Deceiving You

Chapter 12

Airish wipe her tears but remain silent. He wanted to her ask why but he couldn't. He wanted to comfort her but he doesn't know how. So, he just continue being beside her. It's better to let her be emotional and feel the pain. In that way, she could still feel that she's alive. All he could do is to let her feel that she's not alone. Comforting someone doesn't mean you have to say things to make them feel better, just being there is enough.

It's 11pm. One hour of standing and staring at nowhere. He's chilling actually. Kanina niya pa yakap ang sarili niya. Mas lumala ata ang lagnat niya. He looked at Airish again. Nakatingin na pala 'to sa kanya.

"You okay?" sabay nilang tanong.

Ngumiti lang 'to sa kanya at tumango. "Ako. Hindi." sagot niya at tumawa ng bahagya.

Kumunot naman ang noo nito. "At bakit?" tanong nito.

Nakalimutan na ata nito na may sakit siya. "I'm cold yet I'm hot."

Sumama naman ang mukha nito. "Pinagsasasabi mo? Naka-drugs ka ba?"

"Ouch! Grabe! Nakalimutan mo na?" sabi niya at humawak pa siya sa puso niya. Lalo naman sumama ang mukha nito. Nakalimutan na nga.

"Ano nga? Ihulog kita dyan eh." sarcastic na tanong nito.

"Ihulog saan? Sa puso mo? Yiee." pang-aasar niya pa lalo. Mukhang nakalimutan na talaga nito. Kaya idina-divert na rin niya ang isip nito para hindi na maalala ang iniisip nito kanina.

"Ihuhulog kita mula rito tapos babagsak ka sa baba." inis na sambit nito.

"Eto naman masyadong hot. Ako lang dapat ang hot." mas lalong halata sa mukha nito ang inis at kakaunti nalang ang pagtitimpi sa kanya. He laughed before answering. "I have a fever, remember?"

Nan-laki naman ang mga mata nito. Na-alala na ata. "Shit ka! Bakit ngayon mo lang pina-alala. Anong oras na oh! Hindi ka pa umi-inom ng gamot at andito ka pa sa labas. Ang lamig-lamig dito." pangaral nito sa kanya.

Hinila siya nito papasok sa loob at pina-upo siya sa sofa. "Stay there." masungit na sabi nito.

"Yes, Miss Minchin." sagot niya. Hinampas naman siya nito. "Aray! May sakit na nga 'yong tao. Na-nanakit ka pa. Ibang sakit nalang." dagdag niya at kinindatan ito.

Pinanlakihan naman siya nito ng mata. "Manahimik ka na ah! Palalayasin kita. Ang halay mo!"

He laughed. "Mahalay daw ako. Eh ikaw naman ang nag-isip ng mahalay. Green-minded ka. White-minded lang ako." he smirked at her.

Hahampasin sana siya nito pero tumigil mid-way. "Argh! Pasalamat ka may sakit ka!" gigil na sabi nito. At tinalikuran na siya.

Pagbalik naman nito may dala na 'tong gamot at tubig. "Drink these. Tapos pumasok ka na sa guest room at matulog."

Ininom niya ang ibinigay nito. Pero nag-aalangan siyang matulog. Dahil baka ma-ulit ang nangyari kagabi. "Can I stay with you?" he wishes na sana pumayag ito.

"No! Ano ka sine-swerte? Asa ka!" sagot nito at umupo sa tabi niya.

"Wala naman akong gagawin. Baka ikaw ang may gawin sakin. 'Wag naman gano'n, Airish. Inosente pa ako." biro niya rito.

"Epal ka talaga! Kaka-inis. Ewan ko sa'yo. Talk to the hand." sabi nito sa kanya at inilahad pa nito ang kamay sa kanya.

Hinalikan naman niya ang kamay nito and held it firmly. Napatingin naman 'to sa kanya at pilit na binabawi ang kamay.