Shrinking Violet

37

I focused myself to being good to Kristine. She's not bad. That's what I think. Pwede ko naman sigurong pakisamahan si Kristine nang hindi kinakalimutan si Joyce.

I looked at the necklace that I gave to her. Her Mama gave this to me secretly. Joyce's Father don't want me to ask about Joyce because I'm out of her life anymore. They didn't let my go to her funeral. They didn't let me see her for one last time. They also didn't let me know where she was buried.

I pit the necklace in my pocket. I love you, Joyce. I'm sorry if I'm with Kristine again. Sorry I'm doing it again. Well, I can't do something.

I love you but a part of me is saying to let her go. Now, I'm confuse.

"JC?" I looked back to see Kristine. "I got this." May itinaas siyang dalawang pahabang papel. Hindi ko alam kung ano iyon dahil hindi pa naman ako nakakahawak ng ganoon. "Let's go to my island." She whispered and grinned.

"Your.. island?" Sa kaniya talaga gano'n?

"Yup" she answered.

Ikinabit niya ang braso niya sa akin at hinila ako palabas. "Saan tayo?"

"Sa isla."

"Ngayon?"

"Hmmm!" Sagot niya at tumango- tango.

"Pa'no si mama.. pwede bang isama sila?"

"Hmm.. sabihin ko na lang na dito muna sila matulog habang wala tayo? Don't worry! Mother will take care of them."

Tumango na lang ako. Tinigilan niya ang paghila sa akin ng nasa baba na kami, sa naghihintay nilang kotse. Pumasok ako sa kotse at umupo sa driver's seat. Nilingon ko si Kristine na nasa loob na ng kotse.

"Sorry nakalimutan ko" I grimaced and peace sign to her.

"Okay lang. Naisip ko na din na mag- adjust. Hindi naman dahil lalaki ka ay ikaw na lang ng ikaw."

Tiningnan ko siya. Nakakapanibago. Hindi ko alam kung si Kristine ba 'to.

Tumango na lang ako at humarap sa daan.

Bitbit ko ang mga bagahe namin. Ang bigat! Pang isang taon ata ang dalang damit ni Kristine. Hindi naman gan'to kadami magdala ng gamit si Joyce.

Hays, Joyce.

"Wait, stop ka muna." Nilingon ko siya sa likod ko.

"Bakit?"

"Ba't galit ka?" Tumungo ito.

Bumuntong-hininga ako. "Sorry na. Ano po yun?"

Nginitian niya ako ng maliit. "Inom ka tubig" nilapit niya ang bote sa akin at napatawa dahil hindi ko alam kung aling kamay ang ipangkukuha ko.

"Uh.. mamaya na lang siguro." Sabi ko at tatalikod na sana.

"Ito na. Abot naman kita, no? Ang tangkad ko kaya"

Nginitian ko siya matapos niya akong mapainom ng tubig. Nakakauhaw pa pero mamaya na lang ulit.

Nauna na siyang maglakad papunta sa sasakyang pandagat na sa tingin ko ay kaniya rin. May 'Queen K' sa gilid.

Nakatingin lang ako sa likod niya. She has a model type body and a long hair that every girl wants. Siya yung tipo ng babae na kinaiinggitan.

Pero hindi ko kailanman nagustuhan.

Siguro kung nauna ko siyang mahalin ay mamahalin ko siya. Siguro siya yung nakatadhana talaga sa akin at pinahirap ko lang ang lahat. Siguro pinagpilitan ko lang ang sarili ko kay Joyce kahit halata namang lahat ay hindi ayon sa amin. Iyon ang nagpahirap sa relasyon namin ni Kristine.