Aşk'sı (G×G) (Tamamlandı)

Bölüm 18

Asel'den

Ödül’e o kadar inanmak istiyorum ki. Ablamın sorun etmeyeceğinden emindi. Keşke dediği gibi olsa. Kendi içimde telaşa kapıldım. Çare ararsın bulamazsın ya öyle işte. Bir yanım konuşup kurtulmak istiyor, diğer yanım ise ablamın diyeceklerinden ölümüne korkuyor.

Ablam geldi odaya. Bi ecele çare yok demişler. Ölmedik ya konuşalım bakalım. Cesaretlen Asel. Ablanı atlatabilirsin. Atlatamam. Babamın tüm zeki genlerini ablam almış, bana kalmamış ki. "Canan teyzeyi almaya gideceğim biraz sonra.” Ayakucuma oturdu. Saçlarına bir elini geçirdi ve geriye doğru attı. Bana baktı. “Telefonda söylemek istemedim. Panik olmasın kadın.” Başımı sallayarak onayladım. “Önce konuşmamız gereken bir konu var ablacım. Baş başayken konuşmamız daha doğru olur.” Allah'ım çok ciddi. Ben konuşmak istemiyorum. Her şeyi anlayacak şimdi ya off. “Pınar hanımla da konuştuk. Senden çok memnun. Ödül'de gelişme olduğunu söyledi.” Bir saniye anlamamış mı? “Arkadaşlığınızın devam etmesini istiyor. Ama...” doğru kelimeyi bulmak için başka tarafa baktı. Ağız hareketinden dilini dişleri üzerinde gezdirdiğini anlaşılıyordu. Bunu gergin zamanlarında yapardı. “Ben açıkçası sizin birinizi arkadaş olarak gördüğünüze inanmıyorum.” Gayet sakin bir şekilde devamını getirdi. Anlamış. Kalbime bir sızı da aynı anda girdi. Ne yapacağım ben şimdi?

-"Ya abla ne alakası var?” dedim panikle. Yüzüme dikkatle baktı. Okuma mimiklerimi okuma. “Şunu yapmayı kes.” Diye sitem ettim. Ellerimle yüzümü kapattım.

-"Ben karşı değilim. Sevgilin olabilir hiç sorun değil.” Gözümün üzerindeki parmaklarımı hafif araladım. “Bu kişi Ödül olamaz. Senin zarar görmeni istemiyorum Asel. Benim birinci önceliğim sensin.” Ellerimi yüzümden indirdi.

-"Abla arkadaşız biz. İyi arkadaşız. Benimle konuşabiliyor. Sevgilim değil.” Gerçek bu yani.

-"Şu anlık değil.” Diye ekledi. “Beden diliniz her şeyi anlatıyor. Sarılırken gördüm sizi. Birbirinize bakışlarınız hiç arkadaşça değildi. Ödül gibi bir kızın buraya hastane ortamına gelmesi bile inanılmaz bir olay. Özellikle yeni tanıştığı biri için. Ayrıca senin Ödül'e karşı bir ilginin olduğunun uzun zamandır farkındayım.” Yüzüme gerçekleri tek tek vurdu. Psikiyatrist abla yapmayın. Her türlü haklı oluyorlar.

-"Tamam, dediğin gibi olsun. İlgim var haklısın. Bu ilişkinin ne zararı olabilir bana?” itiraz etmek bir işe yaramıyor çünkü.

-"Ödül bizden farklı. Senden benden farklı.”

-"Her insan farklıdır.”

-"Evet her insan farklıdır. Anlatmama izin verir misin?” sustum. “Şu an yaşadığınız duygular geçici. Yani aşk geçicidir. Her zaman aynı heyecanda kalmaz. Birbirinize alıştığınızda Ödül'ün çekici bir yanı kalmayacak. Sohbetleriniz, sarılmalarınız sıradanlaşacak. Alışacaksın ve bitecek. İtiraf ediyorum sen Ödül'de kimsenin ulaşamadığı bir noktaya kısa sürede gelmeyi başardın. Sana kalbini açabiliyor, güveniyor. Bağlandı sana. Bizden farkı onun şu; sen ondan sonra yaşamaya devam edebilirsin ama o senden sonra yaşayamaz. Sana bu kadar bağlıyken senin ona karşı sevgin biterse ne olacak?”

-"Bitmez. Ben onu daha fazla severim.”

-"Garantisini verebilir misin? Doğrular ve yanlışlar bile günden güne değişir. Bir yıl sonra, iki yıl sonra hep aynı kalır mı duyguların? Ya yorulursan.” kafamı karıştırdı. “Küçükken çok istediğin oyuncağını bile bir ay sonra yerlerde sürüyordun Asel. Alışınca, tadını alınca aşkın da aynen böyle olacak. Ve Ödül bunu kaldıracak bir yapıda değil. Ödül'e bunu yapma. Onun enkazında sen de ezilirsin. Ve ben seni bu enkazdan çıkaramam. En iyi örnek babamız. İkimizin annesi de onun aşkı hiç bitmeyecek sandı.”