Dedicated to fluffythingg99
Eto na talaga! ^_^
Merry Christmas readers!! Lovelots, sana magustuhan niyo.
-----------------------------------------------
Katrina's POV
In the first place, bakit ko nga ba dinala dito yang blackman na iyan?
Concern?
Seriously? Never no'. As if.
Gusto ko lang?
Oh com'on, alam nating hindi mangyayaring magustuhan ko lalo na kapag siya ang kasama.
Love ko siya?
ASA! No.. no. At no.
Teka nga! Bakit ko ba kinakausap ang sarili ko? At bakit mga ganitong tanong pa ang naiisip ko?
Kasi hindi parin ako nakaka-get over sa nangyari kanina?
What? Iyon? As if. Wala lang iyon. Gusto niyo bang malaman? Wala lang iyon. NOTHING IMPORTANT.
**flashback
"Umupo ka. Napakatigas ng ulo mo." Naiirita kong saad sa kanya.
"Ano bang ikinagagalit mo?"
"At nagtanong ka pa talaga?!" Bwisit!!
"Of course. Masama ba? Hindi naman ikaw ang may allergy ah?" Hindi kasi iyon eh. Panira ka.
"Do you think dahil doon kaya ako nagagalit?" Nanghahamon kong tanong sa kanya.
"Oo naman. May iba pa ba?"
"Unfortunately, oo. Marami. Ang kapal mo naman na sabihing girlfriend mo ako. Asa ka pang mangyayari iyon. Second, panira ka. Ano bang problema mo kay Steifen? Alam mong bawal sayo ang hipon tapos inubos mo parin iyon dahil lang sa kanya? Ano ba? Ano ka ba?!!!" Naiinis kong sumbat sa kanya.
Biglang may dumating na babae at nag abot ng isang palanggana at bimpo.
"Umalis ka na. Kaya ko na to'." He coldly said. Kita mo to'. Ako na nga ang nagmamagandang loob sa kanya eh.
"Tumigil ka." Utos ko.
Pero napakatigas talaga ng ulo niya, nakipag agawan pa sa akin ng bimpo.
"Stop.. stop. I SAID STOP!" Napasigaw ako bigla. Napatigil naman siya sa kakahatak.
"Wag mong kamutin." Sabi ko. Binasa ko na yung bimpo at sinimulan nang ipahid sa mukha niya.
Naaalala ko talaga si Ander sa kanya. Nakakainis. Sa kanya pa talaga.
Ganito rin ang allergy ni Ander. Simula nang mangyari iyon ay kapag magkasama kaming kumain, I always assure him na wala na talagang hipon sa pagkain niya.
Pero nang minsang may nakain pala siya ay dali dali agad ako sa pagtawag kela tita. Tapos ipagpapaalam kong ako nalang ang mag alaga sa kanya. Afterall, pareho kaming walang kapatid.
He's like a big brother to me. Di lang halata dahil 1 year lang naman ang tanda niya sakin.
"I'm sorry." Napatigil ako nang bigla siyang mag salita.
"What did you say?"
"Wala."
"Ano nga kasi?" Tanong ko pa.
BINABASA MO ANG
Hidden Identity [COMPLETED] #Wattys2017
Teen Fiction#Wattys2017 Paano nga ba maging isang good boy ang badboy? Is there any possibility? How about a nerd, into a princess? Magiging kapansin pansin kaya siya? Lahat naman ng tao ay may angking kagandahan. Hindi ibig sabihing nakilala nila tayo sa ganit...