KARANLIĞIN DEFNESİ

55. Merthan'ın Hüznü...

Arkadaşlar hepinize merhaba :)

Bugün benim doğum günüm olması münasebetiyle, yeni bölümü çabuk çabuk verme kararı aldım. :) Çünkü sizleri erkenden yeni bölüm ile buluşturmak bana verilen en güzel doğum günü hediyesi oluyor. Bir başarı hikayesi de diyebiliriz bunun için :) O zaman iyi ki doğmuşum ben :p

Neyse üzüldüğüm nokta eskiye nazaran okunma oranı da, oy oranı da oldukça düşük. Bu tabi ki biraz da Wattpad'in yeni sistemi ile alakalı. Sıralamalarda oldukça sıkıntı oluyor ve kitaptan bile sayılmayacak kitaplar maalesef sadece etiket sıralamasına girdiği için önceliklerde yer alabiliyor. Buna mahal vermemek adına ne kadar çok okur, ne kadar çok oy verir ve yorum yaparsak sıralamada üstlere taşınabiliriz diye düşünüyorum. 

Naçizane doğum günü dileğim de bu olsun öyleyse..

Keyifli okumalar :)

***********

Merthan'ın babası ile görüştüğü, evin içine bomba gibi düştü. Bu şokun üzerine bir de belinde silah ile çıkıp gitmesi hepimiz için ayrı bir endişe sebebiydi . Kerem, oğlunu kendi işlerinde çalıştırmaya başlamış olamazdı. Bu ihtimal hepimizi korkutuyordu ama onu, özellikle kendisi burada değilken tehlikeye atacak bir şey de yapmazdı bunu da biliyorduk.

Ben ise hala Kerem bizimle değil de, oğlu ile irtibat kurduğu için anlamsız bir kıskançlık içindeydim. Bizim onu bu kadar merak ettiğimizi bildiği halde nasıl bu kadar pervasız davranabiliyordu anlamak istemiyordum.

Turgut gerçekleri öğrendiğinden bu yana Merthan'a ve Ahmet abi'ye ulaşmaya çalışıyor ama ikisi de cevap vermiyordu.  Şimdi sıra telefon sinyallerinden nerede olduklarını öğrenmeye gelmişti. Emir, Merthan'ın telefon görüşmelerini dökmeye çalışsa da başarılı olamıyordu.

"Merthan'ın bu güvenliğini Kerem mi sağlıyor, yoksa kendisi mi bunu beceriyor. Anlamış değilim"

Emir sesli düşünüyordu ama ne dediğini anlamak oldukça güçtü. Turgut, Emir ile olan rekabetini bir yana koymuş kendisini Keremden bir ipucu bulabilmeye adamıştı. 

"Bir şey mi dedin Emir?"

"Merthan'ın diyorum. Telefon görüşmeleri korumalı. Hiçbir bilgiye ulaşamıyorum"

"Kerem yardım ediyordur demek istiyorum ama Merthan da boş bir çocuk değil. Gizli cevher fakat kendisini belli etmiyor"

"Ne yapıp edip o bilgilere ulaşacağım. Bunun için belki  yardım almam gerekecek ama eninde sonunda bulacağım"

Yasemin daha eve geldiği ilk gün olaylar silsilesinin içine düşmüştü bile. Olaylara şaşırmıyordu,alışmıştı. Fakat içinde olmak çok başka bir şeydi, benden dinlemesi çok başka.

"Defne... "

Yasemin gelip yanıma oturmuş fısıltı ile konuşuyordu. Kimsenin duymadığından emin olduğunda ise devam etti .

"Tuğçe'ye ayıp oluyor biliyorum ama ben resmen imkansız aşkın içine düştüm."

"Of Yasemin ya..."

"Ya kızma... Bak tamam önceden de hoşlanıyordum ama ben bu adamla hiç bu kadar uzun vakit geçirmemiştim. Kızım çok tatlı değil mi ya? Hem kibar, hem yakışıklı hem de acayip bir havası var. Bence Turgut Tuğçe'ye çok fazla"

Yasemin'in bu düşünceler içinde olduğuna inanamıyordum. Adeta arkadaşını gömüyor, onun hislerini hiçe sayıyordu.

"Yasemin üzgünüm ama onlar birbirlerini çok seviyorlar"