Huzurum Sensin Kadın

48.Bölüm

Keyifli okumalar.

"Yenge yandık biz.Vallahi Billahi yandık!"

Anlam veremeyen bir yüz ifadesiyle dediğini
kavramaya çalışırken bu panik dolu gözleri, hareketleri korkutuyordu beni. Ne bir anlam yükleyebiliyorum ne de konuşabiliyorum.Bu böyle devam edemez ki.Kendime gelmek için kafamı iki yana salladım.

"Sorun ne?"

Ellerini başının iki yanına koyan Ece,"Off!" diyerek ayağını sinirle yere vururken Efe
de onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Kendi
de pek sakin sayılmaz aslında.

"Size diyorum.Bana ne olduğunu açıklamak gibi bir düşünceniz yok mu?!"

Daha ne kadar bekleyebilirim? Zaten ayakta durmak öylesine güç geliyor ki.Konuşmaları lazım çünkü susmaya devam ettikleri sürece korkum daha da artacak.

"Abla biz"

"Ay durma!Siz ne,Efe?"

Gözlerini binanın merdivenine çevirip tekrar bana baktığında devam etmesi için kaşlarımı kaldırdım.

"Hadi!"

Cevaba odaklanmış öylece beklerken Ayşıl'ın bir an da yanımda belirmesiyle geriye doğru sıçramıştım.

"Rüya!"

"Hay Allah.Çok Üzgünüm canım benim.Sen gelmeyince merak ettim ondan bir bakayım demiştim.Keşke seslenseymişim."

Sorun değil anlamında elimi omzuna koyup gülümserken hızlıca buraya gelen Rüzgar'a sakin olması için,"İyiyim"dedim.Bir adımla öne çıkınca korkulu gözlerle alnımı öptü.Ne ara gelmişti?Az önce yoktu.

"Vallahi iyiyim. Boş bulunmuşum da ondan oldu.Sen de kendini suçlama Ayşıl."Belimde duran elini çekip elimi tuttu."Nasıl korktum anlatamam. Şükür ki bir şey olmadı."

O sıçramayla Ayşıl elini belime koymasaydı büyük ihtimal dengemi sağlayamazdım.Ben de çok korkmuştum ama sakin olmaları için belli etmiyordum.

"Neden kapının önünde dikiliyorsun ki sen?"

Kızgın sesini duyunca ona baktım. Kaşlarımı çatıp, "Birkaç dakika oldu,"dedim."Fazla bile olmuş." Kaşlarım giderek çatılırken derin bir nefesle beraber göğsümü şişirdim."Bak Valla küserim sana.Konuşmam bir daha."

İki yana kıvrılan dudaklarının ahenkinden gözlerimi zorlukla çektim.

Gülmemek için kendini tutan üçlüye de ayrı sinir olmuştum. Bana baktıklarında aniden ciddiyete büründüler.Hesabını sorduğumda görürsünüz siz.

"Kararım kesin.Konuşmayacağım seninle. Hadi çekil önümden."

Geri çekildi.

Niye kolay oldu ki şimdi bu?

'Özür dilerim karıcığım' demesi lazımdı!

Bunun da hesabını sorarım ama ben!

"İçeri geçin hadi.Yeter bu kadar ayakta durduğun."