Every Seconds With You

Secret: Forty

Staring at the white wall, thinking what happened a while ago. I almost lost my babies, yes, babies. I am bearing a twins, hindi ko mapigilan ang saya ko pero hindi ko rin maiwasang isiping mas pinili ng tatay nila ang ibang babae kaysa sa akin, sa amin. I have my family to support me, or no. I don't know, it was our grand parents who visited us. Should I be happy because kuya Aaron is busy with the company? Kahit na sila mommy ay nasa imporatanteng meeting kaya baka bukas daw sila makapunta.

Isaac actually came here. That's when I woke up and Jam informed me about my babies. Hindi ko man siya nakita, alam kong pumunta siya dahil narinig ko ang boses niya sa labas. My cousins are out there, my friends so I know he can't enter that easily here.

Hinawakan ko ang tiyan ko at napaisip. "Jam!" Tawag ko sa kasama ko ngayon dito sa kwarto, he's just playing with his phone while eating a fruit that was supposedly mine. Napairap na lang ako nang lumingon siya habang ngumunguya.

"Kain ka naman nang kain. Akin 'yan eh!" Sigaw ko sa kanya.

Tinawanan niya ako. "You choose ice cream over these fruits, akin na 'to."

Kinuha ko ang unang pinagsasandalan ko saka binato sa kanya. "Samahan mo uli ako sa OB-GYNE." Tinanguan niya lang ako at nag patuloy na naman sa pagkain ng prutas sa lamesa. Napairap na lang ako. Bakit ba siya nag babantay sa akin dito? Puro lang naman siya kain.

I sighed as I remember what my lolo have said.

Hindi ko matignan ng tuwid sa mata ang lolo at lola kong andito sa room ng ospital. For sure, if hindi sila Aaren ang nag sabi kila lolo, isa sa mga nakakakilala sa amin. After all, this is our hospital, they will know if one of us will confine here.

My friends, brother and grandparents are here. I don't even know if paano sila nakalabas, gayong may klase pa kami, umagang umaga pa naman. Hindi ko ma-iwasang hindi ma-guilty kasi dahil sa akin hindi sila nakapasok ngayon. Isama pang asa labas si Isaac at ring na rinig ko ang mga katok at pag sigaw niya ng pangalan ko.

"You are pregnant and you didn't even inform us? Ano? Kailan mo balak sabihin sa amin yan? Pag nalabas na? when you already gave birth?"

Nakagat ko ang ibabang labi ko sa tanong ni Lolo. Alam ko naman na magagalit sila sa akin, pero kahit expected ko na, hindi ko pa rin maiwasang hindi mag-init ang mata ko dahil sa luha.

"I'm sorry, Lo." Yumuko ako at pinag laruan ang mga daliri ko.

"I'm so disappointed, Collette." I know lo, alam na alam ko kaya nga natakot akong aminin sa inyo na buntis ako. Gusto ko sanang i-sagot kay lolo pero ayokong mag mukhang bastos. "Nakakadismaya na kaming pamilya mong andito, hindi mo na sabi. We could send someone who will take care of you!"

Napatingin ako kay Lolo, lumapit naman bigla si Jam sa akin at pinunasan ang mukha ko. Umiiyak na naman ako? Mabuti kong pinag masdan ang lolo, at nang mapansin niya siguro ang way ng pagkakatitig ko sa kanya ay napakunot ang nuo niya.

"Bakit apo?" Tanong niya sa akin.

"Lo," I bit my lower lip to stop my laughter.

"What?" Muli niyang tanong.

"Grabe na pala kita ng putting buhok ninyo, tapos yung wrinkles niyo din po halatang halata na. Halatang ang tanda tanda mo na lolo." I smiled at him when I saw him rolling his eyes. Narinig ko rin na tumawa ang mga kasama naming dito sa loob.

My grandfather ages beautifully, despite of those wrinkles, ang pogi niya pa rin. Sinabi ko lang talaga 'yon para maliko ang topic naming. Ayokong pagalitan pa ako dahil sa hindi ko pag sabi sa kanila. I have y own reason why I didn't tell them.

"What do you wanna eat?" Nilingon ko si Jam na asa gilid ko't hawak ang phone, mukhang mag o-order na siya.

"Hmm, Ice cream!" Sigaw ko sa kanya. I clapped my hands as I remember the Ice cream with ketchup. "Ice cream, let's go buy me ice cream!" Lumaki ang ngiti ko. "Don't forget to add a ketchup, okay?"