Custom-Tailored ( Romantic - Suspense) [ Completed]

Chapter 40

Six to eight weeks, six to eight weeks ang kailangan para maghilom ng husto ang kanyang braso. Ang paghihinakit ni Nikita. At sinulyapan niya ang kanyang kanan na braso sa naka-cast.
Bakit ba nangyari ito sa kanya? Bakit ngayon pa siya naaksidente kung kailan marami siyang kliyente na nagpacustom- tailor ng mga lingeries at undergarments? Bakit ngayon pa kung kailan hinihintay ng mga tao ang ilolaunch niya na "naked collection"? Ang hinanakit ni Nikita, she squeezed her eyes shut while her head was turned to the her right habang pinagmamasdan ang abala na kalsada na puno ng mga sasakyan.
Kahit pa pwede siya kumuha ng additional na mananahi, gusto niya ay siya mismo ang naglalagay ng mga laces at iba pang appliques . At kahit pa pwede niyang ipagawa iyun sa iba, hindi niya pwedeng ipagawa ang pagsketch ng mga designs niya. No one can translate her thoughts in a sketchpad, kundi siya lang, siya lamang.
At ang hinahabol niyang designs designs para sa buwan na iyun, at ang tinutukoy nga niya ay ang nakae collection, which she already announced a few weeks after ng successful launch nila ni Teri, ay mukhang hindi na niya iyun magagawa pa, and she's getting frustrated.
The only thing that calms her, and cleras her mind from depression is the fact na may kambal siyang dinadala sa sinapupunan niya. Inilapat niya ang kanyang palad sa kanyang puson. It was still flat at di siya makapaniwala na dalawang buhay ang nasa loob ng sinapupunan niya. And, the good thing was, nakita na rin sa ultrasound na dalawa ang embryo, it doesn't only mean na kambal ang anak nila ni Antonio, but thank God, at hindi conjoined twin ang mga anak nila.
Mukhang napansin ni Antonio ang kanyang iniisip, his right hand reached for her left hand na nakalapat sa kanyang puson. He was driving at patungo sila sa hotel sa kanyang boutique at kahit pa hindi siya makapagtrabaho, ayaw niyang maiwan na lang sa bahay. Kaya kahit pa ayaw ni Antonio ay napilitan ito na ihatid siya sa boutique. Wala itong commitment sa araw na iyun, kaya mag-stay silang dalawa sa boutique.
"Sumisipa na ba?" ang nakangiti na tanong ni Antonio sa kanya at sandali itong sumulyap sa kanya, habang minamaneho nito ang kanyang sasakyan.
Gustuhin man niya na mainis kay Antonio, ay di niya magawa, ito naman kasing mga nakaraan na araw ay naiinis siya kay Antonio. Bwisit na bwisit siya rito, kaya minsan ay sinisinghalan niya ito at tinatalikuran niya sa kama sa gabi kapag matutulog na sila, at puno naman ng pagtataka, pag-angal at pagtatampo si Antonio, na wala na rin magawa kundi ang magmukmok sa kanyang tabi habang nakatalikod siya rito.
Pero ng mga sandali na iyun ay natawa siya sa itinuran ni Antonio, pareho naman kasi silang excited sa kambal nila.
"Tumigil ka nga Antonio!" ang natatawa na saway niya kay Antonio na habang tumatagal ay mas lalo niyang minamahal, kahit pa kinaiinisan niya ito paminsan-minsan. Araw-araw naman niya itong minamahal, dahil sa pagiging responsible nito hindi lamang sa pamilya nito kundi sa kaniya at mga anak nila. Alam niya na magiging mabuti ng ama si Antonio.
"Bakit? Gusto ko maramdaman kung sumisipa na ang mga anak ko" ang giit ni Antonio sa kanya, at natawa na lang siya sagot ni Antonio.
"Antonio seven weeks pa lang ang mga anak natin, ni hindi pa nga lumalaki ang tiyan ko" ang giit niya kay Antonio, na nanatili ang kamay nito sa kanyang tiyan.
"Antonio, please, two hands sa steering wheel, baka hindi lang bali na braso ang matamo ko" ang paalala niya rito.
"Opo, ma'am" ang nakangiting sagot ni Antonio sa kanya pero kinuha muna nito ang kanyang kaliwa na kamay at inilapit sa labi nito para iyun ay hagkan.
"Galit ka na naman ba sa akin?" ang tanong ni Antonio sa kanya at halata niya ang pagtatampo sa boses nito.
Napabuntong-hininga siya at tiningnan niya si Antonio saka siya umiling, Antonio has been loving to her and has been caring, pero hindi niya alam kung bakit nito lang na mga araw ay naiinis siya rito. At ngayon ay dama na naman niya ang frustration nito sa kanya, not really sa kanya, kundi sa pagtrato niya rito nitong mga nakalipas na araw, although she felt that he's not really angry at her, just, frustrated dahil ni yakap ay ayaw niyang magpayakap dito sa tuwing naglalambing ito sa kanya.
"Antonio, please, hindi ako galit sa iyo, maybe sa hormones ko ito, hindi ko alam kung bakit naiinis ako sa iyo, but I love you, I really, really love you" ang giit niya rito.
Biglang gumuhit ang ngiti sa mga labi ni Antonio nang marinig ang kanyang sinabi, at nakapakagat-labi pa ito.
"Sigurado ako, kamukha ko mga anak natin" ang sagot ni Antonio at mababakas ang tuwa sa boses nito, "ako ang pinaglilihian mo, sana boys ang panganay natin" ang umaasa na sabi nito.
Hindi niya naiwasan ang umirap kay Antonio, kahit pa nangingiti siya rito, at siya man ay gusto niyang maging kamukha ni Antonio ang anak nila. Napakagwapo kasi nito, at sa mga lumilipas na araw ay mas tumingkad pa ang pagiging magandang lalaki nito.
"Pero kapag girls, gusto ko kamukha mo" ang biglang sabi nito sa kanya, at sumulyap pa ito para tingnan siya sa mukha at ngumiti.
At isang irap na naman ang isinagot ni Nikita kay Antonio, pero nanatili na ang ngiti sa mga labi niya. Saka siya muling tumingin sa labas ng bintana, at naging abala ang kanyang mga mata sa daan na kanilang binabagtas, at pati na rin ang kanyang isipan.
Hindi pa niya nakakausap si Franco, simula nang maaksidente siya, and that was a week ago. She received a call from Jessie, and Ginger, and even from Teri, but none from Franco.
Mukhang umiwas na ito sa kanya, maybe he thought that he was unmasked already by atty Lipon, and that was the truth, he really was unmasked in her eyes. Hanggang ngayon ay nanatili na lihim kay Antonio ang kanyang nalaman, at hanggang ngayon ay hindi niya pa alam kung anong gagawin niya. She tried to understand him, pilit niya na inintindi ang naramdaman nito at ang naging hakbang nito. Kahit pa masakit sa kanya ang ginawa nito, that he betrayed her, and he tried to ruin her career to avenge his brother's death.
Naintindihan niya iyun, inintindi niya iyun, dahil sa loob ng kanyang dibdib, ay ang dinadala niyang konsyensya sa kanyang dibdib sa matagal na panahon.
Dumating na sila sa hotel, ipinarada na ni Antonio ang sasakyan at tinulungan siya nito na makabasa. Pagpasok nila sa hotel ay agad siyang binati ni Trace na nasa lobby ng mga sandali na iyun. Kinamusta siya nito at napag-a laman niya na si Alexis ay masama ang pakiramdam dahil na rin sa pagbubuntis nito. Hindi pa alam ng kaibigan na siya man ay nagdadalang-tao na rin.
