Mafya Ben Ve Abilerim (KİTABA GÜNCELLEME GELMEYECEKTİR YARİM BİRAKİLMİSTİR)

Bölüm 42 'CEZA'

Neredeyse 3 saatte üzerim kurumuştu. Saat 1:37 iken eşyalarımı toplayıp ayağa kalktım. Gözlüğümü takıp evin yolunu tuttum.

Sonunda eve geldiğimde kapıyı sessiz bir şekilde açıp içeri girdim saat tam 2:25 ti bir gündür eve gelmedim. Galiba hepsi uyumuş.

İlk Araf abimin odasına girdim. Görüntüsü çok değişikti cenin pozisyonu almış yatağın ortasında yatıyor. Bu görüntüden sonra odadan çıkıp kendi odama girdiğim gibi üzerimdeki kıyafetleri çıkartıp banyoya girdim. Şu an odaklandığım şey vücudumu sürttüğüm bez olduğu için her bir morlukta canım daha da yanıyordu. Banyodan çıktıktan sonra iç çamaşırımı giyindikten sonra altıma sadece uzun pijama altı giyinip gene Araf abimin odasına girdim. Sırtımı başlığa yasladıktan sonra kafasını göğsüme yasladım. Kollarını bana sarıp kafasını ayarladıktan sonra bir rahatlama gelmiş gibi yayılarak uyumaya devam etti. Bir saatin ardından dikkatli bir şekilde yataktan kalkıp Burak abime geçtim.

Tüm abilerimin yanında bir saat kaldıktan sonra saat 6:45 olmuştu. Okul 8:30 da başladığı için endişe etmeme gerek yok. Abilerime kahvaltılarını hazırladıktan sonra odama çıkıp üzerimi değiştirmeye başladım. Altıma mavi kot pantolon giyindikten sonra tişört olarak da lacivert bir renk seçtim.

Saçımın dipleri hala ıslak olsa da abilerimi uyandırmak istemediğim için direk salaş bir topuz yapıp yanıma gerekli eşyaları aldığım gibi evden çıktım. Kapının önünde iki kere hapşırdıktan sonra arabaya ilerledim.

Arabama atladığım gibi navigasyondan yararlanıp okula doğru sürmeye başladım. Okula geldiğimde saat yediyi on geçiyordu. Yirmi dakikada kahvaltı hazırladığımı düşünürsek bu saatte gelmem normal.

Gelmiş olma dileğiyle müdürün odasına gittikten sonra sınıfını öğrenip çıktım. Aldığım diğer bilgilere dayanarak müdürden aldığım anahtarla beraber kendi dolabıma ilerledim. İçine eşyalarımı koyduktan sonra gerekli eşyaları alıp. Anahtarla beraber tekrar bahçeye çıktım. Bir banka oturup gözlüğünü düzelttikten sonra telefonla ilgilenmeye başladım. Bu sırada Kumsal'a okulda olduğumu ve kendisini beklediğini yazdım. Bu yazım erken gelsin diye değil daha çok beni bekleme istediğin saatte gel demek.

Ben boş boş telefonda gezinirken etrafı bir drift sesi dalgası sardı. Kafamı kaldırmaya tenezzül bile etmedim. Ya şu Burçak mıdır nedir ya da okulun popüler çocuklarından biridir. Veyahut başka biri sonuçta beni alakadar etmiyor.

Bir süre sonra etrafta topuklu ayakkabı sesleri dolmasıyla beraber bahçe sessizliğe büründü. Büyük ihtimalle şu burçak denen kız geldi. İyice bana yaklaştıktan sonra elini saçıma uzattığını hissettim. Elini havada yakalayıp ayağa kalktım;

Hayırdır?

Kız
Sana ne oluyor be! Bu banka oturman yasak.

İnsan gibi uyar o zaman. Amip beyinli sümüksü bir sinek gibi değil. Kolunu bırakıp sınıfa doğru ilerledim. İçeriye girdikten sonra kendime bir sıra bulup oturdum. Dün akşam suya girmek gözlerimin şişliğini alsa da uykusuzluk yüzünden gözüm hala berbat halde. Telefonun ön kamerasını açıp gözlüğü hafif kaldırdım. Cidden eskisinden de beter olmuş. Ve şu içine ettiğimin kapatıcı mıdır fondaten midir işte o halttan yanımda yok. Kullanmayı da sevmem zaten. En iyisi gözlüğü çıkarmamak.

*Hoca da zaten sana demeyecek gözlüğü çıkar diye.

O zaman yapacak bir şey olmuyor çıkarırım sonra ya tekrar indiririm ya da derse öyle devam ederiz.

*Gözünü gören senden kaçar.

Ne yapayım söyle.

*Hocaya aynen şöyle de 'hocam can sağlığınızı düşünerekten çıkarmama kararı aldım. Maazallah gözleriniz falan kanar' nasıl ama?