Luminus: The Enchanted Book [COMPLETED]

Chapter 1

—Aize Point Of View—
"Aize! Pwede ba kitang mautusan?" hingal na hingal na tanong ng kagrupo ko.

I stared her emotionless. 

"Uhm, sure ano ba 'yon?" ngiting tanong ko.

She started to fidget her hair, and uneasy movements she's doing. D*mn, she's nervous?!

"Mamayang uwian, pwedeng pakihanap 'tong libro na 'to?" at inabot niya sa akin ang maliit na papel. "Pasensya na. Susunduin kasi ako, 'yan sana 'yong gagamitin natin sa project."

My lips curved upwards. Akala ko naman kung ano.

"Sure! Ako ng bahala dito," masigla kong sabi at patakbong umalis.

Nang matapos ang klase ay agad akong dumiretso sa library. Mukhang gagabihin ako ngayon, ah?

"Asan na ba yun?" kunot-noo kong tanong sa sarili ko.

Malaki ang library ng school, baka hindi ko pa mahanap ang librong 'yon. Nag-angat ako ng tingin sa malaking orasan na nasa aking harap.

"Shit," patakbo akong pumunta sa ibang shelves.

My heart starting to beat quickly, tila may hinahabol ito. Habang ang palad ko naman ay pinagpapawisan na rin. Eight fifty p.m na. Magsasara ang library ng nine o' clock. Pwede naman ipagpabukas, ang magiging kalabasan nga lang ay wala akong maitutulong. Mamaya na gagawin 'yung project.

Mula sa aking kinatatayuan ay dinig na dinig ang pagtunog ng malaking orasan.

"Found it!" tuwang-tuwa kong sabi.

Mabilis akong kumaripas ng takbo pababa. Bakit ba naman kasi hanggang third floor ang library, diba. My heart began to beat so loudly, dalawang minuto bago mag 9:00.

"No! Fuck," umiiling kong sabi at mas lalo pang binilisan ang pagtakbo.

In one swift move, unti-unting nilamon ng dilim ang paligid ko.

Bagsak ang balikat kong nakarating sa pintuan. It's locked, my palm began to wet again. I didn't face my back. Magulat ako at kung anong mayroon do'n.

Amoy na amoy ang kalumaan ng lugar. Ang amoy ng mga libro ang pumupuno sa buong silid. Mas lalo lang dumadagdag sa pagka-creepy ng lugar.

Hindi pa ako nakababawi ng pagkabigo ay agad akong napalingon. Maingay na tunog ng takong na patuloy sa paglapat sa kahoy ang aking naririnig.

"S-sino ka?!" I stammered.

Mas lalong lumakas at bumilis ang pagtibok ng puso ko sa kaliwang bahagi ng dibdib ko.

"Woah! Easy, I know we're locked. Naghahanap lang kami ng malalabasan. So, apat tayong nakulong?" matinis na boses niyang sabi.

Nanliit ang mata ko. I can't see her, masyadong madilim.

"Zenaida! Look at this!" sigaw pa ng isang boses.

Agad akong napa-atras.

"I'm comming!" she replied.

Napasinghap ako nang makita ko siyang tumatakbo sa akin. Lumapat ang malamig niyang kamay sa aking braso at hinila niya ako.

Ugh! Ang pinaka-ayaw ko sa lahat ang makikipag-interact sa ibang tao, eh. I even don't have friends. Pero yung pinakita kong ugali kanina? Gano'n talaga ako. Medyo masayahin at magaslaw ako, but those people, I don't consider them as a friend.

If you trust easily, you will hurt easily too.

Nakarating kami sa 3rd floor, nakita ko ang dalawang lalaki na naka-upo sa mesa.