Sandali silang nag-usap at pagkatapos ay tumuloy na sila ni Antonio sa kanyang boutique at kitang-kita ang gulat sa mukha ni Ginger nang makita siya, na mabilis na napalitan ng saya.
Pero balewala iyun sa gulat na kanyang nadama nang bumungad sa kanya ang mukha ni Franco na nakaupo sa sofa sa loob ng boutique at mukhang hinihintay siya nito.
"Ma'am! Akala ko po hindi na kayo tutuloy" bati ni Ginger sa kanya.
"Uhm, medyo sumama lang kasi ang pakiramdam ko kanina, pagkatapos natin na mag-usap" ang sagot niya, pero ang mga mata niya ay nakapako kay Franco.
"Franco" ang bati ni Antonio kay Franco at nakipagkamay pa si Antonio rito. Tumango lang si Franco at isang matipid na ngiti ang isinagot nito kay Antonio, bukod sa pakikipagkamay.
"Antonio, will give us a few minutes? May pag-uusapan lang kami ni Franco sa opisina ko" ang pakiusap niya kay Antonio. Nagpupuyos man ang dibdib niya ng mga sandali na iyun, ay nanatili na kalmado at malumanay ang kanyang boses. She didn't know where she got her calmness that very moment.
"Oo sige dito lang ako at tutulungan ko si Ginger, may gusto ka bang kainin?" ang tanong nito sa kanya.
"bili kana lang ng tinapay sa coffee shop ng hotel, may yema spread pa sa loob" ang sagot niya, pero nag-init ang kanyang mga pisngi ng makita ang reaksyon ng mukha ni Antonio.
She cleared her throat, and she motioned Franco to follow her inside her office. Pinagbuksan pa muna siya ni Antonio ng pinto ng kanyang opisina para makapasok siya sa loob, habang kasunod niya si Franco sa kanyang likuran.
Naupo na siya sa kanyang swivel chair, habang nanatili naman na nakatayo si Franco. Tahimik pa rin ito at hindi makatingin ng diretso sa kanyang mga mata.
Masakit na ang braso ko Franco, huwag mo ng pasakitin pa ang leeg ko" ang sabi niya rito, "maupo ka, hindi kita tutuklawin Franco, hindi ba dapat ako panga ang mangamba sa panunuklaw mo?" ang pang-iinsulto niya rito.
Napabuntong-hininga si Franco at dahan-dahan na kinuha nito ang upuan sa kanyang harapan at naupo.
"Masaya ka na ba sa paghihiganti mo sa akin?" ang mariin na tanong niya kay Franco, "quits na ba tayo?" ang hamon pa niya rito.
"Nikita wala akong ginawa"-
Nikita scoffed and she laughed without humor, "kilala na kita Franco, hindi ko nga alam kung bakit narito ka eh, para ano? Para magsinungaling at pagtakpan ang sarili mo? kasi hindi pa tapos ang vendetta mo laban sa akin? Hindi mo pa ako nakikitang gumapang sa lupa? O gusto mo na makita ako na kitilin ko rin ang sarili kong buhay, tulad ng ginawa ng kapatid mo?" ang hamon niya kay Franco.
Umiling si Franco, "Nikita nandito ako para hindi magsinungaling at para hindi pagtakpan ang sarili ko, narito ako para magsabi ng totoo at ipaliwanag ang side ko" ang sagot ni Franco sa kanya.
"For what?" ang kunot noo na tanong niya rito, "to justify the things that you've done to me?" ang tanong niya.
"Nikita please" ang pakiusap nito sa kanya at dama niya ang pagsumamo sa boses nito.
She took a deep breath and slowly expelled it, "OK, I don't know why I'm doing this, but somehow, I wanted to hear you" ang sagot niya kay Franco.
"Kapatid ko si Owen, siguro nasabi na sa iyo yun ni atty Lipon, maybe your asking why we have different surnames it is because, kapatid ko siya sa ina, I was five years older than him" ang panimula ni Franco.
