Ik ben j/n. Ik ben 14 jaar en ik ga op vakantie. Maar daar kom ik iemand tegen die mijn leven veranderd...
Dit is een spaze fanfictie, ik hoop dat jullie het leuk vinden. Veel leesplezier💕
Xxx @spazeverhalen
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ze is terug... Ik het de rest laten weten! Maar toen belde j/n. Ik nam in paniek op. 'Heyy Tommy, ik mis je nu al!' zegt ze als ik opneem, 'Heyy, wat is er aan de hand?' Ik denk snel na voordat ik antwoord: moet ik het zeggen? Of gaat ze zich te druk maken? Ik besluit eerlijk te zijn en vertel over het appje van Lieke. 'We moeten de rest waarschuwen, iedereen moet voorbereid zijn'. 'Je hebt gelijk, ik stuur gelijk een appje op de groepsapp', antwoord ik en ik zet j/n op de luidspreker zodat ik tussendoor kan appen.
'Tommy?' vraagt j/n, 'is het raar als ik een beetje bang wordt van dat appje?' Ik glimlach stiekem in mezelf, typisch iets voor j/n om het zo te zeggen. Ik ken haar gelukkig goed genoeg om te weten dat ze doodsbang is, ook al zegt ze het niet letterlijk. 'Nee, het is zeker niet raar. Je ligt door haar in het ziekenhuis en je hebt 's nachts niemand vlak bij je die precies weet wat er allemaal is gebeurd of aan het gebeuren is. Maar ik beloof je dat ik overdag zoveel mogelijk naar je toe kom, en 's avonds en 's nachts mag je me altijd bellen. Ik zal de rest ook vragen om hun telefoon 's avonds en 's nachts in de gaten te houden, als ik dan niet opneem kan je altijd nog bij de rest terecht'. 'Dankje Tommy, dit had ik even nodig!' zucht j/n en ik hoor opluchting in haar stem. We praten nog tot ongeveer 22:00 door maar dan gaan we beiden slapen, moe van alles wat er vandaag is gebeurd.
Pov Eva Ik wilde net alvast mijn schooltas inpakken voor morgen als ik een appje binnenkrijg. Uk wordt gelijk nieuwsgierig dus pak mijn telefoon en open het appje. Geschrokken lees ik het door, Lieke terug, we moeten allemaal oppassen. Ik denk aan j/n, ze ligt alleen in het ziekenhuis. We zullen haar de komende tijd extra in de gaten moeten houden. Meteen na mijn gedachtes komt er nog een appje van Tommy, hij heeft hetzelfde idee: we houden met z'n allen j/n in de gaten zolang ze in het ziekenhuis ligt.
Ik probeer niet bang te worden en door te gaan alsof er niets aan de hand is, ik zet mijn muziek iets harder en zing mee tijdens het inpakken van mijn tas. Nadat alle boeken, die ik morgen nodig heb, in mijn tas zitten en ik mijn kleding ook alvast heb klaargelegd. Ga ik op bed liggen en start ik netflix op. Na een kwartiertje zoeken heb ik een leuke film gevonden. Als de film na 1,5 uur is afgelopen leg ik mijn laptop aan de oplader en ga ik slapen, morgen moet ik weer naar school alsof er niets aan de hand is.
Pov Semmie Ik wordt wakker van mijn wekker en zucht. Het is veel te vroeg en ik heb helemaal geen zin om naar school te gaan! Ik pak mijn telefoon uit de oplader en stap uit bed. Ik rek me uit maar dan wordt ik gebeld. Eva🥰, staat er op mijn scherm. Zo snel mogelijk neem ik op: 'Heyy Semmie', klinkt een vrolijke stem in mijn oor. 'Hoi Eva, je belt wel vroeg. Ik ben net wakker!' 'Oh sorry, ik was vroeg wakker en ik heb al lang gewacht, maar heb je zin om vanmiddag na school mee naar j/n te gaan? Ik ga sowieso naar haar toe'. Typisch iets voor Eva, vroeg opstaan en dan niet kunnen wachten om te doen wat ze in haar hoofd heeft. Het is nu 7:30 op maandagochtend, natuurlijk is het vroeg! 'Ja, gezellig!' antwoordt ik enthousiast. 'Oké, zie ik je vanmiddag! Ik ga even tandenpoetsen!' 'Tot vanmiddag!' 'Doei!' roept Eva nog snel en dan hangt ze op. Ik ben ineens een stuk vrolijker, ik heb zin in vanmiddag!
Pov Tommy Gelukkig gaat de schooldag snel voorbij. Ik weet dat ik niet moet zeuren, want ik heb geweldige vrienden. Maar toch is school een stuk saaier zonder j/n. Ik heb tijdens de lessen bijna alleen maar aan haar kunnen denken, wat als er iets met haar gebeurd als wij op school zitten! Ik moet er niet aandenken! ' 'Tommy, zo mag je niet denken!' Zeg ik tegen mezelf en ik loop door naar mijn kluisje.
Als ik bij mijn kluisje kom staan Semmie en Eva daar al te wachten. 'Hoi, ik heb net met j/n geappt en ze kan niet wachten tot we er zijn. Dus een beetje opschieten graag', zegt Eva glimlachend. Ik pak snel mijn jas uit mijn kluisje en gooi mijn tas weer over mijn schouder. 'Ik ben al klaar, op naar de fietsen!' Zeg ik lachend terwijl ik naar Eva salueer. 'En zo hoort het, iedereen moet buigen voor mijn vriendin, koningin Eva!' zegt Semmie met een plechtige stem en we lopen lachend naar onze fietsen.
Als we bij het ziekenhuis aankomen en onze fietsen in het fietsenhok staan, lopen we naar de balie. We moeten nog even wachten in de rij, maar al snel zijn wij aan de beurt. 'Hoi, wij komen op bezoek bij J/n a/n'. Maar dan zegt de vrouw achter de balie iets wat ik nooit had verwacht...
