Huzurum Sensin Kadın

42.Bölüm

Diğer bölüm iki hafta içinde gelecek,şimdiden söylemiş olayım.

Keyifli okumalar dilerim♥️

~2 Ay Sonra~

Zilin sesi bir dersi daha geride bırakırken bu anı bekleyen çocuklar çıkmaları için verdiğim komutla dakikasında boşalttılar sınıfı.Çalışma kitabını koltuk altıma yerleştirip su şişesinin kapağını açtım.Birkaç yudumla susuzluğumu giderdikten sonra şişeyi çantanın içine koyup zincirini omuzuma geçirdim.Bahçeye kısa bir göz atıp koridora çıktığım an burnuma yoğun bir şekilde kahve kokusu dolmuştu.Yanımdan geçip giden Perihan ablanın elindeki tepsiden gözlerimi çekip arkasından öylece bakarken, diğer bir tabirle kedinin ciğere baktığı gibi bakarken istemsiz yutkunmuştum.Şimdi ben bunu nasıl canım çekti anlatamam.Kahvesiz bir hayat hiç benlik değildi.Neyseki miniğimi göz önüne alıp,ona zarar gelmesin diye küçük bir tolerans gösterdiğim gerçeği aklımdaydı.

"Ben bu bakışı bilirim."

Duyduğum ses irkilmeme sebep olurken,bir an da önümde biten Resim Öğretmeni Didem'i görünce geriledim.Ellerini kaldırıp, "Sakin ol,"dedi."Korkutmak istememiştim canım benim."

"Yok,korkmak demeyelim de boşluğuma geldi sadece."

Blazer ceketinin kollarını düzeltip az önce yere düşürdüğüm kitabı eline aldı.Tahmini otuz beş kırk yaşlarında olmalıydı.Yaşına nazaran çok daha genç gösteriyordu.Asil duruşlu ve güzel bir kadındı.

Küçük bir kahkaha atıp, "Kahveye nasıl baktığını gördüm,"dediğinde ensemi kaşıyıp hafifçe gülümsedim.Bakarken kendimi nasıl kaybettiysem artık. "Hadi ya,o kadar mı?"
Dudaklarını birbirine bastırıp kafasını aşağı yukarı salladı. "Utanmana hiç gerek yok." Gözleri hafif çıkıntılı karnıma değindi.Üçüncü ayımı henüz yeni doldurmuştum.Yavaş yavaş büyüyordu içimde. "Hamile misin?"

"Evet."

"Allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin inşAllah."

"Amin."

Karnımı okşayıp, "Sana bakınca kendimi görmüş gibi oldum,"dedi.Kaşlarımı kaldırdım.
"Kahveyi çok severim ben.Aşerdiğim iki tane şey olmuştu zamanında.Biri de kahve işte.
Dudaklarını yalaman,iştahla yutkunman sanki kendi hamilelik dönemime dönmüş gibi oldum kısa bir an."İçten bir tebessüm ettim. "Ben de kahve bağımlısıyım.Canım çekiyor içersem bir şey olur diye,içmezsem de aşerdiğim için sıkıntı olur diye korkuyorum." Gülüp kitabı uzattı.Elime alıp tekrar koltuk altıma sıkıştırdım.Bu alışkanlık olmuştu ben de.

"Bak canım,kahvenin içinde kafein olduğu için hamilelik döneminde doktorlar tüketilmemesi taraftarı.Ama bu farklı,sen aşeriyorsun.Biraz olsun içmelisin.Hem doktoruma danışmıştım. Fazlası zarar,abartmayacak şekilde aşermeni giderecek kadar içebilirsin demişti."

"Bunu duymam iyi oldu.Hiç değilse bir yudum alsam yeter gibi."

"Aynen öyle."

Omuzumu sıkıp yanımdan uzaklaştığında alt kata inip öğretmenler odasına ilerledim.Ah keşke gösterse kendini.En sonki kontrolümüz de duruşundan dolayı görememişti doktor.Bir dahaki kontrolümüz bir hafta sonraydı.İçimde
bu sefer cinsiyetini öğreneceğimize dair bir his vardı.Aslında hiç farketmez ama heyecanıma karşı duramıyordum.Kapıyı açıp girdiğimde kalorifere dayanmış Enes'le konuşan Rüzgar'ı gördüm.Beni fark edince yanıma geldi.Yine başlayacaktı.Allah'tan fazla kişi yok içeride.