Huzurum Sensin Kadın

37.Bölüm

Masanın üstündeki çeşit çeşit yiyeceklere bakıp tutulan belimi sağa sola oynattığımda, "Ellerimize sağlık,"diyen Aslı,elinde tuttuğu poğaçadan koca bir ısırık alıp dolu ağzıyla konuşmuştu.Onun bu haline gülerken tezgaha bıraktığım ıslak keki alıp masanın boş yerine koydum.Hızımızı alamayıp işe koyulduğumuzda ortaya çıkan şeyler fazlasıyla iştah kabartıcı görünüyordu.Eminim birazdan bu hazırladıklarımız çayın yanında afiyetle yenirdi.Belimde duran elimi dizime indirip yorgun bedenimi sandalyeye bıraktım."Yavaş ye biraz.Boğulacaksın kızım."Merve'nin söylenmesine karşı gözlerini devirip birkaç ısırık daha aldı.Bu onun dilinde 'bana karışma' demek oluyordu. "Arda'ya acıyorum yeminle.Bu koca boğaz,adamı batırır."

"Bırak kızı.Yesin işte."

Aslı bana gülümseyip sağ ayağıyla masanın altından Merve'nin bacağına tekme attı. "Rahat dur!"

"Asıl sen rahat dur be.Lokmamı mı sayıyorsun sen?"

Zilin sesini duyunca onları kavgalarıyla baş başa bırakıp mutfaktan çıktım.Dış kapıyı açtığımda gördüğüm Gökhan,Arda,Enes ve Rüzgar'a gülümseyip geçmeleri için hafif kenara çekildim.Sanırım annemler de birazdan burada olurlardı.

"Merhaba yenge."

"Merhaba Arda."

Ayakkabılarını çıkarıp yanımdan geçen Enes, "Oha!"dediğinde gözlerimiz ona çevrildi. "Olum bu kokular da ne lan?Öldüm de cennete mi düştüm acaba?"

"Zevzek,"diyen Gökhan kafasını iki yana salladı. "Merhaba Rüya."

"Merhaba.Lütfen geçin içeriye.Ayakta kaldınız."

Kapıda Rüzgar ve ben kalınca elini belime atıp alnımdan öptü.Parmaklarım kıvrılarak omzuna tutunduğunda dudaklarım iki yana kıvrılmıştı. "Yorgun gözüküyorsun.İyi misin?"Kafamı aşağı yukarı salladım.Öksürük sesiyle belimdeki eli geri çekilirken bakışlarım buraya doğru gelen ailelerimizi buldu.Sırıtan Ece'ye bunun hesabını sonra soracağımı aklımın bir köşesine yazıp, "Hoş geldiniz,"dedim hafif utançla.Bıyık altı sırıtan annem ve Selvi anne utancımı daha fazla körüklüyordu.Babamlar ise annemlerin aksine beni utandırmamak için az önce bizi görmemiş gibi davranıyorlardı.Bu beni içten içe rahatlatmıştı.

"Hoş bulduk yavrum,"dedi annem.

Sırayla içeri geçerlerken arkada kalan babam ayakkabılarını çıkardıktan sonra kokumu içine çekerek alnımdan öptü. "Canım kızım benim.Hasta mısın?Keyfin yok gibi sanki."

"İyiyim baba.Yoruldum biraz,ondandır büyük ihtimal."

Sırtımı sıvazlayıp diğerlerinin arkasından ilerledi.Açık kalan kapıyı kapatıp oturma odasına girdiğimde Merve'nin yanındaki boş yere geçip oturdum. "Zehra ve Alptekin'i de davet etmiştim.Neden gelmediler acaba?"Bir şeyi unutmuş gibi elini alnına hafifçe vurup sızlandı. "Ay ben sana söylemeyi unuttum."

"Neyi?"

"Alptekin'le beraber anneannesini ziyarete gideceklermiş.Dışarıda karşılaştığımızda söylemişti.Koşuşturmadan unutmuşum.Bu arada sonra telafi edeceğini de ayrıca sana iletmemi söyledi."Gülümsedim. "Aslı mutfakta mı?"

"Çayla ilgileniyordu."

~~~
Enes'in anlattığı anısına gülmekten yaşaran gözlerimi silip,havada uçuşan kahkahalara eşlik ettim. "Bu komikti ama şu anki anlatacağım tamamen kalkışmaya çalıştığım bir salaklık. Bir gün kuzenim geldi yanıma.Sen evlatlıksın,gerçek anne baban başka biri,dedi.Halbuki velet beni sinir etmek istiyormuş.Çocuk aklımla inandım ben buna.Deli gibi zırladım bütün gece.Soruyorlar neyin var oğlum diye,yok bir şey diyorum.Bizimkiler kanepede uyuya kalınca babamın cebinden para alıp çıktım dışarıya.O yaşımda parayı nasıl akıl ettiysem artık.Zeki olduğum ufaklığımdan belli.Duyuyorsunuz,anlatmaya gerek yok.Valla gidiyorum da nereye gittiğimi ben de bilmiyorum.Hava da buz gibi tabi.Yoldan geçen insanlara bakıyorum belki babamı bulurum diye.Sarışın,mavi gözlü bir adam görünce dedim bu kesin benim babam.Yapıştım adamın bacağına, "Ben geldim,"diye.Tuttu adam elimden götürmeye başladı.Allah'ın şanslı kuluymuşum adam babamın tanıdığı bir arkadaşı çıktı.Yanarım yanarım da en sevdiğim çikolatayı ceza niyetine uzun süre yedirmediklerine yanarım."