23.Bölüm

3.7K 147 3
                                    

Küçük ağa Bora Miroğlu yukarıda.

Boran miroğlu ;

Kapının gıcırtısıyla gözümü açtım. Ateş denen adam gelmişti elinde silah, karşıma geçti. Tam gözlerimin içine bakıyordu.
"bak ateş beni öldürmenin bir anlamı yok. Ben ölsem bile sen bu topraklar dan çıkamazsın." sahte bir gülücük attı.

"amacımın seni öldürmek olmadığnı söylemedim mi yoksa."

"ne istiyorsun lan o zaman, kardeşin ölmüş elimizden bir şey gelmiyor."adam odanın içinde dönüyordu.

" sana kardeşimin öldüğnü de söylemedim ki" nediyor lan bu yeter artık tepemin tası atmak üzere şuan kendimi sinirden sıkmaktan kıriz geçiricem. "ne saçmalıyorsun yine düzgünce anlatsana ne oldu kardeşine?"

"Anlatıcam ama ilk önce misafirimiz teşrüf etsin ondan sonra.

" kimi bekliyorsun sen kim gelicek? "

" asıl baş kahramanımız. Kahraman dememe bakma kötü karakter. "

" kimseyi bekleyecek değilim ateş anlat şunu kim gelicekse geç kaldı. "

" tamam seni sevdim iyi dinleyicisin. Sana önden anlatıyım, o gelince direk infaz yaparız. "

" kardeşim intihar etti ama ölmedi. Onu ben kurtardım. Banyoda jiletle bileklerini kesmişti, onu öyle yerde, kanın içinde, cansız yatarken görünce bende ölmek istedim, hastaneye gidene kadar yekrar tekrar kendime sordum neden? Neden intihar etti?

Hastanede kapının önünde beklerken doktorun çıkıp söylediği şeyle hem mutlu hemde..... Kardeşim yaşıyordu ama ha..mi..leymiş. Bunu duyunca ne yapıcağmı bilemedim kardeşimin içinde bir can vardı. Deliye döndüm o kardeşini bulup kalbini sökmek istedim, onu parçalara ayırıp köpeklere yedirmek istedim. Aklımdan çok zevk veren işkenceler geçti. Aslı onu kurtardığım için benden de nefret etti. Ona sormaya çok korktum, bana niye söylemedin diyemedim çünkü bu söylenmesi çok zor bir şey.

Öğrenmem gerekiyordu neler olduğnu, kardeşimin herşeyi yazdığı bir günlüğü vardı, günlüğne yazmış. "

Ateş tarhun artık göz yaşlarını tutamıyordu, bunları yaşamak kadar anlatmakta çok zordu. Boran ağa da kötü olmuştu onun da kız kardeşleri vardı, kendini ateşin yerine koymak düşünmek bile istemiyordu.

" aslıyı kaçırmaya çalışmadan önce zorla kıza sahip olmuş. Nasıl dumadım, nasıl engel olamadım bilmiyorum allah belamı versin bilmiyorum nerdeydim."

Ateş kendine sövüyor hemde yumruğnu duvara vuruyordu. Kıriz geçirdiği belliydi adam kendini kaybetmişti. Duvarda ki kan izleri elinin kanadığnı gösteriyordu.
Dışarıdan gelen silah sesleriyle ateş kendine geldi etrafını süzdü, gülmeye başladı. Odadan koşar adımlarla çıktı.

Evin içinden bağırma sesleri geliyor. Ses tanıdık geliyor odaya bora ve arkasında onu iten ateşle bir küfür savurdum. "ateş bırak lan kardeşimi, tamam suçlu biliyorum ama onun cezasını ben veririm sakın dokınıyım deme ona bırak." boran ne diyeceğni gerçekten bilniyordu ateş boranı öldürmek istemekte yüzde yüz haklıydı. Bora kardeşi büyük hata yapmış.

Ateş borayı yere fırlattı" eceline hoşgeldin bora, yaptıklarının cezasını çekiceksin ama ondan önce seni eşşekler cehennemine göndermeden sana bir iyi bir de kötü haberim var."

MARDİN'Lİ İKİZLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin