Huzurum Sensin Kadın

43.Bölüm

Sözlerini beğendiğimiz,dinlediğimizde kulağa hoş gelen bir şarkıyı usanmadan gece gündüz açar,tâ ki ne zaman bir bezginlik durumu söz konusu olursa işte o zaman dinlemek bir yana olsun duymak dahi istemeyiz.Bu döngü başka şarkılarda da aynı sonuca varır.Artık ezberin de olan şarkı seni sarmayınca yeni keşfetmek istersin.Şüphesiz böyleyim,ne bir eksik ne de fazla.Sıkıldığımı anlarsam,baktım ki artık son evreye gelmiş,benim için o şeyin tozlu bir rafa kaldırılma zamanı da gelmiştir.Eğer gün gelir tekrar dinlemek gelirse içimden,bir daha açar yine dinlerim.Bu sefer süregelerek değil de bir defalığına mahsup.

Ama şimdi durum farklı.Bu defa şarkı değil, bebeğimin kalp atışları doluyor kulaklarıma.
Yemin ederim ömrüm boyu dinletseler gıkımı bile çıkarmam,her dinleyişim ise duyduğumuz o ilk günkü kadar heyecanla olur.Yaşadığım duygu yoğunluğu öylesine fazla ki ne desem kendimi tam olarak ifade edebilirim inanın bilmiyorum.Anlatılmaz yaşanır derler ya öyle işte.Dilim tutulmuş gibi konuşamıyorum belki ama şu dolan gözlerim içimi döküyor dışarı.O kadar güzel anlatıyor ki beni,yine sus,her dile getirişin bile bu kadar açıklayıcı kılamazdı seni diyorum.

Şimdi ise içimizde heyecan,merakla bakıyoruz utrason ekranına.Karnımda probu gezdiren doktor hanım kısa bir an bize bakıp tebessüm ettikten sonra, "Bir sorun yok ,değil mi?"diye sordu Rüzgar.Tuttuğu elimi öptü.Gözlerimiz birbirine değindiğine eğilip alnımı da öpücük kondurdu.

Canım adamım benim...

"Merak etmeyin,her şey yolunda görünüyor.
Bebeğiniz gayet sağlıklı bir gelişim sürecinde."

Şükür.

Sanırım bu aralar dilimden eksilmeyen kelime bu.Eksilmesin de inşAllah.

"Bu sefer cinsiyetini de gösterdi.Tahminleriniz neler bakalım?"An be an gözlerim büyürken, "Gerçekten mi?"dedim. "Belli mi yani şu an?" Heyecanımdan doğrulmaya çalışırken, "Evet, şimdi birkaç fotoğraf çekelim,"dedikten biraz sonra probu da karnımdan çekti.Ah bu benim bebeğimden sonra aldığım en güzel haberdi. Rüzgar karnımı peçeteyle silip doğrulmama yardımcı oldu.Bedenimi hafifçe döndürdüm. Saçımı okşayıp, "Cinsiyeti bizim için önemli değil,sağlıklı olsun yeter,"dedi.

"Bebeğiniz sizin gibi ebeveynlere sahip olacağı için çok şanslı."Genişçe gülümsedim. "Asıl biz şanslıyız."

"Sizi daha fazla merak içinde bırakmayayım. Bebeğinizin cinsiyeti..."Çok kısa bir an durdu. Bu sıra derin bir nefes almıştık Rüzgar'la beraber.

"Erkek."

Oğlum.

Oğlumuz olacaktı bizim.

Ellerimi saç diplerimden geçirip sırıtmaya başladığımda belimin iki yanından kendine
çekti beni.Gözlerinin içi parlıyordu.Alnıma alnını yasladığında burnunun ucunu öptüm.
"Oğlumuz olucak,"diye boğuk çıkan sesiyle fısıldadığında kafamı aşağı yukarı sallayıp, "Evet,"dedim.İçim kıpır kıpırdı sanki.Kız da olsa şu anki tepkimiz aynı olurdu.Saçlarının arasındaki elimi çekip sırtına getirdiğimde sıkıca sarıldım ona.

~~~
Ellerimi birbirine sürtüp dudaklarımı iştahla yaladığımda kendini gülmemek için zor tutan Rüzgar'a ters bir bakış attım.Komik mi yani?!Ben burada acıkayım o bana gülsün.Burnuma dolan kokular iştahımı kabartmasa böyle mi olurdu hiç?Kızdığımı anlayınca, "Şaka yaptım güzelim,"dedi.Yan dönüp kollarımı göğsümde bağladım. "Küstün mü yoksa?İştahla yerinde kıpırdanıp durdukça nasıl tatlı gözüküyordun bir bilsen."Aman,tatlı mı dedi o?He Valla dedi ya.Ayağa kalkıp yanıma gelirken gözlerimin önünde sütlacın görüntüsü belirir gibi oldu. Yutkundum.Ağzım sulanınca kendime şaşırdım resmen.