Deceiving You

Chapter 24

She's inside their bedroom. Tatlong araw na sila rito at hindi lumalabas. Nakikipag-meeting sila pareho through online. At hanggang ngayon, wala pa rin siyang alam sa mafia. Kung puwede lang na tanungin na niya si Ashur kung sino ang heir— ginawa na niya.

She sighed. Ashur's been babying her. Halos hindi na nga siya gumalaw sa isang puwesto dahil ito na ang gumagawa. Hindi na rin nila napag-usapan pa ang ginawa nitong pagsunod sa kan'ya sa Harvard. She's been there for 2 years. At ni-anino nito hindi man lang niya na-kita. At hindi lang pag-aaral ang ginawa niya ro'n— she trained. May kakayahan siya sa pakikipaglaban pero gusto niyang mas maging malakas pa siya. Para hindi na maulit pa ang... may namatay ng dahil sa kan'ya.

She needs to start digging deeper. It's not time to play. She decided to go down and find Ashur. Nahanap niya 'to sa kitchen— cooking their lunch.

Lumapit siya rito at ni-yakap 'to habang nakatalikod sa kan'ya. She felt him stiffed kaya napa-ngiti siya.

"What's with the hug?" tanong nito at nagpatuloy sa pagluluto.

"Wala lang. I just want to hug you."

"Really? What's bothering you?"

"Can I ask a question?" tanong niya at hinigpitan niya ang yakap dito.

"Go on. I'm listening."

"Anong alam mo na ginawa ko sa US?"

"Nag-aral ka sa Harvard that's all."

"You didn't followed me anywhere?"

He cleared his throat. "Well... I only see you at Harvard then kapag uuwi ka na sinusundan kita though nasa loob lang ako ng sasakyan. I just want to make sure you're safe. Then after no'n wala na. Uuwi na ako. I didn't want to bother you kaya hanggang tingin lang ako sa 'yo."Napa-tango naman siya. "Why?"

"Nothing..." I thought pinasundan mo pa ako. At nalaman mo ang iba ko pang ginawa roon. She wanted to add pero hindi niya sinabi.

"Sabi mo nagpa-plastic surgery ka."

"Yeah."

"I don't mean to offend you or what pero... I just want to ask... saang part ng body mo?"

He cleared his throat. "All over my body."

Nanlaki ang mata niya. "W-what?"

"Yeah... yung mukha ko... ahm..." she sense na nahihirapan 'to sabihin sa kan'ya.

"You don't need to explain... kung nahihirapan ka."

Umiling si Ashur. "No, it's not that. Nahihiya akong sabihin sa 'yo."

"Why? I won't judge you... I'm just sad that... wala man lang ako sa tabi mo... habang ang dami mong pinagdaanan." she slowly said then sighed.

"Airish... it's not your fault. Choice ko 'yon. Honestly, sometimes hinihiling ko na ando'n ka sa tabi ko. But, you being safe is my priority."

"I... know. But you don't need to protect me by being far away from me." mahinang sabi niya.

"I'm sorry..." he said then held her hand.

Hinigpitan niya lang ang yakap niya rito. Hearing sorry from Ashur still have some effects to her. Pero hindi na galit ang nararamdaman niya kundi panghihinayang. If only... sinabi na niya rito noon pa.

"Hindi man lang talaga nakarating sa 'kin ang balita tungkol sa 'yo ah." sabi niya dahil wala man lang talaga siyang nakita o narinig sa mga balita maging sa mga kaibigan nito.