Deceiving You

Chapter 15

He's staring at Airish. Tulog na 'to ngayon. Na-hirapan pa siyang i-higa 'to sa kama dahil sa higpit ng yakap nito sa kan'ya kanina. It's been 3 hours pero naka-titig pa rin siya rito. Hindi 'to umiyak o kung ano man. But he felt that she needs someone today. May nangyari siguro sa pinuntahan nitong party kanina.

He sighed. Tumayo siya. Magluluto na lang siya muna ng dinner. Na-ubos na kasi nila kanina ang bulalo na ni-luto ni Airish. He'll cook chicken noodle soup. It's another comfort food of Airish.

Pumunta na siya sa kitchen. Naka-sunod na naman sa kanya ang dalawang ma-kulit na aso. Tama na lang din na sumunod ang mga 'to dahil baka ma-gising si Airish sa ingay ng mga 'to.

He started preparing all the ingredients. Siya rin ang gumawa ng noodles. Perks of being bored. Kung anu-ano na lang ang ginagawa niya. Kaya pati noodle-making pinag-aralan niya. Which makes Airish love his chicken noodle soup even more. After niyang gumawa ng noodles, nag-simula na siya sa pagluluto. Dapat ay bago mag-7pm tapos na s'ya para kung gumising man si Airish ay may ma-kain na 'to.

While cooking, na-kita niya na tumakbo yung dalawang aso papa-alis ng kitchen. Napa-iling na lang siya. Kids. No. Mali. Puppies. He glanced at the wall clock na nasa kitchen. Malapit na mag 7pm at malapit na rin siya matapos sa pagluluto. He tasted the soup. Okay na. Masarap na. Kaya pinatay na niya ang electric stove. Gigisingin na lang niya si Airish. Hindi pa rin kasi 'to gumigising it's been 4 hours. Hindi 'to pwedeng magpa-lipas ng pagkain.

Pag-labas niya ng kitchen, dumiretso na siya sa bedroom ni Airish. Naka-sunod na naman sa kanya yung mga aso. Paglapit niya kay Airish— tulog pa rin ito. Napa-iling na lang siya.

"Airish. Wake up. Airish." pang-gigising niya rito.

Umungol lang 'to bago tumalikod sa kanya. Na-tawa naman siya. Ayaw pa-istorbo. Tinapik niya ang braso nito. "Kamila. Bangon na. Alas dose na." pang-uuto niya rito. Siguradong bugbog sarado siya pag-gumising 'to sa sinabi niya.

"Baby. Gising na. Tulog mantika naman 'to. Tulo laway pa." tinapik niya ulit si Airish.

He heard her tsked. Gising na pala. Patay kang gwapo ka. Umupo na 'to mula sa pagkaka-higa. "Alas dose ha? Tulog mantika at tulo laway?" asik nito sa kan'ya.

Ngumiti naman siya. "Tara na. Kain na tayo. I cooked you chicken noodle soup." sabi niya rito.

Lumiwanag naman ang mukha nito. Bumangon at tumakbo papa-labas ng kwarto nito. Iniwan siya. Siya na nag-effort para gisingin siya at ipag-luto. Magaling talaga.

Lumabas na siya ng kwarto, hina-hanap niya ang mga aso pero wala sa living room kaya dumiretso na siya sa Dining. Andoon ang mga sutil na aso. Naka-tingin kay Airish habang kumu-kuha ng pagkain na ni-luto niya. Kaya tinawag niya ang mga ito. Ni-lagyan niya ng pagkain ang mga food bowl nito. Na-una na naman kayo kumain kesa sa'kin. Walang hiya. Napa-iling na lang siya.

Lumapit na siya kay Airish. Kanina pa kasi ito sa tapat ng stove para kumuha ng pagkain pero hanggang ngayon ando'n pa rin.

"Bat ang tagal mo dyan? Na-lunod ka na ba?" tanong niya rito. Tumingin naman 'to sa kanya. May mga luha sa gilid ng mata at basa na rin ng luha ang mga pisngi nito kaya na-bigla siya. "What the... bakit ka naman umi-iyak? Pangit ba ang lasa? Ano? Bakit?"

Humikbi 'to. "A-ang s-sa-kit." sabi nito habang humi-hikbi.

"Alin? Ano masakit? Bakit? Ano nangyari sayo? Na-paso ka ba?" kinuha niya ang kamay nito. Wala naman paso. "Bakit? Ano ba 'yon?" Hinila niya 'to papalapit sa kan'ya. Inikot niya pa si Airish kung may sugat sa katawan. Naka sando and shorts lang kasi 'to kaya makikita niya agad kung meron pero wala naman. Pagkatapos niya i-ikot si Airish ay ini-harap na niya ito sa kan'ya.