Mafya Ben Ve Abilerim (KİTABA GÜNCELLEME GELMEYECEKTİR YARİM BİRAKİLMİSTİR)

Bölüm 38 'YAZARSES'

Medya : kendi çektiğim fotoğraflarda bugün
Medyadaki şarkı çok hoşuma gidiyor eminim sizde illaki duymuşsunuzdur şarkıyı. Bu aralar bu şarkıya sardım..

Onu sinir etmek için palyaçonun klasik hareketi olan eller kulakta dil dışarda bel hafif eğik ona bakmaya başladım. Aha bana doğru geliyor.

*Sıçtın sıvazladın kızım.

Sus da teori ver.

*Topukla kanka.

Adam heybetle üzerime gelmeye başlayınca hızla koşup iplerin bağlandığı demirlerden birinin üzerine çıktım. Adam bana doğru gelirken iyice yaklaştığında takla atıp üzerinden atladım. Ardından o sırada arkasında olduğum için sırtına tekmemi bastım adam zaten demire yapıştı. Demirden ayrılıp bana döndü.

Adam
Seni ezeceğim , böcek.

Buyur , engelleyen mi var. Üzerime gelip bana yumruk salladı ardından üç tane tekme hepsinden tek seferde kurtuldum. Bu adam fazlasıyla yavaş hareket ediyor. Hemen önümde durduğu için beklemediği bir anda yumruklarını ve teknelerimi konuşturdum. O yere yığılınca adama arkamı dönüp seyirciye döndüm. Boş gözlerle onlara bakmaya başladım. Onların gözü bir anlık arkama gitti ardından korkuyla bana bakmaya başladılar. Mal adam bana bıçak atacak kesin. Tüm dikkatimi bıçaktan çıkacak sese odakladım. Ardından fırlattığını fark ettim. Sağ elimi arkama atıp bıçağı bana sağlanmadan hemen önce tuttum. Düz bakışını bozmadan arkamı döndüm. Tabi seyirciler şaşkınlıkla hem bıçağı tutmama hem de ne yapacağıma bakıyorlar. Adama dönüp;

Yanlış limandasın dikkat et gemini yakmayayım!

Adam
Bana bir şey yapamazsın. Dediği an bıçağı erkekliğine fırlattım. O acıyla bağırırken seyirciler değişik sesler çıkardı.

Hala bir şey yapamayacağımı mı düşünüyorsun? Ondan ses çıkmayınca arkamı dönüp iplerin oraya yöneldim aynı zamanda seyircilere boş bakışlar atıyorum. Çıkardığı seslere bakılırsa tekrar bir bıçak alıyor.

Hala akıllanmadan bana bıçağı sağlayacağına inanıyorsun değil mi? Durma sapla seni öldürmeden buradan siktir olup gidecektim ama saplarsan benim değil senin ölün çıkar buradan.

Ardından belimin sağında bir acı. Bu canımı acıtmıştı. Ama Sensey'in yanında öğrendiğim en önemli şeylerden biri de canım ne kadar acırsa acısın kimseye belli etmemek. Ve ben bu işte cidden ustayım. Canım yandığında yüzümde bir mimik bile oynamıyor. Bilerek saplamasına izin verdim. İçimdeki acı büyürse intikam hırsı da artar sonuçta. Tepkisizliğimi koruyarak. Arkamı döndüm. Yavaş yavaş üzerine yürüdüm. Bıçak hala sırtımda. Önünde durdum bir süre suratına baktım , ardından eğilerek tüm gücümle adamı yumruklamaya başladım. Gözüm sadece önümdeki adamı görüyordu. Ve ben onu öldürene kadar pataklamayı düşünüyorum.

Birden beni kollarımdan çektiler. Önündeki adama baktığımda harbiden öldüğünü anladım. Belimdeki bıçağı tuttuğum gibi çıkardım ve adamın kalbine tüm hızımla sapladım. Ardından tüm hızla iplerin üzerinden atladığım gibi seyircilerin arasından geçip soyunma odasına girdim. Tişörtümü çıkarıp çöp kovasına fırlattım. Aynanın önüne geçip yarama baktım. Acıyı hissetmiyorum neredeyse ve hala şarıl şarıl kan akıyor. Temiz havlulardan birini alıp yarama bastırdım. Oturaklardan birine oturup kumsalı aramaya başladım;

Zehirim aranıyor...

Kumsal
Efendim?

Sana atacağım konuma gelsene.