Nota işaretiyle belirtilen yerden sonra medyadaki şarkıyı dinlemenizi ve de aşağıya eklediğim şarkının sözlerini bölüme başlarken okumanızı tavsiye ediyorum.
OY & YORUM.. Keyifli okumalar.
⚜️
Kırılmış kanatlarım vardı, kırılmış bir şeydim ben
Sesim vardı, sesim vardı ama şarkı söyleyemiyordum.
Beni yere indirdin
Zeminde mücadele verdim
Ve mücadelemi kaybettim
Hedefine ulaştın.
Sesim vardı, sesim vardı ama konuşamıyordum.
Bana boyun eğdirttin
Şimdi ise uçmak için çırpınıyorum.
Ama hepimizin içinde saklamaya çalıştığı bir çığlık var.
O çığlığı sımsıkı tutuyoruz, inkar edemeyiz.
O çığlık bizi çiğ çiğ yiyor.
Evet, hepimizin içinde saklamaya çalıştığı bir çığlık var.
O çığlığı sımsıkı tutuyoruz ama ben ölmek istemiyorum.
Ölmek istemiyorum.
Şarkı söylerken detone olsam bile umurumda olmaz.
Kendimi melodilerimin içinde buldum.
Aşk için şarkı söylüyorum,
Kendim için şarkı söylüyorum.
Özgürlüğüne kavuşan bir kuş gibi çığlık atıyorum.
...
Artık uçuyorum, çok ince notalara çıkıyorum.
Sesim var, sesim var
Şimdi haykırışımı dinle.
Bana boyun eğdirttin ama tüm gücümle seninle savaştım.
...
Özgürlüğüne kavuşan bir kuş gibi çığlık atıyorum.*⚜️
Acıyı tanımak, onu hissetmekten daha çok sarsar insanı.
Tecrübe etmişsindir.. acının sana neler yaşatacağını, sende meydana çıkaracağı hisleri biliyorsundur ve bu işleri hiç kolaylaştırmaz. Tam da bu sebeple yaşadığın ve de yaşayacağın duygularını birbirine katar, acını çoğaltırsın.
Bu yüzden bazen bilmemek daha kolaydır bilmekten. Daha zahmetsiz.
Bileğimdeki bu acıyı daha önce tattığım gibi bedenime arsızca dokunan ellerin zihnime verdiği acıyı da tatmıştım. Daha zahmetsiz olmasını dilerdim oysa.
Ama işte bazen, sadece olmuyordu.
Uzanamıyordum.
Bileğime çevrili kalın metal kelepçe sınırlarımı çizmiş daha fazla ileri gitmeme izin vermiyordu. Ayakkabılarımı arkalarından destekleyerek çıkarıp fırlatmış ve de bir kez de öyle denemiştim ama aşağılık adamın cepleri zıt yöne bakarken anahtara ulaşamıyordum bir türlü.
Düşünmek için zaman yoktu.
Sağ elimin başparmağını tek hareketle eklem yerinden çıkardım. Acıyı göz ardı edip hızla başparmağımı içe büktüm ve bileğimdeki kelepçeden kurtuldum.
Çıkık acısının yanında, sağ bileğimde kesikler ve ten rengime rağmen kendini gösteren morluklarım vardı ama şu an önceliklerim başkaydı. Hızlı olmalıydım. Başparmağımı yerine yerleştirip gözümden çıkarıp attığım kumaş parçasını yerden aldığımda Roberto'nun nefesleri düzenli ritmini kaybetmeye başlamıştı. Ayılıyordu. Dişlerimle sol elime yardımcı olarak ellerini arkasından sıkıca bağladım. Biberiye kokulu tişörtünün ucuna dişimle çentik atıp yırttım ve elde ettiğim uzun parçayla da ayaklarını birbirine kenetledim.
Küfürler ederek mırıldanmaya başlamıştı.
Önce Little Birds'ten ayrıldığım günden bu yana hep benimle olan çakımı aldım yerden. Küçük bir şey olabilirdi ama benim için önemliydi. Göğüslerimin neredeyse görünür halde olmasını umursamayarak çakıyı askıları sayesinde düşmekten kurtulan elbisemin içindeki yerine koydum. Küflü duvar kenarının yanındaki metal masaya çabuk adımlarla ulaşıp silahı sol elime aldığımda Roberto tamamen kendine gelmiş bağlı el ve ayaklarından kurtulmaya çalışarak ağza alınmayacak küfürler eşliğinde neler olduğunu kavramaya çalışıyordu.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
STAJYER
Action•TAMAMLANDI• "Şeytana yol veren bir melektim. Kanatlarıma kan bulaşmıştı benim.." 🔸🔸🔸🔸⚜️🔸🔸🔸🔸 Acıyı tanımak, onu hissetmekten daha çok sarsar insanı. Tecrübe etmişsindir.. acının sana neler yaşatacağını, sende meydana çıkaracağı hisleri artı...