One Shot Stories

30. YOU AND I

❝Vash, gusto mo tulungan na kita dyan?❞ alok ni Mariel.

❝No need, I can do it,❞ I said.

❝I want to!❞ maktol niya.

I looked at her, ❝Hangga't kaya ko, ako na gagawa okay? Kaya ikaw dyan ka nalang sa gilid at panoorin ako,❞

❝Eh para sa'n pa at pinagsuot mo ako ng plain shirt?❞ she asked.

❝Para matchy tayo,❞ I said and smiled.

❝Ang corny mo!❞ tumawa siya at pinalo ng mahina ang braso ko.

Lagi kaming ganito ni Mariel. Maalaga at Sweet sa isa't isa although wala namang kami. Pero that's okay for me since para na ring may kami ngunit label na lang ang kulang.

❝Vash...❞ napatayo ako bigla ng tumawag si Mariel.

2 o'clock na ng madaling araw kaya naman nag-alala ako ng bigla siyang tumawag at umiiyak.

❝What happened? Why are you crying? Where are you? Fuck!❞ I said out of frustration.

❝Si Daddy... umalis na naman.❞ umiiyak na aniya.

❝Nasa'n ka? Pupuntahan kita,❞ I said while changing into decent clothes.

❝S-sa kwarto ko,❞ she said.

❝Okay, I'm on my way,❞ I said.

Pagkarating ko sa bahay nila Mariel ay agad na akong pinapasok ng Guard tutal kilala niya naman ako.

❝Riel!❞ bulong ko sabay katok sa pinto ng kwarto niya.

Pinihit ko ang door knob at napagtantong bukas ito kaya naman agad akong pumasok. Nakita ko si Mariel na nakayuko at umiiyak sa gilid ng kwarto niya.

❝Mariel!❞ ani ko sabay yakap sakanya.

Agad niya naman siniksik ang mukha niya sa leeg ko tsaka humagulgol. Ang nagawa ko lang is yakapin siya ng mahigpit at aluhin ang likod niya.

❝Shh, everything will be alright,❞ I said.

❝Bakit kami iniwan ni Daddy?❞ tanong niya saka humagulgol.

❝People come and go. Don't expect for permanent people, bcoz everyone will leave,❞

Doon ako natulog sakanila since doon na ako nagpalipas ng gabi.

❝Hindi na kayo masyado nagkakasama ni Mariel ah?❞ tanong ni Tzi nang madatnan niya akong nandito sa Garden at mag-isa.

Kahit ako naninibago. Naninibago sa biglaang panlalamig ni Mariel. Kung dati ay lagi kaming magkasama ngayon ay madalang na at kapag nagkr-krus naman ang landas namin ay tinatanguan niya nalang ako.

I miss her so much. I miss her touch. I miss her smell. I miss everything about her.

Lumipas ang ilang buwan at hindi na nagparamdama at pakita si Mariel. Sinusubukan kong tawagan siya ngunit laging out of coverage area.

Kaya naman laking gulat ng tumawag siya at niyaya akong makipagkita sakanya sa park.

❝Mariel!❞ sigaw ko at agad siyang niyakap.

❝Sorry, Vash.❞ umiiyak niyang saad. Niyakap ko pa siya lalo ng mahigpit.

❝Don't be sorry. I know you may rason ka kaya naging malamig ang turing mo sakin noon. I understand, I'll aways understand you, Mariel.❞

❝Sorry, Vash. Lumayo lang naman ako sa 'yo noon dahil pinalayo ako ni Nyx. Syempre dah gusto ko siya ay sinunod ko ang sinabi niya. Sobrang hirap para sakin na layuan ka dahil ikaw na 'yung nakasanayan ko. Kaso wala e, mahal ko si Nyx kaya sinunod ko ng mga sinabi niya,❞ I heard her sobs. ❝I don't think he could fool me. He cheated on me, Vash.❞

Hinagod ko lang ang likod niya saka hinayaan siyang mailabas kung ano man ang hinanakit niya.

❝Ayaw ko mang aminin, pero nasasaktan talaga ako. Ang sakit. I don't blame anyone. I blame myself for being stupid... for being so vulnerable... no matter how hard I try to be strong, I would always go weak on the eyes of the man I probably ever fell in love with,❞

Aray. Ako 'yung nandito simula't sapul pero iba 'yung pinili niya. Ako 'yung nandito 'pag malungkot siya, kapag masaya siya. Ako lahat 'yung nando'n. So pa'nong nagkaro'n ng iba kung sa lahat ng oras nasa tabi niya ako?

Naglihim ba siya sa 'kin? Gusto ko siyang tanungin pero tingin ko hindi ngayon ang tamang oras para itanong 'yon lalo na't nasasaktan siya.

Inilayo ko ang katawan ko sakanya saka hinawakan ang magkabilang pisngi niya. I wiped her tears away. I don't like seeing her crying over that fucking man. He doesn't deserve her or even her tears.

❝Kain nalang tayo ice cream, Riel,❞ I said and hold her hand.

She nodded and we walked our way to the nearest ice cream shop.

❝Can I court you, Mariel?❞ 'yan ang nakasulat sa tarpaulin na pinaprint ko.

Ngayong araw ay araw ng mga puso. Ngayong araw din na ito ay hihingin ko ang kamay ni Yestia sa mga magulang at kaibigan niya.

Nang makarating si Yeshua, kaibigan ni Mariel ay agad niya na kaming sinenyasan na parating na si Mariel.

Agad naman kaming nagsipwesto. Nandito kami sa quadrangle at hindi alintana ang init ng araw.

❝Omg!❞ Gulat na gulat na si Mariel nang nakapasok siya sa quadrangle.

Our eyes met and we smiled at each other.

❝Mariel, can I court you?❞ I asked. There's an evidence how nervous I am in my voice.

❝Matagal naman na tayong magkakilala, Vash. Kaya okay lang sa 'kin kahit hindi na,❞ she smiled at me.

❝No, I want to court you and even if you're already my girlfriend I will court you everyday as long as I can,❞ I hold her hand and looked straight in her eyes.

❝So, Mariel, can I court you?❞ I asked her again.

❝Of course!❞

❝Oh God! You don't know how happy I am!❞ hinila ko siya saka hinalikan ang noo niya.

❝You don't know how happy I am too, Vash,❞

❝I only want two things in this world,❞

❝What is it?❞ she asked.

❝I want you and I want us.❞ I said and hugged her tight.