"Nagtatrabaho bilang isang secretary si mama nang mabuntis ito, nang manganak na si mama, ipinaampon niya si Owen, she quit her job at lumayo kami" ang kwento niya.
"Bago mamatay si mama, she asked me to find Owen, kilala niya ang mag-asawa na umampon rito, kaya, may lead na ako kung saan ko siya hahanapin, and when I met him he was a model of yours already, he knew that he was, adopted, kaya nang magpakilala ako sa kanya bilang kuya niya ay tinanggap niya ako, we met several times and I was able to met his family. He told me about his job being a model, about your relationship with him"
"Wala kaming relasyon ni Owen, gawa - gawa niya lang ang kwento na iyun" ang sabat at mariin na pagtanggi niya.
Tumangu-tango si Franco, "he was so happy that night habang umiinom kami, he even asked me to apply sa Bewitched bilang photographer mo dahil sa, sabi ni Owen, naghahanap ka na noon ng bagong photographer" ang pagpapatuloy ni Franco.
"Nagulat na lang ako kinabukasan nang mabalitaan ko na, nagpakamatay siya, at may sulat siya na natagpuan sa kanyang tabi na may pangalan mo, na mamahalin mo na rin siya Nikita" ang sabi ni Franco, dama niya ang sakit sa dibdib nito.
"Oo, Nikita, noong una, gustong-gusto kong sampahan ka ng kaso, gustong-gusto kong magbayad ka sa dahil ikaw ang dahilan ng pagkamatay ni Owen, ng kapatid ko, pero hindi ko na tinuloy, dahil sa, nakakuha ako ng pagkakataon na magtrabaho sa iyo, at OO, totoo gusto kong maghiganti sa iyo, gusto kitang masaktan, gusto kong gumapang ka sa lupa, pero" tumigil ito sa pagsasalita at diretso siyang tiningnan nito sa kanyang mga mata.
"Pero hindi ko na nagawa, dahil, tulad ni Owen, minahal na rin kita" ang pagtatapat ni Franco, "at nang unti-unting nahulog ang loob ko sa iyo ay, unti-unting nawala ang kagustuhan ko na paghigantihan ka" ang dugtong pa nito.
Umiling siya, "I don't believe you, palabas mo lang ang lahat, pinaniwala mo lang ako Franco para makapaghiganti ka sa akin" ang giit niya.
Mabilis ang sunud-sunod na pag-iling ni Franco, "Nikita, wala akong kinalaman sa video at sa mga punit na damit at sa mga burado na photos, dahil tulad ng pagmamahal ko sa iyo, minahal ko na rin ang trabaho ko sa iyo, I love working with you, I love your works, I love your passion and I love you, iyun ang katotohanan, hinding-hindi ako gagawa ng ikapapahamak mo" ang giit nito sa kanya.
"You even ordered a pair of boardshorts at pinadeliver mo sa magulang ni Owen, to put salt to an open wound na hindi pa gumagaling sa mga puso ng mga magulang ni Owen" ang sumbat niya kay Franco.
Kumunot ang noo ni Franco at halata ang labis na pagtataka nito, tila ba wala itong alam sa kanyang sinabi. At umiling nga ang ulo nito bago nagsalita.
"Nikita hindi ko alam ang sinasabi mo, Nikita alam ko man ang mga nangyari, dahil kasama mo ako noong nangyari ang mga iyun, hindi dahil sa may kinalaman ako rito, alam ng Diyos na wala akong ginawa na ikapapahamak mo" ang giit nito sa kanya.
"I don't believe you, wala ng ibang gagawa sa akin nun, wala ng ibang may galit sa akin, at wala ng iba na may dahilan para paghigantihan ako kundi ikaw, dahil kapatid mo siya" ang sagot niya kay Franco.
Umiling si Franco, "alam ko mahirap na paniwalaan ang sasabihin ko, pero, hindi ako maglalakas ng loob na humarap sa inyo Nikita, kung ako ang may gawa" ang emosyonal na sagot ni Franco.
"Maniwala ka Nikita, nang minahal kita ay napatawad na kita sa pagkamatay ni Owen" ang mariin na sabi ni Franco sa kanya.
"Mabuti naman kung ganun, sana nga ay napatawad mo na ako, dahil, aminado ako sa pagkakamali na nagawa ko at humihingi ako ng tawad sa pagkamatay ni Owen sa sakit na naidulot ng aksyon ko sa pamilya niya at sa iyo, pero, hindi ibig sabihin nun ay, magtitiwala pa ako sa iyo" ang giit niya kay Franco.
Tumangu-tango si Franco sa kanyang sinabi, batid niya na natanggap na ni Franco na hindi na niya kaya pang pagkatiwalaan ito at makasama sa trabaho.
"Naintindihan ko" ang sagot ni Franco sa kanya.
"Narinig ko na ang sasabihin mo pwede ka ng umalis" ang mariin na sabi niya kay Franco. Tumangu-tango ito at dahan-dahan na tumayo mula sa silyang kinauupuan nito sa harapan ng kanyang lamesa.
"Nikita"-
"Palalagpasin ko ito Franco, ang mga ginawa mo, kung sa tingin mo ay naipaghiganti mo na ang pagkamatay ni Owen sa mga ginawa mo, then, palalagpasin ko ang mga ginawa mo, pero kapag naulit pa itong muli, kung hindi mo man naituloy ang pagsampa mo sa akin ng kaso noon, pero ako, hindi ako magdadalawang isip na kasuhan ka, kapag may kasiraan pa na lumabas laban sa pangalan ko" ang pagbabanta niya kay Franco.
Nakita niyang bumagsak ang mga balikat ni Franco, tila ba gusto pa nitong magpaliwanag na muli, pero, tumangu-tango na lang ito, at saka naglakad palapit sa pintuan para buksan ang pinto at tuluyan na itong lumabas ng kanyang opisina.
At nang paglabas nito ay doon na tumulo ang luha na kanina pa niya pinipigilan. Masakit sa kanya ang mga nangyari, dahil hindi lang magaling na photographer ang nawala sa kanya kundi isang kaibigan.
****

"Pwede na ba kitang yakapin?" ang tanong ni Antonio sa kanya, habang nakahiga na sila sa kanilang kama. Pumihit ang kanyang katawan para harapin si Antonio na nasa kanyang tabi.
Hindi niya mapigilan ang ngumiti nang makita ang umaasang mukha ni Antonio, bahagya siyang natawa saka siya tumangu-tango at mabilis na pumaloob siya sa mga bisig nito.
Saka bumaba ang kamay nito sa kanyang puson para damahin ang anak nila.
"Hindi na ako makapaghintay na lumaki ang tiyan mo" ang excited na bulong nito sa kanyang tenga. Pareho silang nakatagilid sa pagkakahiga, ang kanyang likod ay nakalapat sa dibdib nito. Ang kanan na kamay niya ay nakaibabaw sa kanyang tagiliran.
"Baka mambabae ka na, kasi malaki na ang tiyan ko" ang tanong niya rito.
"Hinding-hindi mangyayari yun"ang mabilis at mariin na sagot ni Antonio sa kanya.
Isang matipid na ngiti ang gumuhit sa mga labi niya at naramdaman niya ang mga labi ni Antonio na paulit-ulit na dumampi sa kanyang batok.
"Nikita?" ang tanong nito sa kanyang tenga habang nagtataas-baba ang palad nito sa kanyang puson pababa sa umbok na harapan ng kanyang pagkababae,napapikit siya at halos ungol na ang kanyang pagsagot.
"Uhhm" ang sambit niya at muling bumulong si Antonio sa kanyang tenga.
