Katrina's POV
"Anak! My goodness!! Thank God you're safe." Alalang alalang sabi ni mommy nang makapasok kami sa mansion.
Niyakap nila agad ako, na para bang ilang taon nila akong hindi nakita.
"We're really sorry.. But please, princess, don't ever run away again. Wag mo na ulit kaming iiwan. You're our only daughter. I don't think we can survive without you. We love you." Sentimental na sabi ng nanay ko. Okay I got it. Its really my fault naman talaga. Nakakabanas kasi ang blackman na 'yon. Sana lamunin na siya ng lupa.
"I'm really sorry and I promise not to do it again. I love you too mom and dad." Sabi ko at niyakap ulit silang pareho.
"Okay ka na ba ha? Anak? May masakit ba sayo? Tell us." Segunda agad ni mommy pagka-hiwalay ko sa yakap.
"Okay lang po talaga ako mommy. I feel well.-- ah, oo nga pala!" Napa face palm ako dahil muntik ko nang makalimutan na may iba pa pala kaming kasama. Shocks!! Nakakahiya.
"Oh by the way, Steifen, this is my mom-- Iyana Buenavista and my dad-- Karlito Miguel Buenavista. Mom, dad, this is Steifen. Uhm.. he was-- I mean, he's the one who brought me to---" my mom cut me off and said..
"We know him already. He went here last night and explained. Once again, thank you for being a kind man to my darling. And for accepting our gratitude, we would be glad if you'll join us in lunch." Wala na ngang nagawa si steifen at napangisi nalang.
Natawa nalang din ako. I never thought na magiging ganito agad kagaan ang pakikitungo nila sa isang lalaking bisita. Take note, lalaki.
At may kinalaman pa sakin.
Anyway, habang kumakain ay hindi naman maiiwasan ang konting daldalan kaya ang kawawang steifen, biglang in-interrogate ng mga magulang ko. Minsan ang kulit talaga.
"Oh. Steifen, if you won't mind, where are you from?" Tanong ni mommy pagka-tapos punasan ang bibig.
"I came from Canada. I just came back the night when I first met Katrina." Simple naman niyang sagot.
At ako naman, nakikinig lang sa kanila. Sa ngayon, ang sentro ng usapan ay si Steifen at hindi ako. Wahaha. Thanks to him at medyo gumaan na ang atmosphere dito sa mansion. Kung wala siya sigurado akong tadtad na ako ng paalala at baka malunod na ako sa kakaiyak.
Nakaka-konsensya talagang makita ang mga magulang mong nalulungkot at nagkakaroon ng takot ng dahil sa iyo.
I swear, pag nagkita ulit kami ni blackman, suntok talaga ang ipang-sasalubong ko sa kanya. Kabanas siya!
"You don't look much a Canadian man. Are you also a Filipino?" Tanong naman ni dad.
"Uhm.. both of my parents are Filipinos but my dad is a half-blood Spanish. So.. yeah." Natawa ako sa sinagot niya kaya pati sila ay nakitawa narin. Sinabi ko na eh. Masaya talaga siyang kasama.
"May I know your whole name?" Maingat na tanong naman ni mommy nang mapakalma ulit ang sarili.
"I, Steifen Dei Cortez, my lady." May halong pagpapatawang saad ni Steifen.
Lahat kami ay hindi napigilang ilabas ang tawang hindi talaga maiiwasan kapag ang kasama mo ay tulad ni Steifen.
Marami-rami pang itinanong sina mommy kay Steifen nang maisipan nitong umalis na at may pupuntahan pa raw.
"Its really nice talking with you, iho. I hope to see you soon." Paalam ni mommy.
"Drive safely." Paalala naman ni daddy.
BINABASA MO ANG
Hidden Identity [COMPLETED] #Wattys2017
Teen Fiction#Wattys2017 Paano nga ba maging isang good boy ang badboy? Is there any possibility? How about a nerd, into a princess? Magiging kapansin pansin kaya siya? Lahat naman ng tao ay may angking kagandahan. Hindi ibig sabihing nakilala nila tayo sa ganit...