sevmeme rağmen kendime yakıştıramadığımdan takmıyordum ama şuan takıyorum.

Cidden çok hos değil mi ama kızlarda gayet zatif bir boyun gibi duruyor ve takı çok yakışıyor, o hissi yaşamayı çok istiyordum. Daha çok az belli ama bu beni inanın bir o kadar çok mutlu ediyor ki. Nasıl oldu anlamıyorum biraz fazla kaçırdım oysa ama yine de zayıflamaya, fark görmeye devam ediyorum. Tartılmıyorum beni biliyorsunuz ama kendimi mezura ile ölçtüğümde ölçülerim genelde aynıydı pek bir fark yoktu.

Nasıl böyle bir şey olabiliyor, anlamadım ama mutluyum ve ben şuan sadece buna odaklanıp, daha güzel sonuçlar için çabalamak ve bozulan düzenimi geri getirmeyi düşünüyorum. Hakkımızda hayırlısı, kazamız mübarek olsun :D

Sizde durumlar nasıl cidden çok merak ediyorum lütfen arada bana söyleyin, Deniz kilo verdim, Deniz zayıfladığımı söylediler, Deniz fark var veya Deniz bana yardım et hiç fark etmez ama sizin neler yaptığınızı, yapmak istediğinizi genel olarak merak ediyor, bilmek istiyorum. Umarım sizde devam ediyor ve sonuç alıyorsunuzdur, lütfen benimle paylaşın arada da olsa olur mu?

Genel olarak böyle ilerliyorum, bir fark var mı, yok mu bu sizin görüşünüze kalmış bir şey. İnsanız, hepimizin takıldığı noktalar olabilir acelemiz yok ya yavaş yavaş ilerliyoruz yolumuzda. Yeter ki pes etmeyin, kimseyi dinlemeyin ve kendinizin düşmanı olmayın.

Moral bozmaya gerek yok, nasıl bu kiloyu kendimiz yavaş yavaş aldıysak yine kendimiz yavaş yavaş vereceğiz. Güzel sonuçlar almanız dileğiyle, aynadaki senle barış lütfen.
Aynalara küsmeyin, o size gösterecek değişimlerinizi bu sabır işi, o yüzden gerekirse günde bin defa kendinize bakın.

Kendinize güzel bakın. 🐹

Zayıflama/MOTİVASYONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin