One Shot Stories

5. WE ARE BOTH NCOV POSITIVE

I have a wife named Yestia. She is lovable, and caring kind of person. She's not that hard to approach, because she's jolly and fun to be with.

We first met when I was ordered by our Math teacher to get his things in Section Einstein. As I peeked out at the window of their section, Yestia got my attention. I saw her sleeping and her saliva were dripping.

❝Mag-grocery na kaya tayo, Love?❞ my wife said.

We heard the news about the corona virus also known as COVID19 and there are many cases found here in the Philippines. So some of the Filipinos are doing panic buying.

❝May stocks pa naman tayo ah? And it's dangerous to go outside,❞ I said.

Kakagrocery palang namin netong isang araw and masasabi kong pang 2 months or 3 months ang stock namin na 'yon.

❝What if hindi agad sila makahanap makahanap ng lunas? Pa'no kung matagalan pa sila? Hindi ba mas mabuting maging handa tayo? Kung kinakailangang ubusin ang tinda ng supermarket then go!❞ she histericaly said.

I held her face using my both palms. ❝Hinding hindi tayo kailanman magkakaroon ng gano'ng sakit, do you understand me?❞ I assured her.

I will do everything for her. I will protect her at all costs.

❝Ms. Pabili!❞
❝Hey kami ang nauna!❞

Nagkaroon ng komosyon sa isang drugstore dahil sa pagp-panic ng bawat isa. Sa takot nilang mahawaan ng sakit ay nagpapanic silang bumili ng masks and alcohol.

Malayo palang kami ay tanaw na namin ang Mall na may mahabang pila ng mga tao sa entrance.

We are both wearing mask and sanitized our hands.

❝Hangga't maaari 'wag kang aalis sa tabi ko ha?❞ I reminded her.

❝Okay,❞ she said but I think she isn't serious for know about what she just said because she is looking intently sa isang Chinese na nilalayuan ng mga tao na para itong nakakahawang sakit.

❝Sorry! Sorry!❞ paghingi ng paumanhin ng Chinese habang nakayuko at umiiyak.

Toxic mindset. Ni hindi nga nila alam kung positive ba o ano 'e, basta ang nakatatak sa mga isip nila na kapag Chinese ay may dalang virus.

Nagulat ako ng biglang nilapitan ni Yestia ang lalaki tsaka iniangat ang baba at nginitian ito. May mga sinabi siya ngunit hindi ko na naintindihan since malayo ako sakanila.

❝Love,❞ tawag ko kay Yestia.

Gulat naman siyang napatingin sa'kin at nagtanong kung bakit.

❝Ba't mo ginawa 'yon? What if may nakasalamuha siyang positive? I can't risk you!❞

❝Wala, I just pity him.❞ saka nagkibit balikat.

Siksikan ang supermarket pagkapasok namin. May mga nagkakatulakan at banggaan pa ng mga push cart dahil sa sobrang dami ng taong namimili.

Muntik ng magkaubusan ng alcohol and hand sanitizers pero nakakuha pa naman kami.

Pagkatapos naming mamili ay agad na kaming umuwi dahil habang tumatagal ay parami ng parami ang mga tao at palaki ng palaki ang chance na mahawaan kami.

❝Ang sama ng pakiramdam ko,❞ agad kong dinaluhan si Yestia ng makita siyang nanghihina at ubo ng ubo.

Pinahiga ko muna siya sa higaan saka kinapa ang leeg at noo niya. Sobrang init.

❝Dadalhin kita sa hospital. Hintayin mo ako saglit,❞

Hinanda ko ang mga gamit na kakailangan namin kung sakaling magtagal do'n si Yestia since inaapoy siya ng lagnat.