The Forgotten LOVE (COMPLETE)

Prologue:

Isa lamang akong simpleng babae, masayahin. tahimikin, loka-loka't pilosopo minsan pero sinasabi ko sa inyo... kapag nakita ninyo ako mahuhulog kayo sa'kin... haha.. totoo yun. maganda ako...

Pero sa kabila ng pagkaloka-loka at pagkamasayahin ko ay may dinadala din akong sakit at takot mula sa nakaraan...

Haaay naku!! Ibahin na nga lang natin ang topiko, mamaya magiging emosyonal na ako dito... Hehe..

May sasabihin nga pala akong sekreto....

"Ano ba yan SHINIZE ang bagal mong kumilos, malelate na tayo! Ano ba kasi yang ginagawa mo jan?!" sigaw ni Syl mula sa baba.

"Sandali lang naman Syl. Huwag ka ngang sumigaw jan." nandito na pala siya.

"Aba't! Haist! Bilisan mo!"

Hehe. Ano na nga yung sasabihin ko?! Ah oo nga pala yung sekreto ko. Huwaaaahh! Ano ba yan, hindi ko pa nga sinasabi kinikilig na ako! Shems! Pero ito na. May kababata kasi ako, pero matagal na rin kaming hindi nagkita simula nung nasa Grade School palang kami. Haaayyy, pero may gusto ako sa kanya! Yieee, kinikilig ako. Shyet!! >.<

"SHINIZE!!"

Patay!! Nakalimutan ko, nandito pala si Syl.

"Waaaah! Heto na, heto na, bababa na ako! Tapos na ako sa ginagawa ko!" panira naman to ehh. tsk.

"Tss. Ano ba kasing ginagawa mo at ang tagal-tagal mo doon sa taas?"

"Ahh...basta, halika na! Sibat na tayo. Pagalitan pa tayo ni Prof. Cross ehh. Ma, alis na po kami!"

"Sige, mag-ingat kayo." Mama

"Kasalanan mo, pag nangyari yun." Syl.

"Huhuhu.. Oo na, kaya ito na nga oh, hinihila na kita."

"Tss. Pahamak ka talaga kahit kailan." bulong niya.

"Hehe."

Buti nalang at tumahimik na si Syl! Haaay ang aga-aga masungit na siya, pero teka..di kaya may dalaw siya ngayon? Whaaa!! Huwag naman sana, nakakatakot pa naman yun tuwing dalaw niya.

A/N: Hello po sa inyo! *kaway kaway* Kakagawa ko lang po ng story na to at bago lng din po ako dito. Sana po magustuhan niyo...