Tell Me You Love Me

Chapter 47

Chapter 47 - Baby girl

Ilang araw din akong nagpaka busy sa coffee shop at opening na bukas. Tututukan ko muna ang newly opened busy ko. Mas importante naman yon kaysa sa personal probkems ko. Life is hard, kaylangan kong kumita ng pera para buhyain nag sarili ko.

I sighed and watched myself in front of the mirror. I should've just stayed at Singapore. But my home is here. Hinayaan ko nalang bumagsak ang balikat ko at umupo sa kama. Bakit ba ang laki ng pino-problema ko? ayos lang naman kung hindi pa kasal si Adrian? so what? I should start to find someone new now right?

I opened my coffee shop today and greeted Emily. Sya ang isa sa mga waitress namin dito. She's really kind and we're already friends.

Kahit hindi pa official na nagbubukas ang coffee shop ay operating na ito. We welcome costumers pero limited palang ang nasa menu, unlike sa grand opening bukas. Dito nalang muna ako maghapon dahil baka mabaliw ako kapag buong araw ay nasa bahay lang ako

I textted Yjasmin and told her to go here para may kasama akong mainip. Maybe mag b-bake lang ako ngayong araw. I don't know what to do kaya try ko nalang i bake yung matagal ko ng bini-bake nung nasa ibang bansa pa ako.

Ilang minuto lang ay narinig kong bumukas ang pintuan sa labas kaya agad kong inalis ang apron ko at lumabas.

"Ang bilis mo naman nag-" hindi natpos akong sinasabi ko dahil hindi naman si Yjasmin ang nasa harapan ko kundi si Erika.

Ang laki na ng tyan nya at mukhang malapit na nga syang manganak. Ang nakakapag taka ay kung hindi si Adrian, sino? Umiling ako sa aking isipan. Hindi ko na dapat iniisip yon dahil privacy na nila yon.

Pinaupo ko muna sya dahil buntis nga. Baka ako pa ang sisihin kapag may masamang nangyari sakanya. Ayoko naman na isipin nilang ang iresponsable kong business owner.

"may order kaba? Sagot ko na" I said

Pero imbes na kunin ang menu ay umiling sya saakin. Pinaupo nya ako sa harapan nya at ganon naman ang ginawa ko.

"madami akong kaylangan sabihin at ipaliwanag sayo" Kumunot ang noo ko sa sinabi nya

"Nakikita mo naman ngayon na buntis ako. Pero kung iniisip mong si Adrian ang ama, mali ka" Alam ko na yon pero gumaan ang pakiramdam ko nung sya mismo ang nagsabi saakin.

"Alam ko din na pareho nyo pang mahal ang isat-isa" tumigil sya saglit at tumingin sakin. Ngumiti sya at hinawakan ang kamay ko.

"Sorry kung inagaw ko sya sayo. Dahil sayo naman talaga sya. Isa lang akong babaeng naghangad na mahalin ng taong mahal nya. Kase akala ko mamahalin nya ako pag nagpakasal kame. Pero hindi paman kami kinakasal ay ramdam ko na ang panlalamig sakanya" Tumigil sya ulit at kita ko ang pamumuo ng luha sa mata nya

"Sorry kase nagsinungaling ako" Napa lunok ako sa sinabi nya. Totoo nga. Totoo nga na pineke nyalang lahat.

"maling mali yung ginawa mo pero hindi naman kita pwedeng husgahan dahil nagmahal kalang naman. Naiintindihan ko naman na mahal mo lang talaga si Adrian" Nginitian ko sya para maramdaman nya na ayos na ang lahat

Na kahit ilang beses pa nyang pagsisihan ay hindi na namin maibabalik yung limang taon na nasayang. Hindi na maibabalik yung mga luhang tumulo at ang mga gabing malungkot. Kaya imbes na magalit ay tanggapin nalang

Kase wala naman na akong magagawa. We forgive but never forget

"I'm so guilty Iana. Ang tagal na panahon ko kayong pinaghiwalay. Pag naaalala ko gaano ka miserable noon si Adrian, yun yung hindi nagpapatulog sakin sa gabi. Yung araw na ikakasal dapat kami? Sinundan ka nya sa airport pero hindi ka na nya naabutan. Sinundan ka nya hanggang ibang bansa pero alam kong hindi ka nya ginulo dahil inaabot mo pa ang mga pangarap mo" Tumawa sya at tumingin sa mga mata ko

"alam mo anong sinabi nya sakin?" Tanong nya at umiling ako

"Sabi nya hahayaan ka muna nyang abutin ang pangarap mo tapos ikaw naman ang aabutin nya, Dahil ikaw lang ang pangarap nya na matagal na nyang gustong matupad" I almost cried hearing evrything from him.

Na hindi nakaw na oras ang lahat

Ninakawan kami ng oras

Pero ayos lang. Dahil baka nga hindi pa kami para sa isat-isa noon.

Nagulat ako nung biglang bumukas ulit ang glass door at andon si Yjasmin. Tumayo ako para salubungin sya dahil baka anong magawa nya kay Erika. Buntis pa naman yung tao

"Anong ginagawa ng babaeng yan dito?" tanong ni Yjasmin. Sabi ko na nga ba at ganito ang mangyayari eh. Buti nalang ay hindi sya kaagad sumugod dahil hindi ko alam tantiyahin hanggang saan ang galit ni Yjasmin.

Yung ako ay naloko pero mas galit sya sakin

"Pumunta lang sya dito para humingi ng tawad" Paliwanag ko naman sakanya

Eto? Humingi yan ng tawad? Yang dragon na yan?" Tumawa sya at tinignana ako ng masama "Nag jo-joke kaba?" tumawa sya ulit

"please lang Yjasmin. Alam mo naman na buntis sya" Halata naman sa mukha ni Erika ang kaba. Ayaw nyadin naman sigurong malagay sa peligro ang anak nya. At kung sino man ang tatay ng bata ay siguradong magagalit sya samin. Sino ba naman ang tatay na gustong may mangyaring masama sa magiging anak nya

"Can we know the gender of the baby?" I asked para maiba na yung topic. Mukhang nawala naman na ang kaba ni Erika at ngumiti sya saamin

"Baby girl" she sweetly smiled at us and looked at her tummy

She's so lucky

"Nasan ang tatay?" bigla naman tanong ni Yjasmin. Sinamaan ko sya ng tingin at sinabihan na bawiin yung tanong nya

"No,its okay. Yung tatay nung baby? He loves someone else eh. Hindi nya naman alam na sya ang tatay kaya ayos lang" Ngumiti sya at nakita ko naman ang kunot sa noo ni Yjasmin

"Is it Rich?" Huh paanong naging si Rich. Si Yjasmin talaga minsan nababaliw na

"Wag kangang mag assume ng kung sino-sino. Hindi naman siguro si Rich" sabi ko pero ang seryoso padin ng mukha ni Yjasmin

"Si Rich nga" Sabi ni Erika na kagat kagat ang labi nya

what?

Ang daming kaganapan pala ang hindi ko alam

"Pero gusto ka nya Iana" She smiled

Ganon ba talaga kalungkot ang buhay? Na ang mga taong gusto natin ay pwede lang natin mahalin sa malayo

——————————————————————

Malapit na matapossss huhu