PROLOGUE

400 20 1
                                    

Dirk Izunia Salvatorie POV


(Music Background: Radiohead - Talk Show Host)


Marahang hinihithit ko ang sigarilyong hawak ko habang lumalakad ng nakayapak sa buhangin ng beach na ito.


Gaano ako kasamang nilalang?


Tanong ko sa isip habang pilit na inaalala lahat ng ginawa ko mula sa nakaraan.


Masahol ka pa kay Satanas...


Sagot ko din na siyang dahilan kung bakit napangisi tuloy ako ng wala sa oras.


Siguro nga at ako na yata ang pinaka walanghiyang nilalang na makikilala ng kahit na sino.


And that's for sure...


Bahagyang natigilan ako ng sa wakas ay maramdaman ko ang lamig na dulot ng materyales na ginamit sa suot kong kwintas na krus na nagpaalala saakin sa babaeng ginawan ko ng masama.


Dallas...


Tawag ko sa pangalan nito sa isip.


Ang laki pa rin ba ng galit mo saakin?


Tanong ko na ikinailing ko nalang.


What a silly question...


You must hate me to the bone after what I've done to you and you have all your right to do so.


Dapat mo lang kamuhian ang isang masamang lalake na katulad ko.


Kung maari lang, huwag na talaga tayong magkita dahil baka masaktan lang kita ng paulit-ulit.


Bigla ay nanikip nanaman ang puso ko sa huling naisip kong yun.


Kaya mo nga bang gawin yan, Dirk?


Tanong ng isang bahagi ng isipan ko.


Naramdaman ko ang banayad na hangin na malayang tumatama sa mukha ko at marahang tinatangay ang buhok ko na siyang dahilan kung bakit tuluyan ko nang ninamnam ang sariwang hangin sa paligid.


Pakiramdam ko ay para akong isang patay na nagagawang mabuhay kahit na wala ng puso at kaluluwa buhat ng gawin ko sayo ang bagay na yun...


Tumama na ang alon sa paa ko kasabay ng muling pag-alala ko sa huling pagkikita naming dalawa sa train station.


Siguro nga at gago talaga ako.


Napakagago kong nilalang.


Bakit ko ginawa yun?


Hindi ko dapat ginawa ang dapat lang ay ginawa ko.


Napakasama ko talagang nilalang...


A story like mine should never be told.


For my story is as forbidden as it is curse.


Without my mysteries it cannot survive.


I certainly wasn't born to the life of vile.


Like so much in my peculiar life.


It's been a couple of centuries indeed....


I was carried here by fate.


And ended here by hate.


I was her death.


I was her savior.


I was her protector.


She was my schoolmate...


And my subordinate.


I was her commander...


And I used to be her fake friend.


She was my lover for a second....


And my life for a moment.


She was my happiness...


And the reason of my sadness.


She was my wife.


And I am...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.


The Devils King...



.............................................................

The Devils King 2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon