tüm aşklar kavgayla başlar # kagehina n kiyoyachi

14

"saçındaki tacı çıkarmayı düşünmüyor musun?" öğle arasından beri peşimden her yere gelen kageyama'ya ters bir bakış atıp sormuştum bu soruyu. yan yana olduğumuz için zaten bakışlar bizdeydi, bir de şu çıkarmayı reddettiği taç yüzünden herkes ona bakıyordu.

"yoo." hafifçe düzeltti tacı. "bana yakışıyor. neden çıkarayım?"

"herkes sana bakıyor da ondan."

omzunu silkti. "güzele kim bakmaz?"

güldüm. "çok egoistsin kageyama." sınıfımın önüne geldiğimde ona el sallayıp içeri girdim.

"bizim ders beden." omzunu kapı pervazına yaslayıp bana seslendiğinde sınıftakilerin bana olan bakışlarını fark ettim.

"neden bana söylüyorsun?" dedim utandığımı belli etmemek için sesimi yükselterek. "git eşofmanlarını giy. hadi."

"iyi dersler." masum bir şekilde konuştuğunda ona bağırdığım için pişmanlık duymuştum. el sallayıp kayboldu. kimseye bakmadan cam kenarındaki sırama oturdum ve kafamı defterlere gömdüm.

onun yüzünden bizi shipliyordu herkes. benim yüzümden değildi hiçbir şey.

yachi seke seke sınıfa girip kız arkadaşları ile biraz muhabbet etti. ardından yanıma geldi ve oturdu.

"maşallah öğle arası dahil iki teneffüstür kageyama ile geziyorsun sho. allah ayırmasın."

"peşimden ayrılmıyor ki." dedim huysuz bir şekilde. "tek başıma tuvalete bile gidemedim." ona odaklandım. "sen nasılsın? daha iyi mi?"

"bilirsin beni." dedi çok da umursamadığını oldukça iyi belli eden bir ses tonuyla. "üzüntülerim de sevinçlerim de on beş dakikalıktır."

cidden öyleydi. yachi ağlamaktan yorulduktan dakikalar sonra şiş gözleri ile gülücükler saçabilen biriydi. ilginç bir kızdı. ikimiz de ilginç insanlardık.

içeri ingilizce öğretmenimiz girdiğinde yachi ayaklandı. derslerde çok konuştuğumuz için farklı sıralarda oturuyorduk. lanet matematikçimiz ispiyonlamasaydı eğer, mezun olana kadar aynı sırayı paylaşabilirdik bile.

iç çekip dışarıya baktım. voleybol oynuyordu dersi beden olan sınıfın kızları. erkekleri de muhtemelen arka tarafta, basketbol sahasındaydı.

öğretmenimiz ders kitabını açıp konuyu anlatmaya başladığında bildiğim bir yer olduğu için bahçedeki grubu izlemeye başladım.

"hinata!" ismimi duymamla irkildim. önce sınıfa baktım ama ses dışardan gelmişti. artı olarak herkes bana dönmüştü.

"hey, kageyama-kun değil mi o?" hızla ayağa kalkıp cama yapıştım.

kageyama kollarını iki yana açmış sallıyor ve aynı zamanda zıplıyordu.

"hey, hinata!"

yalnızca biz değil, yan sınıf da cama çıkmıştı. o bunu umursamadı.

"ben de sana bir şey yaptım!" dedi gülerek. kendi kendine gülüyordu manyak. ben şaşkınlıkla onu izlerken sınıftakiler gülmeye başladı. onlara utanarak baktım.

"hocam, lavaboya gidebilir miyim?"

"tabii ki hinata ama-" koşar adım sınıftan çıkıp tuvalete ilerledim. kageyama bir şey yaparken sonunu düşünmüyordu. karşısındakini de öyle. rezil olmam eminim onun umurunda değildi.

"sho, bekle!" yachi bana yetişemeden tuvalete girmiş ve kendimi bir kabine kapatmıştım.

yachi çekinmeden erkekler tuvaletine girip kabinin kapısını tıklattı.

"sho, kötü bir niyeti yoktu."

yere çömelmiş ama oturmamıştım. "biliyorum." diye mırıldandım. "biliyorum yachi..."

"yachi?" kageyama'nın sesini duyduğumda dudaklarımı birbirine bastırdım. "hinata burada mı?"

"kageyama-kun, o biraz kafa dinlese iyi olur aslında..."

kageyama sesini çıkarmadı. ama kabinin altındaki açıklıktan ayakkabılarını görmüştüm. bir şey uzattığında irkildim başta.

"sana taç yaptım hinata."

şaşkınlıkla uzandım, papatyadan yaptığı taca. benimki kadar özenilerek yapılmamıştı belki ama çok güzel görünüyordu.

"özür dilerim. sınıfında sana gülen herkesi çıkışta döveceğim, söz."

yachi de benim gibi güldü buna. ayağa kalkıp kilidi ve kapıyı açtım. tacı saçlarıma bırakıp derin bir nefes aldım. ona baktığımda kocaman bir gülümseme ile beni izlediğini gördüm.

"güzel görünüyorsun."

güldüm, istemsiz. hafif bir yumruk indirdim omzuna. "sen de."

-

ben bu bölümü çok sevdim ve seher engel olmasa final diye paylaşacaktım

seher bölümü yazmamda çok yardım etti, teşekkür ederim uwu

ithaf yamayatomi </3