Luminus: The Enchanted Book [COMPLETED]

Chapter 26

—Aize Point Of View—
"P*ta! Sumusugod na sila!" sigaw ni Cadmus kaya napatingin ako sa barko ng pirata.

Isa-isang nagtatalunan ang mga nandoroon papunta sa amin. Hawak-hawak ang kanilang espada, na handang-handa sa gerang haharapin. Sa gilid naman ni Cadmus unti unting nagkakaroon ng abo. Hanggang sa mabuo ito at lumabas si Zenaida. Agad naman nitong tinignan ang La Luna Nior niya at sinilip ang kan'yang buhay.

"Art, what should we do?!" I panickly questioned to art.

Wala siyang ginagawa, kalmado at parang wala lang sa kanya ang nangyayari. Habang kaming tatlo ay halos magpanic na. Sa gitna ng barko namin ay nandodoon na ang ibang pirata. Tuloy pa rin ang pagbulusok ng mga bomba papunta sa kung nasaan kami.

Tumayo ng tuwid si Art, mukhang natauhan na at iniscan ang mga nangyayari.

"Shit, mukhang dito pa tayo mawawalan ng buhay!" mariin kong sambit sa kawalan.

Cadmus and Zenaida's only have a one live. While me and Art have two lives. Kung mamatay ang dalawa, wala na. That's the end.

"Team Alpas! Ready your guns, we will kill them all!"

Nanlaki ang mata ko at sinamaan ng tingin si Art. F*ck, I don't freaking like that idea.

"Are you sure?! Hindi naman nating pumatay!" sigaw ko.

"No way! We shouldn't kill anyone!" gatong pa ni Zenaida.

Malalim na bumuntong hininga si Art at hinilot ang sintido niya.

"If we doesn't kill them, we will be killed!"

I pursed my lips and bow my head. Habang nakayuko ay kitang-kita ko kung paano tumulo ang butil ng tubig galing sa damit ko. Hanggang ngayon ay basa pa rin pala ang suot kong damit.

Bumuntong hininga ako at pinindot ang kwintas ko para ilabas nito ang sandatang para sa akin.

"Then, let's do this," malamya kong sagot.

He have a point! Mamamatay kami kung hindi kami lalaban.

"Just do your best to protect yourselves!" paalala ni Art at saka inihanda ang baril.

Sabay-sabay kaming lumabas sa pinagtataguan namin. Unang bumungad ang mga gulat at desperado nilang mga mukha sa amin.

Gusto talaga nila kaming patayin ano?

Ginaya ko lang ang ginagawa nila at panay putok lang sa baril. Pumuputok naman, tama naman siguro ang ginagawa ko. Noong una at hindi ko ganoon makontrol ang paglabas na ginagawa ng bala sa baril, kalaunan ko lang na-gets kung paano.

Habang sumusugod sila sa amin ang iba ay unti-unting bumabagsak sa kahoy na sahig.

"Ah, f*ck!" sigaw ko ng may biglang bumulusok sa kutsilyo sa gilid ko.

Mabilis akong napatagilid, habang ang kutsilyo ay tumama sa braso ko dahilan para masira ang manggas ng damit ko.

"Wait here! Kukuhanin ko ang dinamita!" sigaw ni Art sa akin habang tumatakbo papasok sa kwarto na puno ng gamit.

I thought kinse lang sila. Ngayong sumusugod sila ay parang hindi na sila mabawasan, at patuloy pa sa pagdagdag.

"Haha! Kaya mo ba ako binibini?!" anas ng lalaking nasa harapan ko.

Patuloy ako sa pag-atras ng makita ang mukha niya. D*mn, bakit hindi ko siya napansin na nakalapit na sa akin? I don't have a gun. Ayaw ng kumasa.

I gave him a disgust look.

Inilalabas labas niya ang dila niya at pinapalibot iyon sa labi niya.

"Baka mamatay ka binibini?"