Tell Me You Love Me

Chapter 41

Chapter 41 - Leaving on a jet plane

The next morning, I woke up feeling dizzy. I shouldn't be because I'll be graduating today. And I'll be going back to the Philippines today.

Tumayo ako at agad nadin pumasok sa banyo para maghilamos. Mamaya pa namang hapon yung mismong graduation ceremony. Si Kuya Iyu lang ang pupunta don tapos deretso na kami sa airport. I won't even have time to change.

Nasa Pilipinas na ang iba naming gamit dahil gaya noon ay nauna nadin ang gamit samin. Ang natira naman dito sa bahay ay nasa sasakyan na ni Kuya.

"Mamaya pa naman ang graduation mo ah? Bakit ang aga mong nagising?" Yun na agad ang bungad sakin ni Kuya Iyu pagkalabas ko palang ng kwarto ko.

Hindi kasi sya sanay na nakikita akong maagang magising. Tanghali talaga ang gising ko lalo na pag walang pasok.

"Excited akong umuwi ng pinas?" He laughed at what I said. Why? Do I look like I'm joking?

"Excited umuwi sa pinas, o excited na makita yung naiwan sa pinas. Let me remind you Iana. That man is already married" I gasped and sighed.

"Hindi naman sya ang gusto kong makita!" I exclaimed. Kumuha ako ng pancake at kumain na. Etong lalaking to talaga napaka chismoso.

"Lokohin mo na lahat wag lang ang Kuya mong kilala ka" once again, I sighed. I didn't mention Adrian throughout the 5 years of my life pero alam na alam parin ni Kuya na hindi pa ako nakaka move on.

Siguro naman makaka move on na ako kapag nasa pinas na. Hahanap ako ng jowa don duhh.

"Tingin mo Kuya, makaka move on paba ako?" Ako mismo ay natawa sa sarili kong tanong. Why am I doubting myself? I'm sure that I can move on. Hindi naman ganon kalalim yung pinagsamahan namin para mabaliw ako ng ganito.

Pero nakakabaliw nga naman ang nangyari sakin. Ang ginawa nila sakin. Siguro kung hindi ko nalaman kasal na kami ngayon.

I get my fathers point na gusto nyang mag merge ang Nuguid at Sullano but why us? Bakit kaylangan nila kaming idamay na nananahimik lang.

Kung hindi naman utos ni Tita Kendy ay sigurado naman akong hindi mag k-krus ang landas namin.

Pumasok na ulit ako sa kwarto at pinagmasdan ito sa huling pagkakataon. I made a lot of friends here in Singapore kaya naman I'm so thankful to them. Nakakalungkot din pala kahit limang taon lang yon.

I scrolled through my Instagram and saw a new post from Adrian. It's a picture of him on a plane. He captioned it "leaving on a jet plane"

Baka hindi nga mag krus ang landas namin kung aalis pala sya ng bansa. That's good. Hindi ko kaylangan syang makita at magpanggap na okay lang ako.

I deleted all my old post. I posted a picture of me beside the merlion. I took this picture months ago but I never really posted it.

@r_iana : Until we meet again

After posting it may mga nag like agad. Friends from school and schoolmates. Yung iba hindi ko na talaga kilala.

yjs.cotoco : Excited to see you again! Pasalubong ko!

adiana_official : Hi ate Iana! Ingat sa pag uwi!

richyyyy : Lets hang out soon

The comments made me happy specially adiana_official. Buhay pa pala ang instagram account na yon. The account is still there but the people behind that account will never come back. Me and Adrian will never see each other again.

I wonder kung alam naba nila na kasal na si Adrian. Na hindi ako yung naging Sullano kundi si Erika. My surname stayed as Nuguid while Erika became a Sullano.

Nilagay ko sa bulsa ko ang phone ko at lumabas para mag lakad lakad. Tutal huling araw ko nadin naman dito sa Singapore ay susulitin ko na. I took a cab and went to the mall. Wala naman akong masyadong nabili dahil puro designer products ang nandito. Hindi naman ako gagastos ng ganon kamahal.

Umuwi nalang din ako kaagad para makapag ready sa graduation ko.

I'm really happy because after 4 years of hard work in college I finally graduated! Paguwi sa pinas ay pagpa-planuhan ko kaagad ang pagpapatayo ko ng restaurant.

I can't believe that my dreams came true. More practice dahil hindi pa talaga ako ganon kasarap mag luto. Minsan ay nag b-bake din ako.

I might also open a coffee shop since matagal din akong naging waitress sa mga coffee shop na pinapasukan ko. I love seeing them enjoy cakes and drinking coffee. Nakakawala ng stress.

"Are you ready?" I smiled at my Kuya and nodded. Finallyyyy!

Pagkadating ko ay sinalubong agad ako nila Sofia, Venice at Xin. Silang tatlo ang kasama ko sa loob ng 5 years kong buhay dito sa Singapore. They made me realize that new things are exciting and we should not be scared to face new challenges.

"We will miss you so much Ryumi" yes Ryumi Ang tawag nila sakin dito.

"I know. You can visit me in the Philippines tho" we laughed and sat down on our chairs. We always talk about having a friends trip and i also mentioned Yjasmin to them. We went to the Philippines one time and they met Yjasmin already.

I might visit Singapore again to visit them but I don't have any plans on living here for good. My home is in the Philippines. And I just love that country so much

After the long ceremony. Binigay na ang mga diploma namin at lahat na ng mga prof namin ay kinonggratualte na kami. We smiled and thank them of course.

Agad akong tinawag ni Kuya dahil baka ma late daw kami sa flight namin. We said our goodbyes and promised that we will still get in touch.

I'll miss them for sure.

"Are you ready to go back to our true home, Iana?" I smiled and nodded. I'm always ready.

Pagdating namin sa airport ay sakto lang para sa flight namin. Maghihintay pa kami ng isang oras dahil maaga naman natapos ang graduation.

Sila Kuya Clave ay susunduin daw kami sa airport. I miss them so much.

I captured the view in front of me and posted it on my ig story.

' waiting '

After an hour pinapasok na kami sa plane at pagpasok ay nakatulog ako kaagad dahil sa pagod.

Paggising ko ay nasa Pilipinas na ako.

——————————————————————

Feel free to comment :)