Military series #1
When Spoiled brat, Colette Gizelle Coleman was transferred from a private school to a Military school... How can she handle the physical, mental and emotional training of becoming a soldier?
SPECIAL MILITARY ACADEMY is a prestigio...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
COLETTE's POV
"My Ghad! Aaah... aaah... hmmm..." I moaned trying to lift mg whole body. Nanginginig na ang mga kalamnan ko at pawis na pawis na rin ako kaka-push.
Yes! I'm a cheerleader, I'm flexible but... ibang level 'to bes! Sa cheer dance namin, ako ang laging binubuhat but I never tried to lift my own body. Ang bigat pala ng katawan ko. Halos balakang ko lang ata 'yung bumababa sa lupa and not my shoulder and yet I'm still strugling.
"Hmmm.... aaaaah... hmmm.... uuuh..." napatigil ang lahat ng mga kalalakihang sundalo na nagmamarcha sa may harapan namin. Halos magkabungu-bunguan sila nang makita at marinig ako. I don't know why?
Basta ayun... push lang ako ng push with kagat labi pa and full of emotion. "Ahhh..... huuuuu.... aaaah!"
"P-private Coleman!" Mabilis na tawag sa akin ni Axl. Napatigil tuloy ako sa ginagawa kong push-up at napatingin sa kaniya.
"W-why Sir?" Tanong ko.
"C-can you please stop making those weird sound?" Kunot noo at namumula ang mukhang sambit niya. Iniiwas din niya noon ang tingin sa akin. Why?
"What? I'll stop na ba?" Nakangiti kong tanong sa kaniya. I'm talking about the push up. Hindi pa kasi ako tapos sa 30 eh. Nakaka anim pa lang ako.
"I mean your..." napakagat sa labi niya si Axl at hindi niya maituloy-tuloy ang sasabihin. Ano bang problema niya?
"Sige! Tama na 'yan. Tumayo ka na diyan at bumalik sa formation," aniya na hindi man lang tinapos ang sinasabi niya kanina. Oh well! Whatever! Masama pa rin ang loob ko sa kaniya dahil sinigawan niya ako.
Pagkatapos niyang lumamiglamig, may napansin nanaman siya sa akin.
"What is that f*cking shoes!?" aniya pa.
Kumunot ang noo ko at napatingin sa aking sapatos.
"This?" Ngumiti ako at itinaas ko ang kaliwang paa ko para makita niya ng malinaw ang napakaganda kong wedge shoes.
"This is the Lucky Brand, Rezdah Crochet Wedge. Binili ko ito ng mahigit 3000 pesos. Kung may balak kang bumili for your little sister o kaya sa jowa mo... may alam akong lugar kung saan makakamura ka. 40 percent off," sabi ko at kumindat sa kanya.
Nanlaki nanaman ang mata ng mga kasamahan ko dahil sa ginawa kong iyon, even Ever.
Axl sighed. He gave me a sarcastic smile and said, "Take it off now!" Napasimangot tuloy ako bigla.
"But..."
"No Buts! Take it off now!" Aniya na napapikit pa. Para bang nagpipigil lang siya ng galit. At dahil ayokong maparusahan uli... hinubad ko na lang ang wedge shoes ko.
"Akala ko pa naman mabait ka, jerk!" Mahina kong bulong sa aking sarili ng bigla naman niyang hilain ang pink na scarf na nakatali sa leeg ko.
"Ah! A-aray!" Daing ko at inilapit niya ang mukha niya sa akin. Now we are facing each other atleast 3 centimeter, nakatingkayad na ako noon dahil sobrang tangkad niya.