Every Seconds With You

Secret: Forty-One

Seven years, happy with my two angels. Masaya, pero kulang. They've been bugging me to see their daddy in person. Kilala naman nila si Isaac na siyang daddy nila. Kahit naman kasama namin mula noon si Jam, may buhay pa rin siya at ayokong itali siya sa buhay namin.

"You're my honeybunch sugarplum, pumpy-umpy-umpkin, you're my sweetie pie."

I chuckled when I heard them singing. Tinali ko muna pa-itaas ang buhok ko bago ako pumunta sa living room. I saw them coloring their books while singing. They're so cute! I walked towards them and sat on the floor matt.

"You're my Cuppycake, Gumdrop Snoogums-Boogums, you're the apple of my eye!"

Nangalumbaba ako at tinignan ang mga dinodrawing nila at kinukulayan. LA is coloring the tree while CL is coloring the clouds. I smiled at the thoughts of, their drawings are good kahit na mag si-six years old pa lang nila.

"Did you already fixed your toys?" Sabay nanlaki ang mata nila at nagkatinginan bago tumingin sa akin. I shook my head when they smiled kaya tumayo sila bigla ay pumunta sa kwarto. I asked them to fix their toys na dadalhin.

We are going back to the Philippines again, but for this time, hindi lang ilang araw at sa hacienda kami mag stay. I asked Kuya Aaron to buy me a condo near the company's building or near the hospital. I'm thinking of helping him sa company pero ang gusto niya mag trabaho ako sa ospital.

Mag janitress na lang ako doon kuya? Char!

"Grace, Hannah, help those two baka madami na naman ang dalhin." Agad naman silang sumunod sa dalawa. Mabuti na ngayong wala pa si Jam saka ko pag ayusin ang dalawa ng mga laruan nila. Tuwing uuwi kami ay madami ang dinadala nila, akala mo naman mawawala ang mga 'yon pag naiwan dito sa bahay.

Seriously, being a single mom while studying is hard. Good thing is, my friends are there and my family to support me. I've been staying at Papá's place since I cam here. Nakakahiya na andito kami nakakatira alam ko, I tried to move out back they stopped me. Sabi nila na dito lang ako para may katulong sa pag-aala ng mga bata at may magbabantay habang nag-aaral ako. Jam also stayed with us, he's been the one who always with me from the beginning.

Siguro kung hindi lang ako kasal at hindi ko mahal ang asawa ko sa kabila ng sakit na dinulot niya sa akin, baka minahal ko na si Jam higit pa sa pagiging kaibigan. Although, I can't resist his cuteness when I am still pregnant and his sweetness making me feel like I have a fucking butterflies in my stomach.

Nawala nga lang 'yon nang manganak na ako sa kambal.

I shook my head, kung ano ano ano na naman iniisip ko. Minabuti ko na lang sundan ang dalawa bago uli tumungo sa kwarto ko sa taas pag katapos kong ayusin ang mga kalat nila. I saw them packing their toys while hugging their favorite stuff toys. Pwede naman na nila iwan ang mga 'yon at bumili na lang sa manila ng bago. Natawa na lang ako nang makitang nakikipag talo na naman ang kambal sa mga yaya nila tungkol sa mga laruan.

I checked everything if okay na at ayos na. Kinuha ko ang passport at ilang importanteng ID naming mag-iina at saka pinatong yon sa taas ng luggage para mabilis kong makita mamaya at hindi na makalimutan pa.

How is he? Masaya na kaya siya? Sila pa rin ba?

I smiled.

Kahit sila pa, aangkinin ko pa rin ang asawa ko. Ang sa Meldin ay sa Meldin. Kung noon ay hinayaan kong makita mo akong umiiyak na babae ka, I swear this time, you won't see me crying because of you. You are nothing over me.

Katulad ng nakwento sa akin ng Papá, katulad ka lang din ng nanay mo. Nag hahabol sa taong hindi naman gusto. Pinilit ang hindi naman dapat mangyari.

Bakit ba may mga ganoong babae? Hindi man lang mahiya sa sarili.