MARDİN'Lİ İKİZLER

27.Bölüm

Berra karşısında giyinen kocasına bakıyordu. Yine sert davranmıştı, boranı kendisi nin kışkırttığnı biliyordu ama yine de geçirdikleri iyi günlerin ardından artık aralarının biraz olsun iyi olmaya başladığnı düşünmüştü. Boran ağaya alışmaya başlamıştı, boran ortadan kaybolduğunda çok endişelenmiş ve sevmediğin adamı niye merek ediyorsun diye kendine kızmıştı. Halbuki boranla araları bir gün iyi bir gün kötü olmaya başlamıştı. Nasıl davranması gerektiğni artık kestiremiyordu.

Boran yatakta yatan yorgun karısına baktı. Sinirlerine hakim olamamıştı kadın ona daha da dik başlılık yapıp gideceğini söyleyince gözü dönmüştü. Nasıl düşünürdü gitmeyi,boranı... kocasını bırakmayı.

Biraz düşündü boran, berra için sadece kardeşi yüzünden oyuna gelip evlendiği kocasıydı, neden bırakmasın ki, onu sevmiyordu, önemsemiyordu kocasını.

Boran buruk bir gülümsemeyle odadan çıkıcakken, karısına dönüp "gece sana yalan söyledim, senden başka kadın yok hayatımda. İşlerim var döndüğümde, dün bana söylediğin şeyi yaparsan, bu sefer seni bulduğumda ölümlerden ölüm beğen." boran odadan çıkıp kapıyı çarptı. Karısına neden açıklama yapmıştı ki? Kahretsin iyice alışmaya başlamıştı bu kadına, normalde annesine bile açıklama yapma gereği duymazdı.

Boran konaktan çıltığı gibi Ali'yi aradı." ali haber var mı kızdan? "

" ağam adamlar kızı almışlar, geliyorlar akşama burada olurlar." duyduğu bu habere sevinmişti, elini çabuk tutup miroğlu aşiretini toplamalıydı konağa, böylece bora ve aslı hakkında istediği kararı verdiricekti. "tamam ali aşiret büyüklerine haber sal akşam bizim konakta toplansınlar birde bora ya haber ver toparlansın akşama ayakta durabilsin yeter bana."

"ağam Mehmet ağa sorarsa ne diyelim?" babama artık bir şeyler anlatmam gerkiyor tabi, akşama doğru hana gidip konuşurum.

"ben babamla konuşucam ali sen kıza mukayet ol, konağa sen getiriceksin kızı."
"tamamdır ağam" telefonu kapattıktan sonra şirkete geçtim.

Berra miroğlu ;

Boran gittikten zar zor kalkıp banyoya girdim. Temizlendikten sonra üzerimi giyinip aşağı mutfağa indim. Kahvaltı çoktan kaldırılmıştı ve emine abla ve kızlar hazırlık yapıyorlardı. Konakta daha önce görmediğim kadınlar da temizlik yapıyorlardı. "emine abla neler oluyor, misafir mi var akşama abla."

"güzel kızım akşama aşiret büyükleri toplanıcakmış bize de nur hanım haber verdi. Hemen temizliğe başladık."

"neden geliyor ki abla aşiret büyükleri. Birisine bir şey mi oldu ki." acaba mardinde yine bir berdel meselesi mi vardı. Kimin hakkında karar çıkarıcaklardı. Aşiret kimler için toplanıyorsa haklarında hayırlısı olsun, kimse ölmesin rabbim.
"tamam abla bende size yardım ediyim. Bir işin ucuntan tutayım."

"kızım sen daha kahvaltını bile yapmadın ilk kahvaltı yap daha aonra yardım edersin."
Kahvaltılık bir şeyler atıştırıp kızlara yardıma başladım biz yemekleri yapıyorduk.

Akşam olmuştu, konakta bütün hazırlıklar yapılmış, herşey dört dörtlüktü. Evin ahalisi avluda misafirleri bekliyorlardı. Bir tek boran ağa eksikti ve yokluğu dikkat çekiyordu. Neriman hanım "berra gelinim kocan nerededir? Hala gelemedi misafirler gelecek şimdi." ben bilsem söylerdim ama
" bilmiyorum ana nerede kaldı."
neriman hanım benden istediği cevabı alamayınca oğluna döndü." bora ara abini neredeymiş hadi öğren. "bora tamam deyip cebinden telefonu çıkardı, numarayı tuşlayıp telefonu kulağına götürdü.