MARDİN'Lİ İKİZLER

30.Bölüm

Yazarın anlatımı;

Boran odasına gitmek için terastan indi. Sakin bir şekilde odasına girdi, karısını korkutmak istemiyordu.

Boran eşyalarını bavula koymakta olan karısını gördü. Bu kadın hiç korkmuyor benden diye geçirdi içinden.

Berra eşyalarını toplamaya o kadar dalmıştı ki odaya giren ve şuanda arkasında duran çatık kaşlı kocasını görmüyordu bile.
Boran daha fazla sesiz kalamadı. "bırak o elindekileri, yerine koy hiçbir yere gitmiyorsun." dedi.

Boran'ın sesiyle yerinden sıçrayan berra korkmuştu bu adam ne zaman geldi diye düşündü, nasıl farketmedim dedi içinden.
Adamın dedikleri aklına yeni gelince sinirlendi hiç düşünmeden konuşmaya başladı." senin gibi bir pisliğin yanında daha fazla durmak istemiyorum anladın mı, ayrıca sana sormadım gidip gidemeyeceğimi ben mehmet babadan izin aldım."

Bora'nın yatıştırdığı sinirleri tekrar tepesine çıkmıştı. "bak kadın benden izin almadan hiçbir yere gidemezsin, beni sinirlendirme geri koy eşyalarını."

"sen nasıl bir adamsın ya hem git serra ile öpüş gel birde bana gidemezsin de sen kim olduğunu sanıyorsun."

Boran iki adımda berra nın dibine girdi ve berra nın sırtını dolaba yasladı. "ben senin karnında ki çocuğun babası aynı zamanda kocanım laflarına dikkat etsen iyi olur yoksa zararlı çıkan sen olursun kadın."

Berra dilini daha fazla tutamadı, hamilelik hormonları çok çabuk etkilemişti kadını. "benim çocuğumun senin gibi bir babası yok." demesiyle boran ağa kadının çenesini tuttu, sıkmaya başladı. "Bana bak kadın ben sana çok yüz verdim ayağını denk al sözümden çılma sakın, anladın mı?"

Berra çenesinin moraracağından emindi, ne kadar uğraşsa da bora nın elinden kurtaramadı çenesini en son boran ın sorusuna tamam anlamında kafa sallamasıyla çenesinde ki el gevşedi.
Çenesinde ki acı yüzünden berra ağlamaya başladı, elinde olmadan ağlıyordu canı acımıştı ama yinede iki gözü iki çeşme asla boranın karşısında ağlamazdı kendine hakim olamıyordu.

Boran ağa iki gözü iki çeşme ağlayan karısını görünce pişman olmuştu, berra artık hamile olduğu için daha hassastı bunu bir anlığına unutan boran kendi kendine küfürler saydırdı.

Boran berra nın ağlamasına daha fazla dayanamayıp kadını göğüsüne çekti ve sırtını sıvazlamaya başladı. "tamam berra geçti ağlama. Bak sen ağlayınca karnında ki bebek te üzülüyor. "

Berra nın hıçkırıkları arsında "sen..in yüz..ünden  ağlı..yorum,  sen üzd..ün biz..i"

Gibi şeyler duymuştu boran "tamam bir daha üzmem ağlama artık." boran dolaptan karısı nın geceliklerini aldı ve giyinmesine zorla da olsa yardım etti. Kendi üstünü de değiştirip karısı ile yatağa girdi. Berra yatağın en köşesine çekilmeye çalışırken boran karısı nın belinden sarıldı kendine çekti, berra istemese de boran ağa nın kollarında uykuya daldı. Boran ise daha yeni haberini aldığı bebeğini severek uykuya daldı.

Sabah berra erkenden uyandu çünkü nerdeyse üzerine çıkmış olan bir adet kütük vardı. Boran ağa berra'yı gitmesin diye sıkıca tutmuş sanki. Boranın bir ayağı berra nın üzerinde bacaklarını tutuyorken kolu da belini sarmış kımıldamasın diye.