Huzurum Sensin Kadın

41.Bölüm

Uzun bir bölüm oldu.Keyifli okumalar dilerim.🌸
~~
Usulca yüzümde gezinen parmağın varlığını hissettiğimde göz kapaklarıma ağırlık yapan uykudan sıyrılabilmek için zorladım kendimi.
Başarısız olunca beş dakika daha diyerek yan döndüm.Çok geçmeden hafif bir gülme sesiyle beraber çenemdeki parmaklar kayboldu.Yerini dudakları alınca kulağıma yaklaşıp, "Uykucu," diye fısıldadı.Mahmur bir halde gözlerimi açıp saçlarının arasına elimi daldırdım.Bu aralar sürekli uyku halinde olduğumun farkındayım. Alnını alnıma yaslayınca burnumu burnuna sürttüm. "İnkar etmiyorum"Dudaklarıma can alıcı bir öpücük kondurdu. "Şaşırdım bak."

"Öyle ama.Sanırım,"Lafımı yarıda kesip kafamı geri çekerken örtüyü bacaklarıma indirdim.
Şefkatli bakışları karnımda geziniyordu. Elini tutup karnıma koyduğumda, "Hamilelikten olmalı,"diye mırıldandım. "Alışmalısın.Biraz daha sürer."Güldüğümde gözleri bana çevrildi. Diğer eliyle yanağımı okşayıp, "Sizden gelen her şeye razıyım ben,"dedi. "Alışmak ne kadın?Kurban olurum ben size."Geceliğin uçlarından tutup belime kadar sıyırdı.Dudaklarım iki yana kıvrılırken eğilip küçük bir öpücük bıraktı.Bu arada bebeğimizi hissetmek istiyor olmalı ki eli karnımda geziniyordu.

"Acaba cinsiyeti ne olacak?"

"Bilmem.Sağlıklı olsun da inşAllah."

Geceliğimi geri indirdi.Dirseklerimden destek alarak doğrulup kucağına oturdum. "Orası öyle tabi."Saçlarımı diğer omuzuma alıp burnunu boynuma gömdü. "Sana benzeyen bir oğlumuz ya da"Dudaklarını boynumdan çekmeden gözlerini bana çevirip, "Ya da senin gibi güzel bir kızımız,"dedi. "Gözleri,saçı, her şeyinle senin bir kopyan olan."Kollarımı boynuna dolayıp, "Hm,"diye mırıldandım.Ensesindeki saçlarıyla oyalanırken karnım guruldadı.Küçük bir kahkaha atıp, "Sanırım birileri acıkmış,"  dedi. "Hadi güzelim,kalkalım."Gülüp başımı sallarken kucağından kalkıp yataktan indim.

Banyoda yüzümü yıkadıktan sonra elbise dolabından çıkardığım siyah,kayık yaka üst ve pantolonu üstüme geçirdim.

"Kısa bir duş alsam iyi olacak."

Kafamı çevirip banyonun kapısında duran Rüzgar'a baktım. "Ben de o sırada kahvaltıyı çabucak hazırlarım."Kaşlarını çatıp, "Kendini yorma,"dedi. "Merak etme,dikkat ederim."

"Tamam,güzelim."

Mutfağa gelip işe koyulduğumda arka cebime koyduğum telefonum çalmaya başladı.Dolabın kapağını ayağımla kapatıp ellerimdekileri hızlı olmaya çalışarak tezgahın üstüne bıraktım.Bir yansan su kattığım çandanlığı ocağa bırakırken bir yandan da cebimdeki telefonumu çıkardım.
Ece'nin aradığını görünce açıp sırtımı tezgaha dayadım.

Açar açmaz, "Buldum!"diyerek yüksek sesle şakıyınca telefonu kendimden uzaklaştırdım.O neydi öyle?Bu sese bir daha cesaret edemem diye hoparlörü açtım."Neyi buldun Allah aşkına?

"Elbiseyi.Görmen lazım yenge.Nasıl güzel anlatamam sana."

"Bir şey oldu sanmıştım!Yüreğime mi indireceksin?"

"Affet yenge gülüm."

"Nereden buldun bakalım?"

"O kadar aradım karşıma çıkmadı,tekrar bir göz atayım dediğimde denk geldim."Gülüp, "Ne güzel,"dedim. "Aldın değil mi?Sonra stoklarda tükenir falan eder.Tekrar sorun yaşama."