SAUDADE: A Warrior In Every Inch

29- Moving Closer

When Seth slept here, I was sleeping peacefully. Pakiramdam ko ay safe ako. Ngayong wala siya, di ako makatulog. I keep on repeating the scenario in my mind, I hugged him!

And it is giving me a vibe, I'm butterflies in my stomach. Hindi ako mapakali dahil check ako nang check ng phone. Tapos na ang class niya. He'll probably sleep or read, ayoko din naman mag text.

One new message.

"Oh, my God!" Gulat na sabi ko dahil iba ang ringtone ko kapag si Seth ang tatawag at may message.

Seth: Hi, do you want cookies or tarts? I'll visit my sister in Tagaytay. She wants to give something for you.

Napatakip ako ng bibig. Alam nang sister niya ang tungkol sa amin?!

Sadie: Call me, now.

"Seth!" Hinga ko. I'm so nervous, ang usapan namin ay wala munang makakaalam na kahit sino.

"Yes, what is it?"

"Your sister knows about us?"

"I told her. Matagal naman na niyang alam...why?"

"Baka malaman ng Mom mo." Iyon kasi ang inaalala ko. His Mom was the one pushing him to marry Kezia before.

"Don't worry about it."

That night, I tried to calm myself. I saw Clementine years ago and that was it. Alam kong galit ang Mom ni Seth dahil nag turn down siya ng engagement. To the point na inalis siya sa company!

Inayos ko na din ang kwarto ni Esther. She agreed at talagang sabi pa niya ay kahit never na siyang umuwi sa condo. Ang lakas din mang asar e.

Monday morning, doon na siya dumating. I stare at him, he's sleeping in the couch, naka boxers at plain shirt lang siya. Hindi pa maayos ang blanket doon kaya inabot ko para takpan hanggang braso niya.

It's already eleven a.m, my only class for today starts from 12:30 to 2 p.m. Assuming that he's already here around 4 am, kulang pa ang tulog niya.

Kumpleto naman ang laman ng ref, the centralized aircon is working too. I think he'll be okay here, alone.

"Hey..."

Isasara ko na sana ang pinto pero bumangon siya at ginulo ang buhok. He yawns and slowly walks towards me. Pumasok ulit ako.

"Bakit?"

"Papasok ka na? You'll drive?" Tanong niya. I expect his breath to have some stink pero damn, amoy mint?! He's so clean, too.

"I still don't drive. Nag cocommute ako." Pinakita ko sakanya ang mga palad ko. It still has the scars.

"Okay, give me a minute. Ihahatid kita."

What?! He's still sleepy! Naghilamos siya nang mabilis at uminom ng tubig. He straighten his hair and put on his cap. Nagkatinginan pa kami sa may pintuan, hawak na niya ang susi nang sasakyan niya.

"Ihahatid lang kita then I'll sleep. Don't worry."

And that happened. Inihatid nga niya ako, kumaway pa siya at umalis na din. He'll sleep when he comes back in the condo.

"Oh, kamusta ang ka dorm mo?" Tanong ni Karlos.

"Always sleeping."

"Gisingin mo din minsan. Nang mag ka developan na kayo. Ang tagal, Sadie, ha. Ilang buwan kang walang dilig." Malakas na tunawa si Karlos, mabilis kong tinakpan ang bibig niya. Nakakahiya! Ang bastos!

Umirap ako sakanya at inayos ang mga gamit ko. "I'm not thinking of that, Karlos, ano ka ba!"

"Kahit minsan?"