"Pwede ba tayong.. Mag-test drive?" ang bulong nito sa kanyang tenga habang marahan na kinakagat-kagat iyun.
"Uh, Antonio, paano"-
"Ikaw ang magdidrive" ang sagot nito sa kanya at mabilis na itong naupo para alalayan siyang bumangon at makaupo. Agad nitong siniil ang kanyang mga labi para hagkan ang mga ito. Habang naging abala ang mga kamay nito sa harapan na butones ng suot niyang pantulog. Marahan niyang hinawi ang suot niyang shirt, pero hindi na nito tuluyan na hinubad sa kanyang katawan.
His hands parted her shirt to the sides, until her breasts were visible to his scorching gaze. He quickly dipped his head down to her chests, and locked a stiff pink nipple into his warm mouth. His hands massaged her heavy tender breasts while his mouth made magic in her nipples with his tongue and teeth.
"Antonio" she whimpered and whispered his name. At mabilis na itong kumilos, tinulungan siya nito na mahubad ang suot niyang panty at ito naman ay mabilis din na hinubad ang suot nitong brief.
They don't have time for foreplay, they have fasted for each other for a few days already and they were famished for each other's touch.
Nahiga na si Antonio at hinawakan nito ang kanyang bewang para makasaklang siya sa mga hita nito. She lifted her butt so his whole ten point five inches of him was enveloped inside of her folds.
"Oh" ang singhap niya nang tuluyan nang bumaon ang ang kahabaan ni Antonio sa kanya. Dahil sa pagkakaupo niya ay sagad na sagad ito sa kanyang pagkababae. At hanggang sa pinakasulok ng pagkababae niya ay damang-dama niya ito.
"Nikita, namiss ko ito" ang sambit ni Antonio na bahagyang nakabuka ang mga labi. Napakagat labi na ito nang magsimula ng gumalaw ang kanyang balakang sa ibabaw ng mga hita nito. Hawak ni Antonio ang kanyang magkabilang bewang habang patuloy ang pagkayod niya sa ibabaw nito.
May mga pagkakataon na iniikot niya ang kanyang balakang na nagpapaungol sa kanilang dalawa ni Antonio ng malakas. Dama niya na anumang sandali ay sasabog na siya. Binilisan pa niya ang pag-indayog ng kanyang bewang.
"Nikita, bilisan mo pa, gusto kong pagmasdan ang paggalaw ng mga dibdib mo" ang sambit ni Antonio sa pagitan ng mga ungol.
Pero hindi na siya kailangan pang sabihan ni Antonio, dahil kusa na niyang binilisan ang pagtaas-baba ng kanyang balakang sa ibabaw nito. Dama niya ang kahabaan nito na kahit pa itaas-baba niya ang kanyang balakang ay hindi nabubunot ang kahabaan nito sa pagkababae niya.
At napaangil na si Antonio nang tuluyan ng sumirit ang punla nito sa kanyang kalooban, dama niya ang malapot at mainit na dagta nito sa kanyang pagkababae. Halos humagis ang kanyang ulo habang patuloy ang paggalaw niya sa ibabaw ni Antonio, at napaliyad na siya ng tuluyan nang sumabog na ang kanyang katas sa kahabaan nito na nananatiling nakabaon sa kanya.
Nagpatuloy sa paggalaw ang kanyang balakang sa ibabaw ni Antonio hanggang sa paulit-ulit siyang nag-orgasmo, at unti-unting bumagal ang paggalaw ng kanyang balakang hanggang sa tuluyan na siyang huminto dahil sa pagkahapo.
Antonio helped her move and he laid her down beside him, he propped his elbow to support his body so he could looked down on her and he kissed her lips over and over again.
"Mahal kita Nikita, mahal na mahal" ang bulong nito sa kanyang mga labi.
"Mahal kita Antonio, handa na akong maging Alimbuyugin" ang sagot niya na may ngiti sa kanyang mga labi.