Huzurum Sensin Kadın

17.Bölüm

"Sarhoş oldum senin sokağında.Meğersem anladım ki;ilacım da şenmişsin,dermanım da..."Okuduğum satırların arasında kayan gözlerim duraksadı.Alt dudağımı dişlerim arasına alıp kaldığım yerden devam ettim. "Kimilerinin dilinden düşmez olmuş aşk.Oysaki dış görünüş müydü aşk,sevdiğim?"Sırtımı kanepenin kırlentine dayayıp ayaklarımı uzattım.Göz ucuyla oyasını ören anneme ve televizyona odaklanan Efe'ye bakıp bakışlarımı tekrar kitaba çevirdim. "Bilmezler benim sana olan sevdamı."Dudaklarıma yer edinen gülümsemeyle beraber hemen yanımdaki zigona uzanıp kahvemden bir yudum aldım.Fincanı koyup tekrar eski pozisyonuma döndüğümde annemin sesini duydum. "Birazdan gidelim kızım.Selvi'yi bekletmeyelim.Ayıp olur yoksa."Olumlu anlamda kafamı salladım. "Gel ömrüm,basit bir sözcüğe döndürdükleri bu kelimeye tekrardan can kazandıralım.Bırakta dilden dile dolanan bizim sevdamız olsun."Sayfanın son satırlarını da okuyup kitabı karnımın üzerine bıraktım.Sabahın erken saatlerinde başladığım kitabın yarısını bitirmiştim.Yorulan gözlerimi dinlendirmek adına kapattım.

Aşk kapıma dayandığında yüreğim adeta bir kuş misali hafifledi benim.Ne fiziğine ne de yakışıklı oluşuna vuruldu bu gönlüm.Ben onu kendi olduğu için sevdim.Başkalarına benzeme gibi saçma bir çabası yok Rüzgar'ın.Neyse o,kendi de özü gibi.Yanımdayken bile varlığını özlüyorum.Uzağımdayken ona olan özlemin doruklar ulaşıyor.En önemlisi de bana kendimi değerli hissettiriyor.

"Anne,Selvi teyze bir şeyler yapmıştır kesin.Bana da getir."

"Ben sana yaparım Efe.Öyle şey olur mu hiç?Oradan buraya yiyecek mi taşıyacağım?"

"Of anne!"

"Oflama bana.Yapacağım diyorum oğlum,neden anlamak istemiyorsun?"

"Sen de gel bizimle."Gözlerini devirip elindeki kumandayla kanalı değiştirdi. "Saçmala abla.Onca kadının içinde ne işim var?"Burnumdan nefes verip güldüm."Allah Allah,kimmiş o kadınlar?Selvi teyzen ve Ece olacak.Varsa Rüzgar abin de vardır.Onun yanında kalırsın."Ece ismini duyar duymaz ayağa fırladı. "Gitmiyor musunuz?Ben açım,bir an önce bir şeyler yemem gerek."Kaşlarım havalandığında kıkırdadım.Sende bir şeyler var Efe Bey ama hadi hayırlısı.Annem elindeki oyayı çantasının içine katıp ayağa kalktı. "Kızım,Efe haklı.Çaya çağırdı kadın.Hadi kalkın da hızlı olalım."

Haklıydı,bekletmek olmazdı.Bahçeye çıktığımızda önden ilerleyen annemin hemen arkasındaydık.Efe'nin gizleyemediği heyecanlı haline bakarken annem zile basıp birkaç adım geriledi.Selvi teyze neşeli yüzüyle kapıyı açtığında gülümsedim. "Hoş geldiniz.Kapıda kalmayın,buyrun içeriye."

"Hoş bulduk Selvi."

Oturma odasına geçtiğimizde göz göze geldiğim kadınla olduğum yerde kalakaldım.Annem koluma usulca dokunup gözlerini büyüttü.Sıkıntıyla derin nefes alıp Ece'nin hemen yanına oturdum. "Merhaba,Rüya abla."Zoraki şekilde gülümsedim. "Merhaba canım."

"Perihan mahalleye hoş geldiniz demeye gelmiş.Taşındığımız gün gelecekmiş ama nasip olmamış."Annem kafasını sallayıp kanepeye oturdu.Efe koluma parmağı ile işkence yapıyordu resmen.Kaşlarımı çatıp ona döndüğümde kulağıma eğildi. "Abla ben gidiyorum.Rüzgar abi de yok.Tek erkek ben kaldım içinizde."Ece elini ağzına kapatıp kıkırdadığında,Efe gülümsedi. "Otur oturduğun yerde.Dursan ne olacak sanki?"

"Senin için demesi kolay tabi.Benim yerimde olsan anlarsın."Ofladığım sırada kapıda duran Rüzgar'ı farkettim.Gözlerini benden yavaşça çekip anneme çevirdi. "Hoş geldin Hatice teyze."

"Hoş buldum,Rüzgar oğlum."Elini kapının pervazına koyup bana doğru başıyla selam verdi. "Hoş geldin"Gülümsememi bastırmak için derin nefes aldım. "Hoş buldum."Perihan teyze gözlerini kısmış ikimizin üzerinde bakışlarını gezdirirken farkettirmeyecek şekilde gözlerimi devirdim.Zamanında beni oğluna istemişti ama kabul etmemiştim.Kendince bize karşı tavır almıştı.Buraya gelecek bugünü mü bulmuştu Allah aşkına?Bu kadını görmek sinirlerimi oldukça fazla geriyor.
"Efe,aslanım gel biz bahçede oturalım."Efe sırıtarak ayağa kalkıp, "Ben de bu anın hayalini kuruyordum Rüzgar abi.Kadınların arasında kaldım yeminle,"dedi.Rüzgar kolunu Efe'nin omzuma attığında odadan çıktılar.