Empire's Soul Mate

Soul Mate 32

Zawgyi #

လုဟန္မွာ သတိျပန္လည္ျခင္းမရွိေသး ၊ အေဆာင္ေတာ္ထဲတြင္သာ ေမ့ေျမာလွ်က္ပင္ရွိေသးသည္။ လုဟန္ကို မထားခဲ့ခ်င္ေသာ္လည္း ၊ အတူေခၚသြားမည္ဆိုလွ်င္ ခရီးဒဏ္ေၾကာင့္ ၊ အဆိပ္ျပန္႔ႏႈန္း ပိုျမန္လာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဂ်ိဳဆြန္းနန္းတြင္းထဲတြင္သာ အေစာင့္မ်ား ၊ ကိုယ္ရံေတာ္မ်ားကို ေစာင့္ၾကပ္ေစကာ အခ်ိန္မေနာက္က်ေစရန္ ဆယ္ဟြန္းႏွင့္ ဘုရင္ရန္ေ၀မွာ ေနာက္လိုက္ပါ တပ္စုမ်ားျဖင့္ ေခ်ာင္းႏိုင္ငံသို႕ထြက္လာခဲ့သည္။ နန္းေတာ္မွ စထြက္ကတည္းက ဆယ္ဟြန္းမ်က္ႏွာမွာ သိသိသာသာ တင္းမာေနၿပီး ေခ်ာင္းႏိုင္ငံသို႕သာ ေရာက္ရန္ စိတ္ေစာေနသည္။ ဘုရင္ရန္ေ၀မွာ ခပ္မဆိတ္သာ အကဲခတ္ၿပီး စကားအပိုအလိုမေျပာရန္ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္အေနအထားကို ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ၾကည့္ေနေလ၏။

" ေယာက္ဖေတာ္ ခဏ နားရေအာင္ ျမင္းေတြလည္းပန္းေနၿပီ တပ္သားေတြလည္း ေမာေနၿပီ ေတာ္ၾကာ တစ္ခုခုဆိုရင္ အားလုံး ေျခကုန္လက္ပန္းၾကကုန္မယ္ "

ဘုရင္ရန္ေ၀မွာ ဆယ္ဟြန္းကို သတိေပးသလိုေျပာလိုက္ေလသည္။

" ဟုတ္ ေကာင္းၿပီေလ နားၾကတာေပါ့ "

ဘုရင္ရန္ေ၀မွာ အထူးတပ္မွဴး က်န္းေခ်ာင္ကို ေခတၱနားရန္ အခ်က္ျပလိုက္ေလသည္။ တပ္သားမ်ားလည္း ယခုက်မွ အသက္႐ႈေခ်ာင္သြားဟန္ျဖင့္ ျမင္းမ်ား ၊ လွည္းမ်ားကို ရပ္တန္႕ကာ ေရေသာက္သူ ၊ တပို႕တပါးသြားသူမ်ားျဖင့္ အနားယူေနၾကသည္။ လိုက္ပါလာေသာ အထိန္းေတာ္မ်ားမွာ ဆယ္ဟြန္း ႏွင့္ ဘုရင္ရန္ေ၀အတြက္ ေန႕လည္စာကို အလ်င္မွီေအာင္ စီစဥ္ေနၾကေလသည္။

အားလုံးမွာ ကိုယ့္စိတ္ေဇာျဖင့္ ဗ်ာမ်ားေနသူမ်ားမို႕ ေန႕လည္စာ စားၿပီးသည္ႏွင့္ ေခ်ာင္းႏိုင္ငံ၏ နယ္စပ္သို႕ေနမ၀င္ခင္ ေရာက္ဖို႕အေရးအတြက္ အျပင္းခရီးႏွင္ၾကရသျဖင့္ ေနာက္တြင္ အရိပ္ကဲ့သို႕ ထပ္ၾကပ္မကြာလိုက္ေနသည့္ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ကို သတိထားမိျခင္းမရွိေပ။

xxxxxxxxxxxxxxxxx

ထိုအခ်ိန္တြင္ ဂ်ိဳဆြန္းနန္းတြင္းထဲရွိ အေဆာင္ေတာ္တြင္ ေမ့ေျမာလွ်က္ရွိေနေသာ လုဟန္သည္ သတိျပန္လည္လာေလသည္။ သတိရလွ်င္ ရျခင္း လုဟန္သည္ လွဲေနရာမွ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထထိုင္ကာ အေဆာင္အတြင္း ေ၀့ကာ ၾကည့္လိုက္သည္။ လစ္ဟာေနေသာ အိပ္ရာေဘးတြင္မူ တစ္စုံတစ္ေယာက္မွ်မရွိ ၊ နံသာအိုးမွ အေငြ႕မ်ားသာ အေဆာင္အတြင္း ေမႊးပ်ံ႕လွ်က္ရွိေလသည္။